Әзәкиял 9:1—11
9 Андин мән Униң жуқури авазда мундақ сөзләрни ейтқанлиғини аңлидим: «Ушбу шәһәрни җазалашқа бөлүнгән кишиләрни чақириңлар! Һәрқайсиниң қолида уҗуқтуридиған қурали болсун».
2 Қарисам, мана, шимал тәрәпкә чиқидиған жуқарқи дәрвазилардин алтә киши келиватиду. Һәрқайсиниң қолида һалак қилидиған қурали болуп, уларниң арисида зиғир кийимгә кийилгән вә белида катипниң қәлими билән сия қутиси болған еди. Улар келип, мис қурбангаһниң қешида турди.
3 Андин Исраил Худайиниң шөһрити хурабинлардин көтирилип, ибадәтханиниң босуғиға йөткәлди. Шу чағда Худа зиғир кийимдики, белида сия қутиси бар әву кишини чақирди.
4 Йәһва униңға: «Шәһәрни арилап, Йерусалимни чарлиғач, униң ичидә уһ тартип, қилиниватқан жиркиничликләрни көрүп, товлаватқан барлиқ инсанларниң маңлийиға бәлгү қоюп чиқ»,— дәп буйриди.
5 Униңдин кейин У қалғанлириға: «Униң кәйнидин шәһәр бойичә меңиңлар вә өлтүрүңлар! Һечкимни көзүңлар айимисун вә уларға ич ағритмаңлар.
6 Барчә қериларни, жигитләрни, қизларни, балиларни һәм аялларни қириветиңлар. Бирақ бәлгү қоюлған бирму адәмгә тәгмәңлар. Мениң ибадәтханамдин башлаңлар!»— дегинини аңлидим. Шуниң билән улар Худа өйиниң алдида болған ақсақаллардин башлиди.
7 Андин У уларға: «Ибадәтханини напаклаштуруп, униң һойлилирини өлтүрүлгәнләргә тоштуруңлар. Жүрүңлар!»— дәп әмир қилди. Улар у җайдин чиқип, шәһәрниң ичидә инсанларни қиришқа башлиди.
8 Улар ишини пүтәргәндә, пәқәт мән тирик қалдим. Шу чағда мән үзүмгә жиқилип, һөкүрәп кәттим: «Әң Алий Һөкүмраним Йәһва! Наһәтки Сән Йерусалимға Өз ғәзивиңни төкүп, Исраилниң қалдуғиниму һалак қиливетисән?»
9 У җававән маңа мундақ деди: «Исраил билән Йәһуда өйлириниң әйиви интайин, интайин зор. Бу йәрдә дайим қан төкүлүп, пүткүл шәһәр адилсизлиққа толди. Кишиләр: “Йәһва Тәңримиз бу зиминни ташлиди, Йәһва һечнемини көрмәйду”,— дәватиду.
10 Лекин Мән уларни айимаймән вә рәһим-шәпқәт көрсәтмәймән, чүнки Мән уларниң бешиға туруш-жүрүшини кийгүзимән».
11 Андин мән шуни көрдүмки, зиғир кийимдики вә белида сия қутиси бар киши қайтип келип: «Мән һәммә нәрсини, Сән маңа буйриғандәк, қилдим!»— дәп һесават бәрди.
