1. Бахтлидир раҳмдил одам,

Яхши кўрар уни Эгам.

Худонинг меҳрибонлигин,

Ваъз этади раҳмонлигин.

Ёлғиз ўғлини бергани —

Бизга ғамхўрлик қилгани.

Бечорага қайишади,

Заифлигимиз билади.

2. Бўлсак бизлар ҳам меҳрибон,

Кўрсата олсак чин имон,

Таҳсинлар топиб яшнаймиз,

Шодликка тўлиб яшаймиз.

Тинмай таралган хушхабар

Ҳукм кундан огоҳ этар.

Шоҳидлар: қувонинг, дейди,

Худонинг Шоҳлиги келди.

 3. Сахий қўл билан берганни,

Аллоҳ дуосин терганни

Сўроқ куни сақлаб қолар,

Заҳматларин эсга олар.

Келинглар, ҳамдард бўлайлик,

Шафқат ҳиссига тўлайлик.

Эгамиздан кўп ўрганиб,

Қолайлик раҳмдил бўлиб.