Забур 137:1–9
137 Бобилдаги дарёлар+ бўйида ўтирардик.
Сионни эслаганда йиғлардик+.
2 Бобилда ўсган теракларгаАрфаларимизни осиб қўярдик+.
3 Бизни асирга олганлар қўшиқ куйлашимизни сўрарди+.Мазахчилар ўз кўнглини чоғ қилиш учун:
«Сион ҳақида қўшиқ куйлаб беринглар»,— деб айтарди.
4 Қандай қилиб бегона юртдаЯҳовага атаб қўшиқ куйлаймиз?
5 Эй Қуддус, агар сени унутсам,Ўнг қўлим бор маҳоратини унутсин*+.
6 Эй Қуддус,Агар сени эсдан чиқарсам,Сени энг катта қувончим деб билмасам,Тилим танглайимга ёпишиб қолсин+.
7 Эй Яҳова, эдомликларнинг айтганларини ёдда тут.Қуддус қулаган куни улар:
«Уни вайрон қилинг! Ер билан яксон қилинг!» — деган эди+.
8 Эй, Бобил шаҳри! Яқинда вайрон этиласан+.Бизга нимаики қилган бўлсанг,Ўшани бошингга солган киши бахтлидир+.
9 Болаларингни ушлаб олиб,Шафқатсизларча қояларга уриб ўлдирганлар бахтлидир+.
Изоҳлар
^ Бошқа вариант «қуриб қолсин».
