Довуд Наволга ўринли илтимос билан мурожаат қилди, у эса Довудни ва унинг одамларини ҳақоратлади (1Шҳ 25:7–11; w17.06 21- саҳ., 2-, 3- хб.)

Довуд Наволнинг хонадонидаги барча эркакларни ўлдирмоқчи эди (1Шҳ 25:13, 21, 22)

Обигайл Довудни қон тўкишдан сақлаб қолди (1Шҳ 25:25, 26, 32, 33; w17.06 21- саҳ., 4- хб.)

ЎЗИНГИЗДАН СЎРАНГ: «Жаҳлим чиққанида, ниманидир харид қилаётганимда ёки тушкунликка тушганимда ўйламасдан иш тутаманми? Ёки тўхтаб, оқибатлари ҳақида фикр юритаманми?» (Ҳк 15:28; 22:3)