Аюб кўзлари билан аҳд қилган (Аюб 31:1; w10 15/4 21-саҳ., 8-хб.)

Аюб нотўғри ишларнинг оқибати ҳақида ўйлаган (Аюб 31:2, 3; w08 1/10 17-саҳ., 4-хб.)

Аюб Яҳова унинг хулқ-атворини кўриб турганини ёдда тутган (Аюб 31:4; w10 15/11 6-саҳ., 15-, 16-хб.)

Ахлоқий поклик нафақат ишларимизу сўзларимиз, балки қалбимиз ҳам соф ва бенуқсон бўлишини англатади. (Мт 5:28)