Garchi kimdir bizni ranjitganda jahlimiz chiqishi tabiiy bo‘lsada, Xudo qasos olishimizni istamaydi, aksincha, sabrli bo‘lishimizni xohlaydi. Axir U barcha adolatsizliklarga yaqinda chek qo‘yishni va’da beryapti. (Zabur 37:7, 10)

Nomukammal odamlar qasos olganda nafrat zanjiri uzayadi. Shunga agar kimdir sizni xafa qilsa yoki sizga ziyon yetkazsa, unga yomonlik bilan javob qaytarmang. His-tuyg‘ularingizni nazorat qilishga va masalani tinchlik yo‘li bilan hal etishga intiling. Ayrim hollarda nima bo‘lganini shunchaki unutish yaxshiroq. (Hikmatlar 19:11) Boshqa vaziyatlarda esa yuz bergan voqea to‘g‘risida kimgadir aytib berish o‘rinli bo‘lar. Misol uchun, agar sizga nisbatan jinoyat sodir etilgan bo‘lsa, ehtimol, bu haqda militsiya yoki boshqa davlat xodimlariga xabar berishni ma’qul ko‘rarsiz.

Muammoni tinchlik yo‘li bilan hal qilishning imkoni yo‘qday tuyulsa-chi? Yoki buning uchun qo‘lingizdan kelgan barcha narsani qilgan bo‘lsangiz-chi? Shunda ham qasos olmang. Chunki bunday yo‘l tutish vaziyatni yanada chigallashtirishi mumkin. Buning o‘rniga nafrat zanjirini uzing. Ishoning, muammolarni hal qilishda Xudoga tayanishni o‘rgana olasiz. Zero, Muqaddas Kitobda: «Unga tayan va U sening foydangni ko‘zlab ish tutadi»,— deyilgan. (Zabur 37:3–5)