Ayub 20:1-29
20 Namaxlik Zo‘far+ javob berib dedi:
2 «Bezovta qilayotgan fikrlarim meni javob qaytarishga undadi,Boisi, his-tuyg‘ularim junbishga keldi.
3 Aytgan ta’nalaring meni ranjitdi,Shunda ongim javob qaytarishga rag‘batlantirdi.
4 Senga aytmoqchi bo‘lgan narsalarni nahotki bilmasang?Axir odam* yaratilganidan beri+,
5 Yovuzlarning quvonch sadosi qisqa,Xudosizning* sevinchi esa bir lahzalik-ku+.
6 Garchi uning ulug‘vorligi osmongacha yuksalib,Boshi bulutlarga yetsa-da,
7 U o‘z najasiday qurib, toabad yo‘q bo‘lib ketadi,Uni ko‘rib yurganlar: “Qani u?” — deb so‘rashadi.
8 Tush kabi uchib ketadi, uni topa olishmaydi,Tungi ro‘yo singari yo‘qolib ketadi.
9 Uni ko‘rgan ko‘z ham,Yashagan joyi ham uni boshqa ko‘rmaydi+.
10 Bolalari kambag‘allardan marhamat izlaydi,Yiqqan boyligini o‘z qo‘llari bilan egalariga qaytarib beradi+.
11 Suyaklari yoshlik kuch-quvvatiga to‘la bo‘lsa-da,U kuch-quvvati bilan birga tuproqga yotadi.
12 Agar yomonlik og‘zida mazali tuyulib,Uni tilining tagiga solsa,
13 Tashlagisi kelmay lazzatlansa,Uni og‘zidan chiqarmasa,
14 Yegan ovqati ichida bijg‘ib,Oshqozonida kobraning zahriga* aylanadi.
15 U boylikni yutib yuborgan edi, ammo endi qayt qiladi,Xudo boylikni uning qornidan tashqariga chiqaradi.
16 U kobraning zahrini so‘radi,Qora ilon uni chaqib o‘ldiradi.
17 U hech qachon daryo suvini,Asal bilan sariyog‘ning oqib kelishini ko‘rmaydi.
18 Mol-mulkini yutmay turib qaytarib beradi,Savdo-sotiq qilib topgan boyligidan bahramand bo‘lmaydi+.
19 U kambag‘allarni ezib, ularni tashlab ketgan edi,O‘zi qurmagan uyni tortib olgan edi.
20 Ammo ichida tinchlik-xotirjamlik bo‘lmaydi,Boyligi uni qutqarmaydi.
21 Yutib yuboradigan hech vaqosi qolmadi,Shu bois, uning farovonligi uzoqga cho‘zilmaydi.
22 Farovonligi avj nuqtasiga yetganda, g‘am-tashvish uni yengadi,Balo-yu ofatlar boshiga tushadi.
23 U qornini to‘ydirib turgan bir paytda,Alloh otashin g‘azabini unga sochadi,Baxtsizliklarni yomg‘ir kabi ustiga yog‘diradi.
24 U temir qurollardan qochib qutulsa ham,Mis yoyning o‘qlari unga sanchiladi.
25 U o‘qni belidan tortib oladi,Yaltiroq kamon o‘qini o‘t pufagidan chiqaradi,Uni vahima bosadi+.
26 Xazinalari tim qorong‘ilikka uloqtiriladi,Hech kim yoqmagan olov uni yutib yuboradi,Chodirida qolgan har qanday odam falokatga uchraydi.
27 Osmon uning xatosini fosh etadi,Yer unga qarshi ko‘tariladi.
28 Xudoning qahr-g‘azab kunida uyini sel oqizib ketadi,Toshqin suvlar yuvib ketadi.
29 Yovuzning Allohdan oladigan ulushi,Xudo unga tayin etgan merosi shudir».
