Ibtido 48:1-22
48 Bu voqealardan keyin, Yusufga: «Otangizning ahvoli og‘irlashdi»,— degan xabar keldi. Yusuf o‘g‘illari Manashe bilan Efrayimni o‘zi bilan olib, otasining oldiga bordi+.
2 Yoqubga: «O‘g‘lingiz Yusuf oldingizga keldi»,— deb aytishganda, u bor kuchini yig‘ib, to‘shagi ustiga o‘tirdi.
3 Yoqub gap boshlab, Yusufga shunday dedi:
«Qodir Alloh Kan’on yurtidagi Luzda menga zohir bo‘lib, meni muborakbod qildi+.
4 U menga: “Seni serfarzand qilib, ko‘paytiraman, sendan ko‘p xalqlar* paydo qilaman+. Mana shu yurtni sendan keyingi zurriyotingga* asrdan-asrga mulk qilib beraman”+,— degan edi.
5 Misrga kelishimdan oldin Misrda tug‘ilgan ikkita o‘g‘ling meniki bo‘ladi+. Ruben hamda Shimo‘n singari, Efrayim bilan Manashe ham mening o‘g‘illarim bo‘ladi+.
6 Ulardan keyin tug‘iladigan farzandlar seniki bo‘ladi. Ular ikkala akasining nomlari bilan atalib, akalarining ulushini meros qilib olishadi+.
7 Menga kelsak, Paddondan qaytayotganimda, onang Rohila Kan’onda qo‘limda jon berdi+. Efratagacha+ hali uzoq bo‘lgani uchun, uni o‘sha yerga, Efrataga (Baytlahmga)+ olib boradigan yo‘l bo‘yiga dafn etdim».
8 Isroil Yusufning o‘g‘illarini ko‘rib: «Bular kim?» — deb so‘radi.
9 Yusuf otasiga: «Bular — Xudo bu yerda menga bergan o‘g‘illarim»+,— deb javob berdi. U esa: «Qani, ularni yonimga olib kel-chi, men ularni duo qilayin»+,— deb aytdi.
10 Qariligidan Isroilning ko‘zlari xiralashib, ko‘rmaydigan bo‘lib qolgan edi. Yusuf o‘g‘illarini yaqinroq olib keldi va otasi ularni o‘pib, quchoqladi.
11 Isroil Yusufga: «Seni ko‘rish xayolimga ham kelmagan edi+, lekin Xudo menga zurriyotingni ham ko‘rsatdi»,— dedi.
12 Yusuf o‘g‘illarini Isroilning tizzasidan oldi-da, yergacha egilib ta’zim qildi.
13 Yusuf ikkala o‘g‘lini — Efrayimni+ Isroilning chap tomoniga turg‘izish uchun o‘ng qo‘liga, Manasheni+ Isroilning o‘ng tomoniga turg‘izish uchun chap qo‘liga oldi va otasining yoniga yaqinroq olib keldi.
14 Ammo Isroil, Efrayim kichik bo‘lishiga qaramay, o‘ng qo‘lini uning boshiga qo‘ydi, chap qo‘lini esa Manashening boshiga qo‘ydi. Manashe to‘ng‘ich ekanini bilsa-da+, u atayin shunday qildi.
15 Keyin u Yusufni duo qilib, shunday dedi+:
«Bobom Ibrohim va otam Is’hoq topingan* haq Tangri+,Butun hayotim mobaynida, mana shu kungacha menga cho‘ponlik qilgan haq Tangri+,
16 Meni har qanday falokatdan asragan* farishta+, mana shu bolalarga baraka bersin+.
Ular mening, bobom Ibrohim va otam Is’hoqning ismi bilan atalsin.Ularning nasli yer yuzida ko‘payib ketsin»+.
17 Otasi o‘ng qo‘lini Efrayimning boshiga qo‘yganini ko‘rganida, uning bu harakati Yusufga yoqmadi. Shuning uchun u otasining qo‘lini Efrayimning boshidan olib, Manashening boshiga qo‘ymoqchi bo‘ldi.
18 Yusuf otasiga: «Yo‘q otajon, mana bunisi to‘ng‘ich+. O‘ng qo‘lingizni uning boshiga qo‘ying»,— dedi.
19 Biroq otasi bunga ko‘nmay: «Bilaman o‘g‘lim, bilaman. Undan ham bir xalq kelib chiqadi, u ham buyuk bo‘ladi. Ammo shunga qaramay, ukasi undan buyukroq bo‘ladi+ va uning zurriyoti bir qancha xalqlarning soniday g‘oyatda ko‘p bo‘ladi»+,— dedi.
20 O‘sha kuni Isroil ularni yana duo qilib+, dedi:
«Isroilliklar duo qilganda sening ismingni qo‘llab:“Tangri Efrayim va Manashe singari seni ham barakali qilsin”,— deb aytishsin».
Shunday qilib, u Efrayimni Manashedan ustun qo‘ydi.
21 Keyin Isroil Yusufga: «Mana, mening umrim ham oxirlab boryapti+. Biroq Xudo hamisha sizlar bilan bo‘ladi va sizlarni ota-bobolaringiz yeriga qaytarib olib boradi+.
22 Birodarlaringga qaraganda, senga bir hissa ko‘proq yer* beraman. Men uni amoriylardan qilichim va kamonim bilan tortib olganman»,— dedi.
Izohlar
^ So‘zma-so‘z «xalqlar jamoati».
^ So‘zma-so‘z «urug‘ingga».
^ So‘zma-so‘z «oldida yurgan».
^ Yoki «sotib olgan».
^ Yoki «bir adir ko‘proq yer».
