Voiz 12:1-14
12 Yoshlik chog‘ingda Ulug‘ Parvardigoringni yodda tut!+ Qayg‘uli kunlar kelmasidan+, «hayotning qizig‘i yo‘q» deydigan yillar kelmay turib,
2 quyosh, oy va yulduzlar nuri so‘nmasidan+, bulutlar yana jala olib* kelmasidan avval Uni yodda tut!
3 O‘sha kun kelganda uy qo‘riqchilari qaltiray boshlaydi, kuchli kishilar bukchayib qoladi, soni kamayganidan ayollar yanchimay qo‘yadi, derazadan qaragan xonimlar qorong‘ilikni ko‘radi+.
4 O‘shanda ko‘chaga chiqadigan eshiklar yopiladi, tegirmon tovushi eshitilmay qoladi, odam qush sayrashidan uyg‘onib ketadi, qo‘shiqchi qizlar ovozi bazo‘r eshitiladi+.
5 Balandliklar qo‘rqitadi, ko‘cha vahimaga soladi. Bodom gullaydi+, chigirtka oyog‘ini zo‘rg‘a sudraydi, kavar* mevalari yoriladi, chunki inson doimiy maskaniga yo‘l oladi+, azadorlar ko‘cha bo‘ylab ketadi+.
6 Kumush arqon uzilmasidan, oltin kosa sinmasidan, buloq boshidagi ko‘za darz ketmasidan, quduqning chig‘iri sinmasidan avval Uni yodda tut!
7 Shunda tuproq o‘z olingan yeriga qaytadi+, hayot nafasi* esa uni tortiq etgan Allohga qaytadi+.
8 «Behuda, behuda» — demoqda voiz+. — Hammasi behuda!»+
9 Voiz donolikka ega bo‘libgina qolmay, olgan bilimlarini xalqga o‘rgatdi+. U mulohaza yuritib, astoydil izlandi, natijada ko‘p hikmatlar+ to‘pladi.
10 Voiz yoqimli so‘zlarni+ topishga va haqiqat so‘zlarini aniq yozishga intildi.
11 Dononing so‘zlari govronga*+, to‘plagan hikmatlari esa mahkam qoqilgan mixlarga o‘xshaydi. Bularning barini bergan — bir cho‘pondir.
12 Bundan tashqari, o‘g‘lim, ogoh bo‘l: ko‘p kitob yozishning oxiri yo‘q, ko‘p o‘qish ham odamni charchatadi+.
13 Barcha aytilgan so‘zlarning xulosasi shudir: Allohdan qo‘rq+, Uning amrlariga rioya qil+, chunki bu, insonning burchidir+.
14 Alloh har ishni — har bir yashirin ishni, xoh yaxshi, xoh yomon bo‘lsin, hukm qiladi+.
