გალატელეფ 2:1-21

  • პავლე იერუსალიმს მოციქულეფს ხვადუ (1—10)

  • პავლე უდღან პეტრეს (კეფას) (11—14)

  • კოჩ რწმენათ იჸუაფ მართალო მერჩქინელ (15—21)

2  14 წანაშ უკულ ბარნაბაწკუმა ართო კინ გეკოფრთჷ იერუსალიმშა დო ტიტე ხოლო მიდეპჸუნ.  თექ თიშენ ეკოფრთჷ, ნამდა უფალქ გიმმეცხად. თექიან პატიგედვალირ ჯიმალეფს ცალკე ქივეჩი თი სახიოლო ამბეშ გურშენ, ნამდგას შხვა რჯულიშ ხალხის უქადაგუქ. მოკოდ, ქიგებგიკო, ტყურელო ხომ ვა ფხანდენდჷ.  ტიტეშა ხოლო, ნამუთ ჩქიმწკუმა ართო მიშჷ, მითინს ვა დუნძალებ წინადაცვეთა, თიშ უმკუჯინუო, ნამდა ბერძენ რდჷ.  მარა თექ ონირზებელო ტყურა ჯიმალეფიშ გურშენ გინირთჷ, მიდგაქ კრებაშა გამნოტყობეს, ნამდა ეცილესკო თი თავისუფლებას, ნამუთ ქრისტე იესოწკუმა ართობას მიღუნა, დო კინ კანონიშ მონეფო გინმოშქვესკო,  მარა ართ წუთით ხოლო ვეკნომკინუნა უკახალე, მუშენდა სახიოლო ამბეშ სიმართლექ თქვანწკუმა ქუდოსქიდუკო.  თი ჯიმალეფს, მით პატიგედვალირეფო რენა მერჩქინელ დო მიდგას მანგარო აფასენა, ჩქიმდა ახალ მუთუნ ვა უთქუალუნა. თინეფ ულირს მიდგა ვა ჸოფედესკონ, ჩქიმო მუთუნ მნიშვნელობა ვა უღჷ, მუშენდა ღორონთ კოჩის მუშ მდგომარეობათ ვაფასენს.  მუჟამსით თე ჯიმალეფქ ქოძირეს, ნამდა ჩქიმდა მენდებულ რდჷ წინადაუცვეთელეფშა სახიოლო ამბეშ გინოჩამა, მუჭოთ პეტრეშა რდჷ მენდებულ წინადაცვეთილეფშა სახიოლო ამბეშ გინოჩამა,  მუშენდა მიდგაქ პეტრეს მეჩჷ ძალა, ჸოფედუკო წინადაცვეთილეფიშ მოციქულ, თიქ მა ხოლო მუჩჷ ძალა, პჸოფედიკო შხვა რჯულიშ ხალხიშ მოციქულ,  დო მუჟამსით ქიმეხვადეს, მუჭო მიჭყოლოფუ ღორონთიქ, იაკობის, კეფას დო იოანეს, მით კრებაშო ბიჯცალ რდესჷ, ვარია ვა უთქუალუნა ჩქიმდა დო ბარნაბაშა, ნამდა მუნეფწკუმა ართო ვაკეთითკო საქმე. თაშ ნამდა, ჩქი შხვა რჯულიშ ხალხშა ოკო მიდაბრთითკო დო თინეფ წინადაცვეთილეფშა მიდეშეს. 10  ხვალე თინა ფთხუეს, ნამდა ვეგიპჭყოლიდეთკო უღონობას ცხოვრენდესინ თინეფ, მუდგას თეშით ხოლო ირიათო ვოცადუდ. 11  მარა, კეფაქ ანტიოქიაშა ქუმორთუნ, ორაგადე პიჯის ქუწი დო გაუდღან, მუშენდა არგამა რდჷ, ნამდა სწორას ვექციებუდ. 12  სოიშახ იაკობშე მოშქუმალირ მუსხირენ კოჩ მიშჷ, კეფა შხვა რჯულიშ ხალხწკუმა ართო ჭკუმუნდჷ, მარა თინეფქ ქუმორთესინ, მიოტუ თეშ კეთება დო დუდის ურიდანდჷ შხვა რჯულიშ ხალხის წინადაცვეთილეფიშ შიშით. 13  თე აფერისტობას თის შხვა ებრაელეფქ ხოლო გეიაჸუნეს. ხვალე თენა ვარინ, ბარნაბა ხოლო გეიჸუნუეს გლახა საქციელს. 14  მუჟამსით ქობძირ, ნამდა სახიოლო ამბეშ სიმართლეს გინურთანდეს, არძას არჩქილედუნ თეშ კეფას უწი: „სი, ებრაელ, ებრაელცალო ვა ცხოვრენქ დო შხვა რჯულიშ ხალხცალო ქოცხოვრენქ-და, მუჭო ანძალენქ შხვა რჯულიშ ხალხის ებრაელეფცალო იცხოვრან?!“ 15  ჩქი, მით ებრაელეფო დებაბდით დო ვართ ხოლო „ცოდამ“ შხვა რჯულიშ ხალხ შქას, 16  მიჩქუნა, ნამდა კოჩ კანონ ითხინსინ თი საქმეეფით ვარინ, იესო ქრისტეშ რწმენათ იჸუაფ მართალო მერჩქინელ. ათეშენ იბრწმუნით ქრისტე იესო, ნამდა მართალეფო ვორდათ მერჩქინელ ქრისტეშ რწმენათ დო ვართ ხოლო კანონიშ საქმეეფით, მუშენდა მითინ ვეჸუაფ მართალო მერჩქინელ თი საქმეეფით, ნამდგაშ კეთებას კანონ ითხინს. 17  მარა, ქრისტეშ საშვალებათ მართალეფო მერჩქინას ქუვოცადუთ დო ავრე ცოდამეფ ქუვორეთ-და, მუ გიშურს, ქრისტე ცოდას ომსახურუნო? მუშო ოკო რაგად, ვარ! 18  ართშა ეკვორღვინ თის, კინ ქუვაშენენქ-და, გიშურს, ნამდა კანონს გინურთანქ. 19  კანონიშ საშვალებათ კანონშო დობღურ, ნამდა ღორონთშო ცოცხალ პჸოფედიკო. 20  მა ქრისტეწკუმა ართო ვორექ ძელს მიკოჭკადილ. ცოცხალ მეტო ვა ვორექ, ქრისტე რე ცოცხალ დო თინა ჩქიმწკუმა ართობას რე. თაშ ნამდა, ასე ღორონთიშ სქუაშ პწანს დო თე რწმენათ ფცოცხლენქ, ნამდგაქ ქომიჸოროფუ დო სიცოცხლე დათმჷ ჩქიმო. 21  ვარიას ვეფჩიებუქ ღორონთიშ ჭყოლოფაშე, მუშენდა, კოჩ მართალო მერჩქინელ კანონიშ საშვალებათ ქიჸუაფუნ-და, იმწკუმა ქრისტე ტყურათ ღურე.

სქოლიოეფი