ეფესოელეფ 4:1-32
4 მა, პავლე, მით უფალიშ გურშენ ციხეს ვოხექ, ელაიჩანთ, თეშ იცხოვრათ, მუჭოთ ღორონთიშ გიშაგორილეფს ოსქვანა,
2 ირიათო თანდაბალეფ რდათჷ, გიღუდან ლიბ ხასიათ, გეგმირჩქინით მოთვინება, ჸოროფათ ქიგინტირინეთ ართიანიშ კილ
3 დო ირფელ გაკეთით, ნამდა ვადინუათ წმინდა შურშე* მეღებულ ართობა დო ართიან შქას მშვიდობა გიღუდან.
4 კრება ართ რე, წმინდა შურ ხოლო ართ რე, მუჭოთ თი იმენდ რე ართ, ნამდგაშოთ რეთჷ გიშაგორილ.
5 ართ რე უფალ, ართ რე რწმენა დო ართ რე ნათუა.
6 ართ რე არძაშ ღორონთ დო მუმა, ნამუთ არძაშ უმოს მაღალას გერე; თინა ჩქინ, არძაშ საშვალებათ მოქმედენს დო არძას რე.
7 თითოეულს თი ზომათ მუმაჩეს ჭყოლოფაქ, მუ ზომათ ქრისტექ განაწილ თე ძღვინ ჩქინ შქას.
8 წმინდა წერილ იჩიებ: „თიქ ჟი გეკორთჷ დო ტყვეეფ მოლეჸუნ; ადამიანეფ ქომუჩეს ძღვინო“.
9 მუს ნიშნენს, „ჟი გეკორთჷ“? თის ვარიო, ნამდა თეიშახ თუდო, დედამიწაშა, რდჷ გიმულირ?!
10 თიქ, მიდგაქ დედამიწაშა გიმორთჷ, ცაშე უმოს მაღალას ეკორთჷ, ნამდა ირფელქ თიშ საშვალებათ შისრულას.
11 ნამთინე მოციქულო ქიგიორინუ, ნამთინე — წინასწარმეტყველო, ნამთინე — სახიოლო ამბეშ მაქადაგებელო, ნამთინე — ჭყიშო დო მასწავლებერო,
12 წმინდეფიშ* მახვარებელო, ნამდა სწორ შარას გიაჸუნან, მსახურებაშ საქმეშო დო ქრისტეშ სხეულიშ* გამანგარებელო,
13 ონდო არძა ვემვოჭირინუანთ ართობას რწმენაშ დო ღორონთიშ სქუაშ გურშენ ზუსტ რჩქინაშ დინახალე, მუშენდა იპჸუათ თიცალ ძინათებულეფქ, მუნერით ქრისტე რე.
14 თაშ ნამდა, მეტო ოკო ვა ვორდათ ბაღანეფცალ, მუშენდა კოჩ, ნამუთ თი ხალხიშ ტყურა გურაფეფს მეჸუნს, მით მუნეფიშ მაზაკვალობათ აღორენა შხვეფს, მოგენს ნავს, ნამუთ ზღვაშ ტალღეფს დო ბორიას იშო-აშო გილურაჸ.
15 თეშ გინაწონს, ჩქი სიმართლე ოკო ბრაგადუათ დო ჸოროფა გიმიფრჩქინათ. თეშნერო შემალებენა, ვორდათ ირნერო ძინათებულეფ დო მივაჸუნათ ქრისტეშ მაგალითის, ნამუთ ჩქინ დუდ რე.
16 ჩქი კოჩიშ სხეულცალ ვორეთ; ქრისტეშ საშვალებათ თე სხეულიშ არძა ნაწილ გემუანო რე ართიანწკუმა მენწყილ დო არძა სახსარ ართიანს თეშ უხუჯუანს, მუჭოთ სხეულს ოსაჭირ. მუჟამსით სხეულიშ თითოეულ ნაწილ თეშ მუშენს, მუჭოთ საჭირო რე, სხეულ ირდუ დო ართიან შქას ჸოროფა მემანგარებუნა.
17 ათეშენ უფალიშ სახელით გირაგადუთ დო ელაიჩანთ, მეტო ვეცხოვრათ შხვა რჯულიშ ხალხცალო, მით მუნეფიშ ურგებელ აზროვნებას მეჸუნა.
18 თინეფს გონება აფუნა დაუკმელებურ. მუნეფიშ ურჩქინჯობაქ დო ქუაცალ გურქ ჩაუთხინუ თინეფ სიცოცხლეს, ნამუთ ღორონთშე მოურს.
19 ონჯღორე დო სახელშე რენა გიშულირ, გვალო ეიშქვეს*, ნამდა ურძღაფელობათ ირნერ უწმინდურება აკეთან.
20 მარა თქვა ქრისტე თეცალ პიროვნებათ ვა გაიჩინებაფუაფუნა.
21 თის ქოურჩქილედით დო თიშე ქოგურაფლენდით-და, გვალო ჯგირო გარჩქვენუნა, ნამდა თინა სიმართლეს ოგურუანდჷ.
22 თქვა დიგურეთ, ნამდა ოკო ჩეთხინუათ ჯვეშ პიროვნება, ნამუთ თქვან ჯვეშ ცხოვრებაშ წესის მეურე დო გილმელებ, მუშენდა თქვან გლახა სურვილეფ გოჩილითუანა.
23 თაშ ნამდა, ვემიოტუათ აზროვნებაშ* თირუა.
24 გინირთით* ახალ პიროვნებათ, ნამუთ ღორონთიშ ნებას მეურე. თეშნერო თის გაკეთენთ, მუთ მართალო სწორ რე დო ღორონთიშ ართგურეფ იჸუაფუთ!
25 ათეშენ, რახანს ასე ჩათხინაფილ გაფუნა ტყურა, თითოეულქ სიმართლე ოკო ეჩუათ ართიანს, მუშენდა ართ სხეულიშ ნაწილეფ ვორეთ დო ართიანს ვოკუთვნუთ.
26 გერისხებუთ-და, ვეშეცოდათ, ჩხანაქ თეშ ვენორთას, ნამდა კინ გურმულირეფ რდათჷ;
27 ვა გაფალაფუათ* ეშმაკის!
28 მით ხირულენს, მიოტუას ხირუა. თეშ გინაწონს, მუშ ხეთ იხანდას დო პატიოსნურო იშუას, ნამდა თეშნერო ნაშიბუთ გაჭირებულშა გართალო ხოლო მუდგაინ უღუდას.
29 გლახა სიტყვაქ ვეკორთას თქვან პიჯშე, ხვალე ჯგირ იჩით, მუთ გამანგარენს შხვეფს, მუჟამსით თენა ოსაჭირუნა, ნამდა თქვან სიტყვეფქ ჯგირობუა მოუღას მარჩქილეს.
30 ვაწყინებაფუათ ღორონთიშ წმინდა შურ, მუშენდა თით რეთჷ ბეჭედგედვალირეფ, ნამდა გიშაჸიდირალიშ საშვალებათ გეთავისფალათ რსხებაშ დღას.
31 ჩეთხინეთ ირნერ ჟღამ, გურიშმოულა, რისხუა, ღვარაფ, ლანძღუა დო ირფელ, მუდგას გლახა მოჸუნს.
32 თეშ გინაწონს, გურშა მიღით ართიანიშ გაჭირება, ჯგირ უკეთით დო მთელ გურით ქაპატით ართიანს, თეშ, მუჭოთ ღორონთიქ გაპატუეს მთელ გურით ქრისტეშ საშვალებათ.
სქოლიოეფ
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ იგულისხმებ კრება.
^ შხვანერო — „ნირგულო იქციებუნა“. ბერძნ. „ასელგია“. ქოძირით „ნირგულ საქციელ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
^ შხვანერო — „ძალაშ, ნამუთ გონებას მოქმედებაშა მიჸუნანს“.
^ პირდაპირ თარგმან — „ქიმკიქუნით“.
^ შხვანერო — „ადგილ ვემეჩათ“.
