იოანე 10:1-42
10 „მართალს, მართალს გირაგადუთ: მით ოშხურეშა კარშე ვარინ, შხვა შარათ მინურს, მახინჯ დო ყაჩაღ რე,
2 მარა მით კარშე მინურს, ჭყიშ რე.
3 ყარულ თის კარს უნჯანს დო შხურ ირჩქილე თიშ ხონარს. თინა სახელით უძახ მუშ შხურს დო გალე გიმოჸუნს.
4 მუჟამსით მუშ არძა შხურს გალე გეგმიჸუნანს, ეწოჸუნს თინეფს. შხურ ხოლო ეკოჸუნს, მუშენდა ჩინებულენს თიშ ხონარს;
5 უჩინებუს მუთუნით ვეკაჸუნუნა, ენტებუნა, მუშენდა ვა ჩინებულენა თიშ ხონარს“.
6 იესოქ თე მაგალით ქიმიჸუნ, მარა იუდეველეფქ ვენანჭეს, მუშ რაგად ოკოდ თის.
7 ათეშენ იესოქ კინ უწუ თინეფს: „მართალს, მართალს გირაგადუთ: მა კარ ვორექ შხურშო.
8 არძა, მიდგაქ მორთჷ დო ამტკიცენდჷ, ნამდა თინა რდჷ ნამდვილ ჭყიშ, მახინჯ დო ყაჩაღ რე; შხურქ ვა მურჩქილუ თინეფს.
9 მა კარ ვორექ. მით ჩქიმ საშვალებათ მინურს, გინოსქიდუ; გემნურს, გეგმურს დო ოდიარეს ქიმიოგორუანს.
10 მახინჯ ხვალე თიშა მოურს, ნამდა მიხირას, დოჸვილას დო მოსპას, მარა მა თიშა მობრთჷ, ნამდა შხურს სიცოცხლე უღუდას — ულიებ სიცოცხლე*.
11 მა ჯგირ ჭყიშ ვორექ, ჯგირ ჭყიშ მუშ შხურშო დუდის დვანსჷ ოღურალო.
12 ქირებულ კოჩ, ნამუთ ვართ ჭყიშ რე დო ვართ შხურიშ მინჯე, გერს ქოძირუნსინ, შხურს მიწიტენს დო მინტებ (გერ ნამთინე შხურს იხვამილუანს, შხვეფ მინტებუნა დო თევრე-თავრე მიკოცენა),
13 მუშენდა თინა ქირებულ კოჩ რე დო შხურ ვანარღ.
14 მა ჯგირ ჭყიშ ვორექ. მა იფჩინენქ ჩქიმ შხურს დო ჩქიმ შხურ ხოლო მიჩინენს მა,
15 თეშ მუჭოთ მუმა მიჩინენს დო მა იფჩინენქ მუმას; მა დუდის ბდვანქჷ ოღურალო შხურშო.
16 მა შხვა შხურ ხოლო პჸუნსჷ, ნამუთ თე ოშხურეშე ვა რე. თინეფ ხოლო ოკო მიპჸუნე. თინეფ ქიმირჩქილუანა ჩქიმ ხონარს დო იჸუაფ ართ ოჭყიშალ დო ართ ჭყიშ.
17 მა დუდის ბდვანქჷ ოღურალო, ნამდა კინ მიბღე სიცოცხლე. ზუსტას ათეშენ უჸორქ მუმას.
18 სიცოცხლეს მითინ ვენდამღანს, ჩქიმ ნებათ ფთმენქჷ თის. ჩქიმდა ქოთ სიცოცხლეშ დათმებაშ უფლება რე მოჩამილ დო ქოთ კინ მეღებაშ. თეშ კეთება მუმაქ მიზოჯ“.
19 თე სიტყვეფიშ გურშენ იუდეველეფ შქას კინ გირთჷ აზრიქ.
20 ბრელ იჩიებუდ: „დემონ მიშუხე დო ჭკუაშე რე გინულირ! მუშენ ურჩქილეთ თის?“
21 შხვეფ იჩიებუდეს: „დემონ მიშუხენ თინა თეცალეფს ვა რაგადანს. დემონს ხომ ვეშულებ თოლს ვარწყენ თის თოლსინთე ქუმუკათუას?!“
22 თიმ დროს იერუსალიმს მეძღვინუაშ დღახუს ზეიმენდეს; ზოთონჯ რდჷ.
23 იესო ტაძარს, სოლომონიშ კარიდორს გილეშ, ნამდგას მელე-მოლე სიმეტეფ ელაჸუნს.
24 თიმწკუმა იუდეველეფქ ქუგუდირთეს თის დო უწუეს: „მუზმა ხანს გაჸვენუთ ეჭვეფს?! ქრისტე ქორექ-და, პირდაპირ ქომწით!“
25 იესოქ უპასუხ: „ქოიწით, მარა ვედეჯერით. საქმეეფ, ნამდგას ჩქიმ მუმაშ სახელით ვორთუქ, ჩქიმ გურშენ ამოწმენა,
26 მარა თქვა ვერწმუნით, მუშენდა ვა რეთჷ ჩქიმ შხურეფ.
27 ჩქიმ შხურეფ ურჩქილენა ჩქიმ ხონარს; მა იფჩინენქ თინეფს დო თინეფ ეკოპჸუნა.
28 მა თინეფს ულიებ სიცოცხლეს მეფჩანქ დო დღას ვემისპუნა; მითინს ვემდაღინე თინეფ ჩქიმდა*.
29 თინეფ, მით მუაჩქიმქ მუჩჷ, ირფელშე უმოს ძვირფასეფ რენა, დო ჩქიმ მუმაშა* თინეფ მითინს ვემდაღინე.
30 მა დო მუმა ართ ვორეთ*“.
31 იუდეველეფქ კინ ქიხვამილუეს ქუალეფ, ნამდა დოჸვილესკო თინა.
32 იესოქ უწუ თინეფს: „ბრელ ჯგირ საქმე გოძირეთ მუმაშე; ნამ ართიშ გურშენ პჸვილუნთ?“
33 იუდეველეფქ უპასუხეს: „ჯგირ საქმეეფიშ გურშენ ვარინ, ღორონთიშ ლანძღუაშ გურშენ რჸვილუნთ, მუშენდა კოჩ რექჷ დო ღორონთო მოიღ დუდ“.
34 იესოქ უწუ თინეფს: «კანონს ხომ ქოიჭარუნა: „მა ფთქვი: თქვა ღორონთეფ* რეთჷ“?!
35 წმინდა წერილეფს ინოჭარილ მითინს ვარიებე. ღორონთიშ სიტყვა ბრალს გედვანსინ თინეფს თინა ღორონთეფს ქუძახუნ-და,
36 მა, მით მუმაქ წმინდათ გინმოშქვჷ დო თე ქიანაშა მუმაშქვჷ, მირაგადუთო, ღორონთიშ მალანძღარ რექია, მუშენდა ფთქვი, ღორონთიშ სქუა ვორექ-მაქ?
37 მუაჩქიმიშ საქმეეფს ვა ვორთუქ-და, ვერწმუნათ ჩქიმ,
38 მარა ქუვორთუქ დო იშენით ვა რწანთ-და, საქმეეფ ვარა ქირწმუნით, მუშენდა ქიგეგათ დო გიჩქუდან, ნამდა მუმა ართობას რე ჩქიმწკუმა დო მა — მუმაწკუმა».
39 თინეფქ კინ მინდომეს თიშ ჭოფუა, მარა იესოქ ენტჷ თინეფს.
40 იესოქ კინ იორდანეშ მელე გინილ, თი ადგილშა, სოდეთ დუდშე იოანე ნათუნდჷ ხალხის, დო თექ ქუდოსქიდ.
41 ბრელქ ქიმერთჷ თიშა დო იჩიებუდ: „იოანეს ართ სარკო საქმე ხოლო ვა უკეთებ, მარა, მუთ თე კოჩიშ გურშენ თქუ, ირფელ მართალ ჸოფე!“
42 თექ ბრელქ ქირწმუნ თინა.
სქოლიოეფ
^ თაქ ულიებწკუმა ართო იგულისხმებ სრულყოფილ, მშვიდობიან, მუთუნს ვაცილებენ ფერ დო ბედნერ ცხოვრება.
^ პირდაპირ თარგმან — „ჩქიმ ხეშე“.
^ პირდაპირ თარგმან — „ჩქიმ მუმაშ ხეშე“.
^ შხვანერო — „ართობას“.
^ შხვანერო — „ღორონთცალეფ“.
