კოლოსელეფშა მეჭარილ წერილ 2:1-23
2 მოკო, გიჩქუდან, მუსხის ფხანდენქ თქვანო, ლაოდიკეელეფშო დო არძაშო, მიდგას პირადო ვეშეფხვალამუქ.
2 თეს თიშენ ვორთუქ, ნამდა გურექექაფილეფ რდათჷ, ართობა გიღუდან ჸოროფას დო ეფშა რდათჷ ხვამათ, მუთ ჯგირო ინონჭაფას მოჸუნს. შედეგო გაღვენუნა ზუსტ რჩქინა ღორონთიშ წმინდა საიდუმლოშ გურშენ, მუთ ქრისტე რე.
3 თიწკუმა განძცალო რე ტყობინაფილ არძანერ სიბრძნე დო რჩქინა.
4 თეს თიშენ გირაგადუთ, ნამდა მითინქ ვადგაღორან მაჩილითაფარ სიტყვეფით.
5 მართალ რე, ფიზიკურო თქვანწკუმა ვა ვორექ, მარა გურით თქვანწკუმა ვორექ. მოხიოლ თიშ გაგება, ნამდა საქმეს წკანტილო მეჸუნთ დო მტკიცას რწანა ქრისტე.
6 თქვა ირწმუნით ჩქინ უფალ ქრისტე იესო; თაშ ნამდა, ირიათო გიაჸუნით თიშ შარას;
7 გემანგარით რწმენა დო მტკიცას ქიგედირთით თი ჯაცალო, ნამდგას ჩხვიჩხვეფ ტომბას აფჷ გოდგუმილ, მუჭოთ დიგურეთ. თეწკუმა ართო, ირიათო მარდულობაშ სიტყვეფ უძღვინით ღორონთის.
8 კურცხას რდათჷ, ნამდა მითინქ ვემგოჩილითუან ფილოსოფიათ, ნამუთ მოურს ტყურა დო მუთუნიშ მოღე ვა რენ ფერ ადამიანურ ადათ-წესეფშე დო ნამუთ ქრისტეშ აზროვნებაშა ვარინ, თე ქიანას უღუნ თი აზროვნებაშა რე გერსხილ.
9 ქრისტე სრულას გიმირჩქინანს თი თვისებეფს, ნამუთ ღორონთის უღჷ.
10 თინა არძანერ მთავრობაშე დო ხელისუფლებაშე მაღალას გერე დო თიშ ჭყოლოფათ მუთუნ ვა გორკუნა.
11 მუჭოთ ქრისტეშ მიმაჸუნალეფქ, თქვა წინადაცვეთილეფო გინირთით, მარა ფიზიკურო ვარ; თქვა ჩეთხინეთ ირფელ, მუთ თქვან ცოდამ სხეულს ოკოდ. თენა გინაშქვანს ქრისტეშ მიმაჸუნალეფს წინადაცვეთილეფო.
12 თქვა იესოწკუმა ართო დესაფლით თი ნათუათ, ნამდგათ თიქ ინათ, დო ქოთ გეთელით თიწკუმა ართო, მუშენდა თიწკუმა რდითჷ ართობას დო რწანდეს თი ირფელ, მუთ ღორონთიქ მუშ ძალათ აკეთ, ღორონთიქ, ნამდგაქ გათელ იესო.
13 თქვა ღურელეფ რდითჷ თქვან ცოდეფიშ დო წინადაცვეთილეფ ვა რდითინ თიშ გურშენ, მარა ღორონთიქ გუგათელეს იესოწკუმა ართო დო არძა თქვან ცოდა გაპატუეს.
14 თიქ გაუქმჷ ხეშნაჭარა კანონ, ნამუთ აარგამენდჷ, მუნერ ცოდამეფ ვორდით. ღორონთიქ თე კანონ წამებაშ ძელს* ქრისტეშ ღურათ ჩამთხინუეს;
15 თიქ წამებაშ ძელიშ საშვალებათ გიორჯგინ მთავრობეფს დო ხელისუფლებეფს, ტყვეეფო გეჭოფ, სახალხოთ გეგშეჸუნ დო არგამათ ქაძირუ, ნამდა გიორჯგინ თინეფს.
16 ათეშენ მითინს ვა უღჷ უფლება, გაიდღანან თიშ გურშენ, მუს ჭკუმუნთ დო მუს შუნთჷ, ვარდა ზეიმენთ დო ვარ დღახუეფს, ახალთუთობას დოვარ საბატონს.
17 თე ირფელ თიშ ორო რდჷ, მუდგაქ ოკო მოხვადუკო, მარა სინამდვილე ქრისტე რე.
18 ნამთინე კოჩიშ ოძირაფალო რე თანდაბალ დო ანგელოზეფიშ თაყვანიშცემას მეჸუნს; კურცხას რდათჷ თინეფწკუმა დო ვემეჩათ საშვალება, გეცილან ჯილდოშ მეღებას. თეცალ კათა თის იჩემენა, მუდგას შილებე ორწყედან, მარა სინამდვილეს მუთუნიშ მოღე ვა რენ ფერ აზროვნებათ იცქვანა.
19 თეცალ კოჩ ვემეჸუნს დუდიშ, ქრისტეშ, ხელმძღვანელობას, ნამუთ მუთუნს ვარკენს სხეულს, კრებას, ნამდა თიქ ჯგირო იმუშუას. ქრისტეშ საშვალებათ თე სხეულიშ არძა ნაწილ გემუანო რე ართიანწკუმა მენწყილ დო არძა სახსარ ართიანს უხუჯუანს; თინა ღორონთიშ ძალათ რდუნსჷ სხეულს.
20 თქვა ხომ ქრისტეწკუმა ართო დოღურით დო გეთავისფალით თე ქიანას უღუნ თი აზროვნებაშე, იმწკუმა თეშ მუშენ ცხოვრენთ, ითამ კინ თე ქიანაშ ნაწილ რდათჷ დო მუშენ მეჸუნთ თიშ წესეფს, მაგალთო:
21 „ვემკანჭა, ვაგამორსა, ხე ვემეთხა“?!
22 თენა რე კოჩიშ დოდგინელ წესეფ თი მუდგარენეფიშ გურშენ, მუთ გიმორნაფაშ უკულ დინუ.
23 თე წესეფიშ მეჸუნა შილებე ჭკვერულო იძირედას, მარა თინეფ ხალხის ვახვარ, დუდ ეუჩილითუან თიშ კეთებას, მუთ მუნეფიშ ცოდამ სხეულს ოკო. თენა თიშენ ხვადუ, ნამდა ხალხ მუშ ჭკუათ გინმოჭყვიდუნს, მუჭო ცასჷ ღორონთის თაყვან. თეცალეფ ბრელ საჭირო მუდგარენს ირკენა მუნეფიშ დუდშა, მუშენდა კოჩიშ თოლს თანდაბალეფო გემკორჩქინდან.
სქოლიოეფი
^ ქოძირით „ძელ, წამებაშ ძელ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
