ლუკა 11:1-54

  • ლოცვა, ნამდგას ღორონთ იწონუანს (1—13)

    • ლოცვაშ ნიმუშ (2—4)

  • ღორონთიშ ძალათ დემონეფიშ გიშარაჸუა (14—23)

  • უწმინდურ დემონიშ დორთა (24—26)

  • ნამდვილ ბედნერობა (27, 28)

  • იონაშ ნიშან (29—32)

  • სხეულიშ ლამპა (33—36)

  • თინეფიშ ცოდა, მიდგას დუდ წმინდეფო მოუღუნა (37—54)

11  ართშა იესო ლოცულენდჷ. ლოცვა გათუნ, ართ მოწაფექ ქიმერთჷ თიშა დო უწუ: „უფალ, ქუდმოგურეთ ლოცვა, მუჭოთ იოანექ დაგურუ მუშ მოწაფეეფს“.  თიქ უწუ: „თაშ ილოცით: მუმა, წმინდა რდასჷ სქან სახელ. ქუმორთას სქან სამეფოქ.  ქომუჩით ირდღას დასაბაღ ქობალ.  ქუმაპატით ჩქინ ცოდეფ, მუშენდა ჩქი ხოლო ვაპატიენთ შხვეფს*. ქიმმეხვარით, ვევაჸუნათ ცდუნებას“.  უკულ თინეფს უწუ: „წერმიდგინით, ნამდა შქა სერს მეგობარშა მეურთ დო ურაგადუთ: რთხინქჷ, სუმ ქობალ ქიმმესხ,  მეგობარქ ქუმმაკათ, ნაშარ რე დო მიკაღალარ მუთუნ ვა მიღჷ.  მარა თინა გირაგადუნა: დუდ დუმანებ, კარ უკვე ინოკილერ მაფჷ დო ბაღანეფ ჩქიმწკუმა მიჯან ნორჩალს, ვემადგინე დო მუთუნ ვემმაჩინე სქანდა.  გირაგადუთ: მეგობარ აფუთინ თიშენ ვედირთუ დო ვემერჩანან, თიშ გურშენ გაკეთენს თეს, ნამდა ვეჩეთხიებუთ, ონდო ვემგეხვარებუნა.  ათეშენ გირაგადუთ: ქითხით დო ქუმგაჩამუნა, გორით დო ქოძირუნთ, უხაკეთ დო გუგანჯამუნა. 10  მუშენდა მით თხულენს, მიღენს, მით გორუნს, ქოძირუნს დო მით უხაკუანს, განჯამუ. 11  თქვან შქას ნამ მუმა მეჩანთ სქუას გვერს, მუჟამსით თინა ჩხომს რთხინა?! 12  ვარდა ნამ დაკინუანთ მორიალეს, მუჟამსით თინა კვერცხის რთხინა?! 13  თაშ ნამდა, სქუალეფს ჯგირ მეჩათინ თინა თქვა, ცოდამეფს, ქოიჩქუნან-და, თქვან ზეციერ მუმა უმოსო ვემეჩანსო წმინდა შურს* თინეფს, მით თხინსჷ?!“ 14  უკულ იესოქ ართ კოჩშე გეგშარაჸ დემონ, ნამუთ ამუნჯენს კოჩის. დემონიშ გიშულაშ უკულ მუნჯიქ რაგად ქიდიჭყჷ. ხალხ მანგარ გაკვირებულ რდჷ. 15  მარა ნამთინე იჩიებუდ, თინა ბელზებელიშ*, დემონეფიშ მმართველიშ, ძალათ გიშარაჸუნსია დემონეფს. 16  შხვეფ, გეგმოცადესკონ თიშენ, ცაშე ნიშანს თხინდეს თის. 17  იესოს უჩქუდ, მუს ფიქრენდეს, ათეშენ უწუ: «გორთილ სამეფო მისპუ დო გორთილ ოჯახ აკოცენს. 18  სატანა მუშ დუდიშ წინააღმდეგ გორთილ ქორენ-და, მუჭო გარზუ თიშ სამეფო?! თქვა ხომ იჩიებუთ, ნამდა ბელზებელიშ ძალათ გიშაბრაჸუნქ დემონეფს. 19  მა დემონეფს ბელზებელიშ ძალათ ქიგშაბრაჸუნქ-და, თქვან სქუალეფ* მიშ ძალათ გიშარაჸუნა?! ათეშენ თინეფ გუგასამართლენა. 20  მარა, დემონეფს ღორონთიშ ძალათ* ქიგშაბრაჸუნქ-და, იმწკუმა შურო ვა გაიგებუნან თეშ ქუმურთუმ ღორონთიშ სამეფოს. 21  მუჟამსით ძალიერ დო ჯგირო შეიარაღებულ კოჩ ყარულენს მუშ ჸუდეს, თიშ ქონება თხილერ რე. 22  მარა, მუჟამსით მუშე უმოს ძალიერ ქიგიანთხუ დო გიორჯგინანს, მიდუღანს თის იარაღის, მუდგაშ იმენდ უღუდ, დო მიდნაღელს შხვეფს გურთუნს. 23  მით ჩქიმ მხარეს ვა რე, ჩქიმ წინააღმდეგ რე, დო მით ჩქიმწკუმა ვა შაყარანს, ორღვანს. 24  მუჟამსით კოჩშე დემონ* გიშურს, უწყარე ადგილეფს მიკურს მასვანჯებელ ადგილიშ ოგორალო დო ვა ძირუნსინ, იჩიებ: „დიბრთუქ ჩქიმ ჸუდეშა, სოვრეშეთ გიმობრთჷ“. 25  მეურს დო ორწყე, ნამდა ჸუდე გიმოსუფთებულ დო გასქვამებულ რე. 26  უკულ მეურს დო მუშე უმოს უბადო შქვით შურ მოჸუნს. დინახალე მინულა დო თექ ოცხოვრებელო სქიდუნა. თეშნერო თე კოჩ თიშე უფრაშ დღას ენოლუ, ვინემ დუდშე რდჷ». 27  თეს იჩიებუდუნ, ხალხშე ართ ოსურკოჩიქ ქიმიოძახ: „ბედნერ რე, მიდგას ქვარათ გილაჸუნდჷ დო მით კიდირს რჩანდჷ!“ 28  მარა თიქ უპასუხ: „ბედნერ თინა რე, მით ირჩქილე ღორონთიშ სიტყვას დო მეჸუნს თის“. 29  ბრელ ხალხიქ გეკიშაყარუნ, იესოქ თქუ: „თე თაობა უბადო თაობა რე, ნიშანიშ ძირაფა ოკო, მარა იონაშ ნიშანიშ მეტის მუთუნს ვა ძირუნს. 30  მუჭოთ იონაქ იჸუ ნინეველეფშო ნიშანქ, თეშ კოჩიშ სქუა იჸუაფ ნიშან თე თაობაშო. 31  გასამართლებაშ დღას სამხრეთიშ დედოფალ ხოლო თე თაობაწკუმა ართო გეთელებ დო ბრალს ქიგედვანს თის, მუშენდა თიქ შორშე მორთჷ სოლომონიშ სიბრძნეშ მარჩქილაფშა, მარა თაქ რენ თინა, სოლომონშე დიდ რე. 32  გასამართლებაშ დღას ნინეველეფ ხოლო თე თაობაწკუმა ართო გეთელებუნა დო ბრალს ქიგედვანა თის, მუშენდა თინეფქ ინარღეს დაშებულ* დო მიკირთეს, მუჟამსით იონაქ უქადაგ, მარა თაქ რენ თინა, იონაშე დიდ რე. 33  ლამპას ქეუნტენან, ვართ ოტყობინუანა დო ვართ მუთუნს მუნაფორანა, მუშ გიოდგუმალს გედგუნა, ნამდა ჸუდეშა მინმაულარეფს გუსინთუას. 34  სხეულიშ ლამპა სქან თოლ რე. მუჟამსით სქან თოლ სუფთა* რე, მთელ სხეულ ხოლო გოსინთელ გაფჷ, მარა მუჟამსით სქან თოლ ჰარამ* რე, მთელ სხეულ ხოლო გოუკმელერ გაფჷ. 35  ათეშენ კურცხას რდა, ნამდა სინთე, ნამუთ სქან დინახალე რე, უკმელა ვა რდასჷ. 36  მთელ სხეულ გოსინთელ ქუგაფ დო თიშ ნამთინ ნაწილ გოუკმელერ ვა რენ-და, თინა ენტებულ ლამპაჯგურა იჸუაფ“. 37  თეშ უკულ ართ ფარისეველქ იესო ჸუდეშა ქუდაპატიჟ; თიქ ხოლო მიდართჷ დო ჸუდეშა გემნორთუნ, სტოლს ქუმკუზოჯ*. 38  ფარისეველს გუკვირდჷ, მუჟამსით თიქ ჭკუმუაშახ ხე ვებონ*. 39  მარა უფალქ უწუ: „თქვა, ფარისეველეფ, ჭირქას გალეშე ქორჩხუნთ, მარა დინახალეშე ეფშა რეთჷ ჰარამობათ დო უბადობათ. 40  თქვა უჭკუეეფ! გალენ გაჭყუნ თიქ ვა გაჭყუო დინახალენ ხოლო?! 41  მუჟამსით გაჭირებულს ჯგირს უკეთენთ, თენა დინახალეშე, გურშე, ოკო მიშას; თეშნერო იჸუაფუთ სუფთეფ. 42  თქვან ცოდა, ფარისეველეფ! მუშენდა გაფულენთ ჸვალმინთაშ, ტეგანიშ დო შხვა მწვანილეფიშ ნავითალს, მარა გიჭყოლიდეთ ღორონთიშ სამართალ დო ჸოროფა! მართალ რე, თე ირფელ ოკეთებელ გაფუდეს, მარა შხვა ხოლო ვა გაფუდეს გაჭყოლიდაფარ. 43  თქვან ცოდა, ფარისეველეფ! მუშენდა გიჸორა წოხოლენ ადგილეფ სინაგოგეფს დო გიჸორა მუჟამსით დიდ პატიცემათ შერხვადუნა მოედანეფს! 44  თქვან ცოდა, მუშენდა ჯგირო ვეძირენ ფერ სასაფლეფს ქოგუთ, ნამდგაშ ჟიშე ხალხ შურო ვა უჩქუნ თეშ გილურს!“ 45  კანონ უჩქუდუნ ფერ ართ კოჩიქ უპასუხ: „მოძღვარ, თეშნერო ჩქი ხოლო ბლანძღუნთ“. 46  იესოქ უწუ: «თქვან ცოდა, მიდგას კანონ გიჩქუნა! მუშენდა ხალხის მონკა ოღალს კილადვანთ, მარა თქვა კითიშ მიკოცაცაფა ხოლო ვა გოკონა თიშა. 47  თქვან ცოდა, მუშენდა სასაფლეფს უშენენთ თქვან ჯვეშეფიშ ნაჸვილა წინასწარმეტყველეფს! 48  გვალო ჯგირო გიჩქუნა, მუს ორთუდეს თქვან ჯვეშეფ დო ქოთ იწონუანთ თე ირფელს, მარა ავრე თინეფიშ ნაჸვილა წინასწარმეტყველეფს სასაფლეფს უშენენთ. 49  ათეშენ თქუ ღორონთიქ მუშ სიბრძნეთ: „ქიმუშქვანქ თინეფს წინასწარმეტყველეფს დო მოციქულეფს, მარა ნამთინეს დოჸვილუნა დო ნამთინეს გამათხოზუნა; 50  ათეშენ თე თაობას მეთხიებ თე ქიანაშ დაჭყაფშე დობუნილ არძა წინასწარმეტყველიშ ზისხირ, 51  აბელიშ ზისხირშე დოჭყაფილ ზაქარიაშ ზისხირით თებულ, ნამუთ სამსხვერპლო დო ტაძარ შქას ჸვილეს“. გირაგადუთ: თე თაობას მეთხიებ თინეფიშ ზისხირ. 52  თქვან ცოდა, მიდგას კანონ გიჩქუნა! ღალირ გაფუნა რჩქინაშ კილა; ვართ თქვა მინურთ დო მინულა ოკონან თინეფს ხოლო ოცილუთ!» 53  გალე გეგმორთუნ, მწიგნობარეფ დო ფარისეველეფქ ქუცუეს თის დო კითხვას კითხვას ეკუთხოზინუანდეს; 54  გეუხედეს, ნამდა სიტყვას ქიგიოჭოფესკო.

სქოლიოეფ

პირდაპირ თარგმან — „ვაპატიენთ შხვეფს ვალეფს“.
სატანაშ ართ-ართ სახელ.
იგულისხმებუნა მიმაჸუნალეფ.
პირდაპირ თარგმან — „ღორონთიშ კითით“.
პირდაპირ თარგმან — „უწმინდურ შურ“.
ქოძირით „დაშებულიშ ნარღება“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
შხვანერო — „ხვალე ჯგირს უჯინენ ფერ“.
პირდაპირ თარგმან — „გლახა; უბადო“.
შხვანერო — „ელანჯირელო ქუმკუზოჯ“. ბიბლიურ დროს სუფრაწკუმა მიკოხუნაშ თეცალ წეს უღუდეს.
ნიშნენს რიტუალურ განწმენდას.