ლუკა 14:1-35
14 ართშა საბატონს იესოქ ოჭკუმალიშ ოჭკუმშა ფარისეველიშ ჸუდეშა ქიმერთჷ. თექ აკოშაყარელ ხალხ თოლს ვა უთხინუანდჷ თის.
2 თიშ წოხოლე ართ წყარმანკით დალახებურ კოჩ რდჷ.
3 იესოქ კანონ უჩქუდესინ თინეფს დო ფარისეველეფს კითხჷ: „კანონით ქიშილებე დო ვარ საბატონს ლეხიშ სქილიდაფა?“
4 თინეფს ხონარ ვეკუღუდეს. თიმწკუმა იესოქ ხე ქიმეთხჷ ლეხ კოჩის, დასქილიდუ თინა დო გოუტუ.
5 უკულ თინეფს უწუ: „თქვანდე ნამთინეს სქუაქ ვარდა ხოჯიქ ინჭაშა საბატონს ქინუოლასინ, თიმწუთის ვეშეჸუნანსო?“
6 თიშა პასუხიქ ვემიაჩინეს.
7 მუჟამსით იესოქ ქოძირ, ნამდა სტუმარეფ საპატიცემლო ადგილეფს გიშეგორუნდეს, თინეფს უწუ*:
8 „კამპანიაშა ქუდგაპატიჟენან, არძაშ უმოს საპატიცემლო ადგილ ვეგშეგორა; ეგება მენძელს სქანდე უმოს საპატიცემლო კოჩ აფჷ დაპატიჟებულ;
9 ათეშენ შილებე სქანდა ქუმორთას დო გიწუას, თე ადგილ ათე კოჩშო რენია. თიმწკუმა ონჯღორეძირაფილს გაჸი ეიოდგინალ დო ნაკლებო საპატიცემლო ადგილშა გინაულარ.
10 ქუდგაპატიჟენან, მეუ დო ნაკლებო საპატიცემლო ადგილ გეგშეგორ, მუშენდა, მუჟამსით მენძელ ქუმურს დო გიწინს, საპატიცემლო ადგილშა გეგნოზოჯია, შხვა სტუმარეფიშ თოლს პატი ქიგგადვალუ.
11 არძა, მით მუშ დუდის განადიდენს, დემცირებ, მარა მით თანდაბალ რე, დიდებას მიღენს“.
12 უკულ მენძელს უწუ: „მუჟამსით სუფრას გეგმანწყუნქ, ხვალე სქან მეგობრეფს, ჯიმალეფს, ნათესეეფს ვარდა ქონებიერ მეზობელეფს ვადუძახა; მუშენდა შილებე თინეფქ ხოლო ქუდგაპატიჟან დო თეთ გინგაგაფუ მანგიორ.
13 სუფრას გეგმანწყუნქინ, ქუდუძახ უღონოეფს, დაღამაკებულეფს, ქულეფს დო თოლს ვარწყენან ფერეფს
14 დო ბედნერ იჸუაფუქ, მუშენდა თინეფს მუთუნ ვა უღუნა, ნამდა გინოიგან. მართალეფიშ გათელებაშ დროს გინგაგაფუ“.
15 თენა ქიმირჩქილუნ, ართ-ართ სტუმარქ თის უწუ: „ბედნერ რე თინა, მით ქობალს ზეციერ სამეფოს ჭკუმუნს“.
16 იესოქ უპასუხ: «ართ კოჩიქ დიდ სუფრა გეგმანწყუ დო ბრელ ქუდაპატიჟ.
17 დოხუნაშ დროქ ქუმორთუნ, დაპატიჟებულეფს მონაშ პიჯით ქიმუჩინ, მოზოჯით, ირფელ მზათ მაფუნია.
18 მარა არძაქ მუდგარენ ქიმისამანჯელუ. პირველქ უწუ, ბოდიშის ვორექ, ვემმართე, დიხა იპჸიდ დო თიშ გაჯინშა ოკო იბდენია.
19 მაჟიაქ უწუ, ქუმაპატი, ვით ხოჯ იპჸიდ დო თინეფ ოკო შევამოწმენია.
20 მასმაქ უწუ, ოსურ ასე მიპჸუნ დო ვემმართენია.
21 დირთჷ მონაქ დო ირფელ ქუწუ მუშ ბატონს. თის გურქ მოურთჷ დო მონას უწუ: „ათე წუთის მეუ დო ქალაქიშ არძა ფართე დო ჭიფე ქუჩა მილჷ. მოლეჸუნ თევრეშე უღონოეფ, დაღამაკებულეფ, თოლს ვარწყენან ფერეფ დო ქულეფ“.
22 ჭიჭე ხანშა მონაქ უწუ: „ბატონ, მუთ დუმავალინ, კეთებულ რე, მარა ადგილქ ხოლო ქუდოსქიდ“.
23 ბატონქ უპასუხ: „ასე ქალაქიშ გალეიან შარეფ დო შუკეფ მილჷ, ქიდიჸუნე ხალხ, ნამდა მოლგაჸუნან დო სტუმარეფით გეიფშას ჩქიმ ჸუდექ.
24 გირაგადუთ: დაპატიჟებულეფშე მითინ ვა გამორსენს ჩქიმ გიმონწყილ ოჭკუმალს“».
25 იესოს ანაყუ ხალხ ეკოჸუნდჷ; თიქ მიკირთჷ დო უწუ თინეფს:
26 „მით მა ეკოპჸუნს, მარა ჩქიმ უმოსო უჸორს* მუშ მუმა, დიდა, ოსურ, სქუალეფ, ჯიმალეფ, დალეფ ვარდა მუშ დუდ, ვეშიალებე რდასჷ ჩქიმ მოწაფე.
27 მიდგას ვეგლუღ მუშ წამებაშ ძელ* დო ვეკოპჸუნს, ვეშიალებე რდასჷ ჩქიმ მოწაფე.
28 თქვანდე ნამდგაინქ კოშკიშ გედგუმა მინდომასინ, დიო ვა დოზოჯუნს დო ვეგმოკოროცხუნსო ხარჯეფს, ნამდა ქოძირას, ქოუბაღ დო ვარ ირფელ თიშ ოთებელო?
29 თაშ ვაკეთ-და, შილებე ქიდიჭყას შენება, მარა ბოლოშახ ვემიაჸუნინას; თეშ მიმაჯინუ, შხვეფქ გოძიცა ქუდუჭყან
30 დო თქუან, თე კოჩიქ შენება ქიდიჭყჷ, მარა ვათებუა.
31 ვარდა ნამ მეფე გიშურს შხვა მეფეწკუმა ოჩხუპებშა, სოიშახ ვა დოზოჯუნს დო შხვეფს ველაკითხანს, ქუმარიებე დო ვარ 10 000-იან ჯარით 20 000-იან ჯარშა.
32 ვა მარიებენ-და, ონდო მაჟია მეფე შორს რე, ელჩეფს ქიმუშქვანს თის დო ზავიშ დოდვალას ქოთხინს.
33 თეშნერო, მით მთელ მუშ ქონებას ვა დათმენს, ვეშიალებე რდასჷ ჩქიმ მოწაფე.
34 ჯიმ, მუშო ოკო რაგად, ჯგირ რე, მარა, თინა ძალას მიოდინუანს-და, მუჭო დართუ სიწყითა?
35 ვართ დიხაშო გიმოდირთუ დო ვართ ნაკელშო*; ხალხ თის გალე ორღვანს. მიდგას მორჩქილაფა ოკო, ჯგირო ქიმირჩქილუას!“
სქოლიოეფ
^ პირდაპირ თარგმან — „მაგალით ქუმუჸუნ“.
^ პირდაპირ თარგმან — „მარა ვა ჯოგჷ“, მუთ ნიშნენს ნაკლებო ჸოროფას.
^ ქოძირით „ძელ, წამებაშ ძელ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
^ ნაკელს კათაფილ ჯიმ გიმირინუაფუდ სასუქო.
