ლუკა 22:1-71
-
უნჩაშ მღვდელეფ მირაგადუანა იესოშ ჸვილუას (1—6)
-
ბოლო პასექშო მომზადება (7—13)
-
უფალიშ ოსერშეშ ნიმუშ (14—20)
-
„მოღალატე ჩქიმწკუმა ართო მიკოხე სუფრას“ (21—23)
-
მანგარ ნირზ თიშ გურშენ, მი რე არძაშე დიდ (24—27)
-
იესო დვანსჷ შეთანხმებას სამეფოშო (28—30)
-
წინასწარმეტყველება თიშ გურშენ, ნამდა პეტრე გეგნივარანს იესოს იჩინენსინ (31—34)
-
საჭირო რე მომზადება; ჟირ ყამა (35—38)
-
იესო ლოცულენს ზეთისხილიშ გვალას (39—46)
-
იესოშ ჭოფუა (47—53)
-
პეტრე გინივარანს, ნამდა იესოს იჩინენს (54—62)
-
იესოს გაძიცანა (63—65)
-
სინედრიონიშ წოხოლე გასამართლება (66—71)
22 მონჭაფილ რდჷ ქობალიშ დღახუ*, ნამდგას პასექის ხოლო უძახუდეს.
2 უნჩაშ მღვდელეფ დო მწიგნობარეფ მოხუჯურ დროს გორუნდეს თიშ ოჸვილარო, მუშენდა ხალხშა ოშქურუდეს.
3 თიმწკუმა სატანაქ მიშელ იუდაშა, ნამდგას ისკარიოტელს უძახუდეს დო ნამუთ ვითოჟირ მოციქულშე ართ-ართ რდჷ.
4 თიქ მიდართჷ დო უნჩაშ მღვდელეფს დო ტაძარიშ მცველეფიშ უნჩაშეფს ქუდურაგადუ თიშ გურშენ, მუჭო გინოჩანდ თინეფს იესოს.
5 თინეფს თექ მანგარო ახიოლეს დო უწუეს, ვარჩხილიშ ფარას ქიმერჩანთია.
6 იუდაქ ხოლო ქოია უწუ თინეფს დო ქიდიჭყჷ მოხუჯურ დროშ გორუა, ნამდა გოხოლუას ხალხ ვეჸუაფუდუნ თეშ ქაშუჸოთუკო ნტერეფს ხეშა.
7 ქუდოდირთჷ ქობალიშ დღახუშ პირველ დღაქ, მუჟამსით პასექიშ მსხვერპლ ოკო შეწირესკო.
8 იესოქ მიდაშქვჷ პეტრე დო იოანე დო უწუ: „მეუთ დო მომიმზადით პასექიშ ოსერშე“.
9 თინეფქ კითხეს: „სო მოიმზადათ?“
10 თიქ უპასუხ: „ქალაქშა მიშელენთინ, ქოძირუნთ ართ კოჩის, ნამდგას ორკოლით წყარ მეუღუდას იჸი, თის თი ჸუდეშა გემნაჸუნით, ნამდგაშათ მინურს.
11 ჸუდეშ მინჯეს ქუწით, მოძღვარქ მოიჩინ, ნამ ოთახის შემლებუნია ჩქიმ მოწაფეეფწკუმა ართო პასექიშ ჭკუმუა.
12 თინა ქუგოძირანა ჟინ დიდ ოთახის, ნამუთ მონწყილ იჸუაფ, დო თექ მამზადით პასექ“.
13 მიდართეს დო ირფელქ თეშ ქიჸუ, მუჭოთ იესოს აფუდ რაგადებულ. თაშ ნამდა, ქიდიჭყეს პასექიშ მომზადება.
14 ოსერშეშ დროს იესოქ მოციქულეფწკუმა ართო ქუმკუზოჯ* სუფრას.
15 თინეფს უწუ: „მანგარო მოკოდ, ჩქიმ ტანჯებაშახ თქვანწკუმა ართო ომჭკუმუდუკო თე პასექ,
16 მუშენდა გირაგადუთ: ანწ თის ვა პჭკუმუნქ, სოიშახ ირფელ ვეშისრულებ ღორონთიშ სამეფოს“.
17 გეჭოფ ღვინ, ღორონთის მადლობა გეგნუგ დო თქუ: „გეჭოფით დო ართიანს გეგნაჭირინეთ,
18 მუშენდა გირაგადუთ: ანწ ვა ფშუნქჷ ჸურძენიშ წვენს, სოიშახ ღორონთიშ სამეფო ვა მოურს“.
19 თიქ ქობალ ხოლო გეჭოფ, ღორონთის მადლობა გეგნუგ, გოტახ, გეგნაჭირინუ თინეფს დო უწუ: „თენა ნიშნენს ჩქიმ სხეულს*, ნამდგაქ თქვანო ოკო იჸუას შეწირულქ. თენა აკეთით ჩქიმ გაშინალო“.
20 ოსერშეშ უკულ ღვინწკუმა ხოლო თაშ აკეთ დო თქუ: „თე ღვინ ნიშნენს ახალ შეთანხმებას*, ნამუთ თქვანო დოწუმილ ჩქიმ ზისხირიშ საშვალებათ კანონიერო მიშურს ძალაშა.
21 მოღალატე ჩქიმწკუმა ართო მიკუხე თე სუფრას.
22 კოჩიშ სქუა მეურს მუშ შარაშა, მუჭოთ ნაწინასწარმეტყველებ რე, მარა თიშ ცოდა, მით თის ნტერეფს აშუჸოთანს ხეშა!“
23 მოციქულეფ ართიანს ოკითხუდეს: „მის ულამ თეშ კეთება ჩქინ შქას?“
24 უკულ მანგარ ნირზ ქიდიჭყეს თიშ გურშენ, მი რდჷ არძაშე დიდ თინეფ შქას.
25 იესოქ უწუ თინეფს: „მეფეეფ მმართველენა ხალხშა დო ძალაუფლება უღუნან თინეფს ჯგირიშ მაკეთებელეფს უძახუნა.
26 მარა თქვა თაშ ოკო ვა რდათჷ. თქვან შქას არძაშ უმოს დიდ რენ თიქ, არძაშ უჭიჭაშო გინირთას, დო მით ხელმძღვანელ რე, მსახურო გინირთას.
27 ნამ რე უმოს დიდ: მით სუფრას მიკუხე დოვარ მით სუფრას ომსახურ? სუფრას მიკუხენ თინა ვა რენო? მარა მა მსახურ ვორექ თქვან შქას.
28 თქვა გაჭირებაშ დროს ხოლო ვა ჩაფთხიებუთ,
29 ათეშენ შეთანხმებას ბდვანქჷ თქვანწკუმა, მუჭოთ მუმაქ დოდვჷ ჩქიმწკუმა შეთანხმება, ნამდა იმეფათ სამეფოს;
30 მუშენდა ჩქიმ სამეფოს ჩქიმ სუფრაშე ჭკუმათ დო შვათჷ დო ტახტეფს ქუდოზოჯათ, ნამდა გასამართლათ ისრაელიშ ვითოჟირ ტომ.
31 სიმონ, სიმონ! სატანას ოკო თქვან ცირუა ქობალიშ კაკალცალო.
32 მარა მა ღორონთის ვეხვეწ სქანიშ გურშენ, ნამდა ვადინუე რწმენა დო დუმართუქინ, გამანგარე სქან ჯიმალეფ“.
33 თიმ დროს თიქ უწუ: „უფალ, მზათ ვორექ, სქანწკუმა ართო ქოთ ციხეშა იბდე დო ქოთ დობღურე!“
34 მარა იესოქ უწუ: „პეტრე, გირაგადუქ, ამდღა მუმულიშ ჸიონშახ სუმშა გეგნივარანქ, ნამდა მიჩინენქ“.
35 უკულ არძას უწუ: „მუჟამსით ოქადაგებშა გოიტეთ დო გიწით, ვეღითკო ფარა, ორზოლ დო სანდალეფ, მიგოკორდესო მუთუნქ?“ თინეფქ უპასუხეს: „ვარ!“
36 თიმწკუმა იესოქ უწუ: «მარა ასე, მიდგას ფარა უღჷ, გეჭოფას თინა, ორზოლ ხოლო მიდეღას, დო მიდგას ყამა ვა უღჷ, გეგმოჩას მუშ გინაქუნალ დო ქიჸიდას თინა.
37 გირაგადუთ: ჩქიმდე ოკო შისრულას თიქ, მუთ ჭარილ რე: „უკანონობაშ მაკეთებელეფშა იჸუ მეკოროცხილქ“; მუთ ჩქიმდე რე ჭარილ, ისრულებ».
38 თიმწკუმა თინეფქ უწუეს: „უფალ, ჟირ ყამა მიღუნა“, თიქ უპასუხ: „დასაბაღ რე“.
39 თევრეშე მოლართუნ, მუჭოთ წესო უღუდ, ზეთისხილიშ გვალაშა მიდართჷ; თის მოწაფეეფ ხოლო ეკოჸუნდეს.
40 ქიმერთესინ, მოწაფეეფს უწუ: „ილოცით, ნამდა ვემეჩირთათ“.
41 უკულ მუქ ჭიჭე მიკილ*, ბირგულ ქუდაშქვჷ დო ლოცვა ქიდიჭყჷ,
42 იჩიებუდ: „მუმა, შეიოლებერ ქორენ-და, ემოჩილითე თეცალ ღურა*, მარა თეშ იჸუას, მუჭოთ სი გოკო დო ვართ ხოლო თეშ, მუჭოთ — მა“.
43 თიმწკუმა ანგელოზიქ გიმილ ცაშე, გეგმეცხად თის დო გამანგარ.
44 იესო მანგარო იტანჯებუდ დო ხოლო უმოს შურ დო გურით ლოცულენდჷ. თიშ უფიქ ზისხირიშ ჭვეთეფო გინირთჷ დო დიხას გეწენდჷ.
45 ლოცვა გათუნ, გემწოდირთჷ, მოწაფეეფშა ქიმერთჷ დო ქოძირ, ნამდა გურშეჭირებულ მოწაფეეფს ძალა ქაშალიებუდეს დო ქუდორულაფუდეს.
46 თინეფს უწუ: „მუშენ რლურა? გედირთით დო ილოცით, ნამდა ვემეჩირთათ“.
47 რაგად ვა აფუდ თებულ, მუჟამსით ხალხიქ ქადირთჷ; თინეფს ეწოჸუნდჷ იუდა, ვითოჟირ მოციქულშე ართ-ართ. თიქ იესოშა ქიმერთჷ ოჯუნშა.
48 იესოქ კითხჷ: „იუდა, ჯუნათ გინოჩანქო კოჩიშ სქუას ნტერეფს?“
49 მუჟამსით იესოწკუმა რდესინ თინეფქ ქოძირეს, მუშა რდჷ საქმე, კითხეს: „ყამა გიმიბრინუათო, უფალ?“
50 თიმწკუმა თინეფშე ართიქ უნჩაშ მღვდელიშ მონას მოურქუ ყამა დო მარძგვან ჸუჯ ქელათოლ.
51 მარა იესოქ უწუ: „გაჩერდით, გობაღუნა!“ მონას ჸუჯის ხე ქიმეთხჷ დო დუსქილიდუ.
52 უკულ იესოქ მუშა მოულირ უნჩაშ მღვდელეფს, ტაძარიშ მცველეფიშ უნჩაშეფს დო უხუცესეფს უწუ: „ყაჩაღ ვორექო, ჩქიმ ოჭოფშა ყამეფით დო კეტეფით მორთითინ?
53 ირდღას ტაძარს ვორდჷ თქვანწკუმა ართო დო ხე ვამკოიფაცუაფუნა ჩქიმდა, მარა ასე თქვან მოქმედებაშ დო უკმელაშ მმართველობაშ დრო რე“.
54 უკულ ოჭოფეს თინა დო მღვდელმთავარიშ ჸუდეშა მიდეჸუნეს. პეტრე შორშე ეკოჸუნდჷ.
55 შქა ოზეს დაჩხირ ქუდარზეს დო ართო გაკოზოჯეს; პეტრექ ხოლო თინეფ შქას ქუდოზოჯ.
56 მოინალე ძღაბიქ თინა დაჩხირიშ სინთეს ქოძირუნ, ჯგირო ქიდეკვირ დო თქუ: „თე კოჩ ხოლო თინეფწკუმა ართო რდჷ“.
57 მარა პეტრექ გინივარუ: „ვარ, ვეფჩინენქ თის“.
58 ჭიჭე ხანშა შხვაქ ხოლო ქოძირ თინა დო უწუ: „სი ხოლო თინეფიშიან რექჷ“. მარა პეტრექ უწუ: „ვა ვორექ თინეფიშიან“.
59 სოდგარენ ართ საათიშ უკულ, ხოლო ართ კოჩ ამტკიცენდჷ: „თე კოჩ ნამდვილო თიწკუმა რდჷ, მუშენდა გალილეელ რე!“
60 მარა პეტრექ უპასუხ: „აზრის ვა ვორექ, მუს იჩიებუქ“. დიო ხოლო რაგად ვა აფუდ თებულ, მუჟამსით მუმულქ ქიმიოჸიონ.
61 თე დროს უფალქ მიკირთჷ დო პირდაპირ პეტრეს ქინაჯინ. პეტრეს ქუგაშინ უფალიშ ნარაგადიქ, მუმულიშ ჸიონშახ სუმშა გეგნივარანქ, ნამდა მიჩინენქია.
62 გალე გიმილ დო ჩხე ჩილამურით ქიდიჭყჷ ნგარა.
63 თინეფქ, მით იესოს ყარულენდეს, გოძიცა დო ლახუა ქუდუჭყეს თის.
64 სახეს უფორუნდეს დო ურაგადუდეს: „წინასწარმეტყველ ქორექ-და, ქოთქვი, მიქ მიგოგ“.
65 თეს გეძინელ, ბრელ გლახა მუდგარენს შქიდანდეს იესოს, მუდგათ ღორონთის ლანძღუნდეს.
66 გოთანდუნ, ხალხიშ უხუცესეფქ, მით უნჩაშ მღვდელეფ დო მწიგნობარეფ რდესჷ, ართო გეკიშაყარეს დო იესო სინედრიონშა მიდეჸუნეს. კითხეს თის:
67 „ქომწით, ქრისტე რექო?“ იესოქ უპასუხ: „გიწუათინ ხოლო, იშენით ვედეჯერთ,
68 დო მუდგაინ ქორკითხათინ ხოლო, პასუხის ვა მუჩანთ.
69 მარა ანწიანშო კოჩიშ სქუა ღორონთიშ ძალიერ მარძგვან კილეწკუმა იხვენუ“.
70 თიმწკუმა თინეფქ კითხეს: „გიშურს, ნამდა ღორონთიშ სქუა რექჷ, ვარო?“ თიქ უპასუხ: „თქვან პიჯით იჩიებუთ, ნამდა ვორექ“.
71 თინეფქ თქუეს: „შხვა მოწმეეფ მუშო მოკონა? ჩქინ ჸუჯით მიბრჩქილეთ, მუს იჩიებ“.
სქოლიოეფ
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ შხვანერო — „ელანჯირელო ქუმკუზოჯ“. ბიბლიურ დროს სუფრაწკუმა მიკოხუნაშ თეცალ წეს უღუდეს.
^ პირდაპირ თარგმან — „თენა რე ჩქიმ სხეულ“.
^ პირდაპირ თარგმან — „თე ღვინ რე ახალ შეთანხმება“.
^ შხვანერო — „ქუაშ ჸოთამაშ მაშორაშა მიდართჷ“.
^ პირდაპირ თარგმან — „ემოჩილითე თე სასმის“. იგულისხმებ ღორონთიშ მალანძღარიშ სახელით ღურა.
