ლუკა 23:1-56
23 გამწოდირთჷ ხალხიქ დო პილატეშა მიდეჸუნეს თინა.
2 ბრალს გედვანდეს თის დო იჩიებუდეს: „თე კოჩის ჩქინ ხალხიშ აბუნტება ოკო, კეისარშა ოგაფურიშ გინოგაფაშ ვარიას ურაგად თინეფს დო მუშ დუდის ქრისტეს დო მეფეს უძახ“.
3 პილატექ თის კითხჷ: „სი რექო იუდეველეფიშ მეფე?“ თიქ უპასუხ: „სქან პიჯით იჩიებუქ“.
4 თიმწკუმა პილატექ უნჩაშ მღვდელეფს დო ხალხის უწუ: „მუჭოთ ვორწყექ, მუთუნ ვა დუშებ თე კოჩის“.
5 მარა თინეფ იშენით იძახუდეს: „გალილეაშე თაიშახ მუშ გურაფეფით ეიორღვანს ხალხის“.
6 თიმწკუმა პილატექ იკითხჷ, გალილეელ რენიაო.
7 მუჟამსით ქიგეგ, ნამდა თი მხარეშე რდჷ, ნამდგას ჰეროდე მართუნდჷ, თის ქიმუშქვჷ. ჰეროდე თი პერიოდის იერუსალიმს რდჷ.
8 ჰეროდეს იესოშ ძირაფაქ მანგარო ახიოლ. ბრელ ხან რდჷ, თიშ ძირაფა ოკოდ, მუშენდა ბრელ მუდგარენ აფუდ თიშ გურშენ გაგებულ დო იმენდ უღუდ, ნამდა თინა სასწაულს ქაძირანდ.
9 ბრელ მუდგარენს ოკითხუდ, მარა იესო ვა პასუხენდჷ.
10 გარისხებულ უნჩაშ მღვდელეფ დო მწიგნობარეფ წუმოდირთუდეს დო ბრალს გედვანდეს.
11 ჰეროდე მუშ ჯარიშკოჩეფწკუმა ართო ამცირენდჷ თის; უკულ ქუგაძიცუკონ თიშენ, ძვირფას მიკაქუნალ ქიმკაქუნ დო კინ პილატეშა გოუტუ.
12 ჰეროდექ დო პილატექ თიმ დღას დეჯიმაკოჩეს, ვარინ, თეიშახ ონტერდეს ართიანს.
13 პილატექ ქიჭანუ უნჩაშ მღვდელეფ, მმართველეფ დო ხალხ
14 დო უწუ: „თქვა თე კოჩ ქუმომიჸუნით დო ბრალს გედვანთ, ნამდა ხალხის აბუნტენს, მარა მა თიცალქ მუთუნქ ვა მაგორ, მუთ თქვან გედვალირ ბრალს დამტკიცენდ.
15 ვართ ჰეროდექ ძირჷ მუთუნ დო ათეშენ გოუტუ კინ ჩქიმდა. თე კოჩის მუთუნ ვა უკეთებ, მუდგაშ გურშენ ღურა ხვადჷ.
16 ათეშენ დუვასაჯენქ დო გოუტენქ“.
17 *——
18 მარა ხალხ ხონარმაღალო ღვარანდჷ: „ჩამთხინეთ თე კოჩ დო ბარაბა გამთავისფალით!“
19 (ბარაბა ქალაქის ბუნტიშ ეტახუაშ დო კოჩიშ ჸვილუაშ გურშენ რდჷ ჭოფილ).
20 პილატექ ხოლო ართშა ქუდურაგადუ ხალხის, მუშენდა იესოშ გოტება ოკოდ.
21 მარა თინეფქ ღვარაფ ქიდიჭყეს: „ძელს* ქიმკაჭკად! ძელს ქიმკაჭკად!“
22 მასმა შემთხვევას პილატექ იკითხჷ: „მუშენ? თეცალ მუ დაშუ თე კოჩიქ? მუთუნ ვა ბძირჷ, მუდგაშ გურშენ ღურა ხვადჷ. ათეშენ დუვასაჯენქ დო გოუტენქ“.
23 მარა თინეფ იშენით ღვარანდეს, ძელს ქიმკაჭკადია. ხალხ თიშმანწარას ღვარანდჷ,
24 ნამდა პილატეს თინეფშა აჸუ დაჸუნალქ.
25 თი კოჩ გათავისფალ, ნამდგაშ გოტებას ხალხ ითხინდჷ დო ნამუთ ციხეს ბუნტიშ ეტახუაშ დო კოჩიშ ჸვილუაშ გურშენ ხედჷ, დო იესო ხალხის გეგნოჩ, ნამდა მუჭოთ ოკოდესინ, თეშ მექცუესკო.
26 იესო მეჸუნდესინ, შარას ქიგლაჭოფეს კირენელ სიმონ, ნამუთ სოფელშე მიშჷ; ქუმუბუნუეს თის წამებაშ ძელ დო იესოს ქეკუჸუნუეს.
27 ბრელ ხალხ ეკოჸუნდჷ თის, თინეფ შქას ოსურკათა ხოლო, მით კიდირშა ინჭანდეს დო ეკათვალანდეს.
28 იესოქ მიკირთჷ დო თე ოსურკათას უწუ: „იერუსალიმიშ ოსურსქუალეფ, მიოტეთ ჩქიმიშ გურშენ ნგარა; ინგარით თქვანიშ გურშენ დო თქვან სქუალეფიშ გურშენ,
29 მუშენდა მოურს დრო, მუჟამსით ხალხ თქუანს, ბედნერ რენია სქუა ვეურჩქინდუნ ფერ ოსურკოჩ, ოსურკოჩ, ნამდგას ბაღანა ვეურჩქინუ დო ოსურკოჩ, ნამდგას ბაღანაშა კიდირ ვა უჩამ!
30 თიმწკუმა თინეფ გვალეფს უწინა, ქუნმაფორითია დო ემაღალია ადგილეფს — დუმოტყობინეთია.
31 ლადირ ჯას თაშ ქაქცუნან-და, ხუმლას შურო მუს ღოლანა?!“
32 თიწკუმა ართო მეჸუნდეს უბადოშ მაკეთებელ ჟირ კოჩ, ნამდა თინეფ ხოლო ღურათ დასაჯესკო.
33 მუჟამსით ქიმერთეს ადგილშა, ნამდგას „დუდიშ ქალას“ უძახუდეს, თინეფ ძელს ქიმკაჭკადეს: ართ — მარძგვანშე, მაჟია — კვარჩხანშე.
34 იესო იჩიებუდ: „მუმა, ქაპატი თინეფს, მუშენდა ვა უჩქუნა, მუს ორთუნა“. თიშ გინაქუნალ ქუალეფიშ ლაჸაფით აკირთეს*.
35 ხალხ გერდჷ დო უჯინედ თის. მმართველეფ გაძიცანდეს დო იჩიებუდეს: „შხვეფს ხომ ქირსხენდჷ! ღორონთიშ გიშაგორილ ქრისტე ქორენ-და, ირსხას მუშ დუდ!“
36 ჯარიშკოჩეფ ხოლო გაციგანუდეს თის. თინეფქ ქიმერთეს დო ძმარ ქიმიოჭირინუეს;
37 ურაგადუდეს: „იუდეველეფიშ მეფე ქორექ-და, ირსხჷ სქან დუდ“.
38 თიშ დუდიშ ჟი დასაჯებაშ მიზეზო ქიმკაჭარეს: „თენა რე იუდეველეფიშ მეფე“.
39 უბადოშ მაკეთებელეფშე ართ, ნამუთ თიწკუმა ართო მიკოჭკადუდ, ამცირენდჷ თის დო ურაგადუდ: „ქრისტე ვა რექო? ირსხჷ სქან დუდ დო მირსხით ჩქი ხოლო“.
40 მაჟიაქ გაუდღან თის დო უწუ: „ღორონთშა ვა გოშქურუნო? სი ხოლო თი განაჩენ ვეგშაიღესო?!
41 ჩქი სამართლიანო გიშამიღეს განაჩენ, მუშენდა თის ბღებულენთ, მუთ ჩქინ კეთებულ საქმეშე ფხვადუნა, მარა თე კოჩის გლახა მუთუნ ვა უკეთებ“.
42 უკულ თქუ: „იესო, ქუგომშინ, მუჟამსით სქან სამეფოს იჸუაფუქ“.
43 თიქ უპასუხ: „მართალს გირაგადუქ ამდღა, ჩქიმწკუმა ართო იჸუაფუქ სამოთხეს“.
44 სოდგარენ ონდღეშ ვითოჟირ საათშე სუმ საათშახ* მთელ თი მხარე უკმელაქ დოფორ,
45 მუშენდა ბჟაქ დეუკმელ; თე დროს ტაძარიშ ფარდაქ სიგინძაშა შქას გოხორცქჷ.
46 იესოქ ხონარმაღალო ქიმიოძახ: „მუმა, სქან ხეშა გინომჩამ ჩქიმ შურ*!“ თენა ქოთქუ დო დოღურ.
47 ოშიშდუდიქ თე ირფელ ქოძირუნ, ღორონთიშ განდიდება ქიდიჭყჷ დო იჩიებუდ: „თე კოჩ მართალ ჸოფე“.
48 მუჟამსით იესოშ დასაჯებაშა მეულირ ხალხიქ ქოძირ ირფელ, მუდგაქ მოხვად, კიდირშა ხეს ინჭანდესინ თეშ დირთეს ჸუდეშა.
49 არძა, მით იესოს იჩინენდჷ, გოხოლუას გერდჷ. თი ოსურკათა ხოლო, მით გალილეაშე მოჸუნდეს თის, თექ რდესჷ დო თე ირფელ მუნეფიშ თოლით ძირეს.
50 თექ რდჷ ართ კოჩ, იოსებ, საბჭოშ წევრ*, ჯგირ დო მართალ კოჩ
51 (თე კოჩის ვა დუკინებ ხუჯ სინედრიონიშ გეგმაშა დო საქმეეფშა). იოსებ რდჷ იუდეველეფიშ ქალაქ არიმათეაშე; თინა ღორონთიშ სამეფოს ელუდ.
52 თიქ პილატეშა ქიმერთჷ დო იესოშ დასაფლებაშ ნება ქითხუ.
53 იოსებიქ ძელშე გამკონწყჷ იესოშ სხეულ, ქუგაკირ ძვირფას სელიშ ნოჭკერ დო ქიმთასვანჯუ კირდეს გიშაჭკირილ სასაფლას, სოდეთ დიო მითინ ვა რდჷ მითნასვანჯეფ.
54 მომზადებაშ დღა* რდჷ დო მალას საბატონ ქიდიჭყაფუდ.
55 იესოწკუმა ართო გალილეაშე მოულირ ოსურკათაქ ხოლო ქეკაჸუნეს თის დო ქოძირეს სასაფლა დო თინა, მუჭო მითოსვანჯუდ იესო.
56 უკულ უკახალე დირთეს, ნამდა მამზადესკო ჯგირ შურ უღუდუნ ფერ მცენარეეფ დო ზეთეფ. მარა, მუშო ოკო რაგად, საბატონს მისვანჯეს, მუჭოთ თეს კანონ ითხინდჷ.
სქოლიოეფ
^ თე მუხლ ბიბლიაშ ნამთინე თარგმანს ჭარჷ, მარა თინა შხვადოშხვა სანდო ბერძნულ ხეშნაჭარეფს ვა რე მოჩამილ.
^ ქოძირით „ძელ, წამებაშ ძელ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
^ ქოძირით მათ. 27:35-იშ სქოლიო.
^ პირდაპირ თარგმან — „მაამშვა საათშე მაჩხორა საათშახ“ (დროშ კოროცხუა იჭყაფუდ ბჟაშ ეშულაშე).
^ ბერძნ. „პნევმა“. ქოძირით „შურ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
^ შხვანერო — „სინედრიონიშ წევრ“.
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
