ლუკა 8:1-56
-
ოსურკათა, ნამუთ იესოს ეკოჸუნს (1—3)
-
მაგალით მათასალიშ გურშენ (4—8)
-
მუშენ იჩიებ იესო მაგალითეფით (9, 10)
-
მათასალიშ გურშენ მაგალითიშ ენწყუმა (11—15)
-
ლამპას მუთუნს ვემნაფორანა (16—18)
-
იესოშ დიდა დო ჯიმალეფ (19—21)
-
იესო ქარბორიას აწყნარენს (22—25)
-
იესო დემონეფს ღეჯეფშა მიშულაშ ნებას არზენს (26—39)
-
იაიროსიშ ცირასქუა; ოსურკოჩ ხეს მეთხუნს იესოშ გინაქუნალს (40—56)
8 თეშ უკულ იესო გილეშ ქალაქშე ქალაქშა დო სოფელშე სოფელშა, ქადაგენდჷ დო ხალხის სახიოლო ამბეს გინოჩანდჷ ღორონთიშ სამეფოშ გურშენ. თიწკუმა ართო რდჷ ვითოჟირ მოციქულ,
2 თეს გეძინელ, მუსხირენ ოსურკოჩ, მიდგაქ უბადო შურეფშე გეთავისფალეს დო ლახალეფშე დოსქიდეს. თენეფ რდესჷ: მარიამ, ნამდგას მაგდალელს უძახუდეს; თიშე შქვით დემონქ გიშართჷ,
3 ჰეროდეშ* ჸუდეშ გამგებელიშ, ქუზაშ, ოსურ იოანა, სუსანა დო შხვა ოსურკათა, მით მუნეფიშ ქონებათ ელურდეს თინეფს.
4 მუჟამსით ანაყუ ხალხიქ გეკიშაყარ თინეფწკუმა ართო, მით თის ქალაქშე ქალაქშა გილაჸუნდჷ, იესოქ თეცალ მაგალით ქიმიჸუნ:
5 „მათასალქ ოთასშა მიდართჷ. თასუაშ დროს ნამთინე თასიქ შარაპიჯის ქუდოლ დო დიტაბაკ. ქუმოფურინეს ჩიტეფქ დო გეკიკონეს.
6 ნამთინექ კირდე ადგილს ქუდოცუ, გეფალ, მარა უკულ გოხუმ, მუშენდა წყარ ვა უღუდ;
7 ნამთინექ ოძიგირეს ქიმშალ, ძიგირეფქ ხოლო თინეფწკუმა ართო მირდჷ დო ვა გაფალაფუ თინეფს;
8 ნამთინექ ჯგირ დიხას ქუდოლ, გეფალ დო ოშთისხი გემკიღ“. უკულ ხონარმაღალო თქუ: „მიდგას მორჩქილაფა ოკო, ჯგირო ქიმირჩქილუას!“
9 მოწაფეეფქ კითხეს, მუს ნიშნენდჷ თე მაგალით.
10 თიქ უპასუხ: „თქვა ნებაქ ქიმგაჩეს, ქიგეგითკო ზეციერ სამეფოშ წმინდა საიდუმლო, მარა შხვეფს მაგალითეფით ურაგადუქ, მუშენდა უჯინან, მარა ვა ძირან, ქიმირჩქილუან, მარა აზრის ვენანჭან.
11 თე მაგალით თეს ნიშნენს: თას ღორონთიშ სიტყვა რე.
12 შარაპიჯის გეცუმილეფ თინეფ რენა, მით ირჩქილუანა სიტყვას, მარა უკულ ეშმაკ მოურს დო მიდმუღანს გურს ინოთასილს, ნამდა ვერწმუნან დო ვეგნოსქიდან.
13 კირდე ადგილს გეცუმილეფ თინეფ რენა, მით ირჩქილუანა სიტყვას დო ხიოლით ღებულენა, მარა ჩხვიჩხვეფ ვა უღუნა; ჭიჭე ხანით წანა, მარა რწმენაშ გამოცდაშ დროს განშე მეულა.
14 ოძიგირეს მიშაცუმილეფ თინეფ რენა, მით ირჩქილუანა სიტყვას, მარა ირდღაშიან ოწუხებელ, ქონება დო ბაღატურ რინა, ვა გაფალაფუანს თინეფს დო ჯგირ მუთუნ ვემკაღინენა;
15 ჯგირ დიხას დოცუმილეფ თინეფ რენა, მით ჯგირ გურით ირჩქილუანა სიტყვას, მეჸუნა თის დო მოთვინებათ მიკუღუნა ნაყოფ.
16 ლამპას ქეუნტენან, თის მუთუნს ვემნაფორანა დო ვართ დანჯირალიშ თუდო მითოდგუნა; მუშ გიოდგუმალს გედგუნა, ნამდა ჸუდეშა მინმაულარეფს გუსინთუას.
17 მუთუნ ვა რე ფულირ, მუთ ვეგმიარგამებ, დო მუთუნ ვა რე ჯგირო ტყობინაფილ, მუთ ვემკორჩქინდუ.
18 ათეშენ ქიდეკვირით, მუჭო ირჩქილეთ, მუშენდა მიდგას უღჷ, მეტ მიაჩამუ, მარა მიდგას ვა უღჷ, თინა ხოლო მიდაღალუაფ, მუთ მიორჩქ, ნამდა უღჷ“.
19 თიმწკუმა იესოშა მუშ დიდა დო ჯიმალეფქ ქიმერთეს, მარა ბრელ ხალხ რდუნ თიშ გურშენ ხოლოშა ვემიართინეს.
20 იესოს ამბე ქიმუღეს, გალე სქან დიდა დო ჯიმალეფ გერენა დო სქან ძირაფა ოკონანია.
21 იესოქ უპასუხ: „ჩქიმ დიდა დო ჯიმალეფ თინეფ რენა, მით ირჩქილუანა ღორონთიშ სიტყვას დო მეჸუნა თის“.
22 ართ დღას თიქ მოწაფეეფწკუმა ართო გენორთჷ ნავშა დო უწუ თინეფს: „ტობაშ მელე გეგნობრთათ“. თინეფქ ხოლო გემშანჩურეს წყარშა.
23 იესოს ქუდარულ. ტობას ქარბორიაქ გელჷ, ნავ წყარით იფშაფუდ დო ინწყუდ.
24 მოწაფეეფქ იესო გაკურცხინუეს დო უწუეს: „მოძღვარ, მოძღვარ, პჭყორდუთ!“ თიქ გედირთჷ, განჭყორ ბორიას დო წყარს. ქარბორიაქ მეჭყორდჷ დო ირფელქ დეწყნარ.
25 უკულ მოწაფეეფს უწუ: „სო რე თქვან რწმენა?“ თინეფ, შქურნაფილეფ დო გაკვირებულეფ, ართიანს ურაგადუდეს: „თენა მი რე, ბორია დო წყარ ხოლო თეს ურჩქილენ?!“
26 ქიმიოდირთეს გერასელეფიშ მხარეს, ნამუთ გალილეაშ ზღვაშ მელე რე.
27 ნავშე გეშართუნ, იესოს ქეშეხვად დემონეფ მიშუხედუნ ფერ ართ კოჩიქ, ნამუთ გოხოლუა ქალაქშე რდჷ. თინა ბრელ ხანს გილეშ ტარკალეთ დო ჸუდეშ მანგიორო სასაფლეფს ცხოვრენდჷ.
28 იესო ქოძირუნ, დიხას ქეშანთხჷ დო ღვარაფ ქიდიჭყჷ: „მუ გოკო ჩქიმდა, იესო, უზენაეს ღორონთიშ სქუა? გოხვეწუქ ვადაფსაჯა!“
29 (თენა თიშენ უწუ, ნამდა იესოქ უბადო შურს თე კოჩშე გიშულა უზოჯ. თინა ბრელშა მიშეშ თე კოჩშა, ათეშენ ხაჯალურეფით დო ბორკილეფით ამარგენდეს დო ყარულს გეურინუანდეს, მარა ბორკილეფს სოფუნდჷ დო დემონს თინა კოჩ ვა რდუნ ფერ ადგილეფშა მეჸუნდჷ).
30 იესოქ კითხჷ თის: „მუ რჯოხო?“ თიქ უპასუხ: „ლეგიონ“, მუშენდა ბრელ დემონ ჸუნდჷ.
31 თინეფ ოხვეწუდეს თის, წკურუმშა ულა ვამზოჯათია.
32 თექ, გვალას, ანაყუ ღეჯ იდიარდჷ, ათეშენ დემონეფქ ეხვეწეს იესოს, ღეჯეფშა მიშულაშ ნება ქიმუჩამუდუკო. თიქ ხოლო ნება ქიმეჩ.
33 დემონეფქ თიმწუთის გიშელეს თე კოჩშე დო ღეჯეფშა მიშელეს. არძა ღეჯიქ ქირქეშე ტობაშა ქოსხაპ დო დიშქვიდ.
34 მეღეჯეეფქ თენა ქოძირესინ, ინტეს დო თე ამბე ქალაქის დო სოფელეფს მოდვეს.
35 ხალხიქ მოხვალამირიშ ოძირაფშა მიდართჷ. იესოშა ქიმერთესინ, ქოძირეს თი კოჩ, ნამდგაშე დემონეფქ გიშართეს. თინა იესოშ კუჩხეფწკუმა ხედჷ, ბარგ მიკაქუნდჷ დო აზრშა რდჷ მოულირ. ხალხის შიშიქ ქენაჭკირ.
36 მოხვალამირ ძირესინ თინეფქ, ხალხის ქეჩუეს, მუჭო დოსქიდ თი კოჩიქ, ნამდგას დემონ მიშუხედ.
37 გერასელეფიშ მხარეს მახორუ ანაყუ ხალხ შქურნაფილ რდჷ, ათეშენ იესოს თხუეს, ქიდიტუკო თექიანობა. იესოქ ნავშა გენორთჷ დო მიდართჷ.
38 დემონეფშე გათავისფალებურ კოჩ ოხვეწუდ იესოს, მა ხოლო მიდამიჸუნია, მარა იესოქ უწუ:
39 „დირთჷ ჸუდეშა დო არძას ქოუწი, მუთ ღორონთიქ გიკეთ“. თიქ ხოლო მიდართჷ დო მთელ ქალაქის არძას ეჩიებუდ, მუ აკეთ იესოქ თიშო.
40 იესოქ გალილეაშა დირთჷ. ხალხ ელუდ თის, ათეშენ მთელ გურით შეხვადეს.
41 თე დროს ქუმორთჷ იაიროსიქ, სინაგოგაშ ართ-ართ ხელმძღვანელქ, ბირგულეფს ქეშანთხჷ იესოშ წოხოლე დო ოხვეწუდ, ჸუდეშა მოლმაჸუნია,
42 მუშენდა ართკაკალ სქუა, 12 წანერ ძღაბ, უღურუდ.
იესოს ბრელ ხალხ ეკოჸუნდჷ დო შურიშ ოღალს ვარზენდეს.
43 თექ რდჷ ართ ოსურკოჩ, ნამდგას 12 წანას ზისხირიშ დენა უღუდ; მითინს ვეშიალებუ თიშ სქილადაქ.
44 თე ოსურკოჩიქ იესოშა უკახალეშე ქიმერთჷ, თიშ გინაქუნალიშ ფოჩვეფს ქიმეთხჷ ხე დო დენაქ თიმწუთის მეუჭყორდჷ.
45 იესოქ იკითხჷ: „მიქ მოფთხჷ ხე?“ არძა იჩიებუდ, მა ვარია. თიმ დროს პეტრექ უწუ: „მოძღვარ, ვარწყექო, ანაყუ ხალხ გოირე დო შურიშ ოღალს ვა გარზენა“.
46 იესოქ უპასუხ: „მიდგარენქ მოფთხჷ ხე, მუშენდა ძალაშ გიშულა იბგინ“.
47 მუჟამსით ოსურკოჩიქ ქიმეხვად, ნამდა ტყობაშე ვალნედ, კანკალით ქიმერთჷ იესოშა, თიშ წოხოლე ბირგულეფს ქეშანთხჷ დო არძაშ წოხოლე ქოთქუ, მუშენ მეთხჷ ხე იესოს დო მუჭო სქიდჷ ხეთე ლახალაშე.
48 იესოქ უწუ: „სქუა, სქან რწმენაქ დუგოსქილიდუ! მშვიდობა ვა მორრკებუდას!“
49 რაგად ვა აფუდ თებულ, მუჟამსით სინაგოგაშ ხელმძღვანელიშ ჸუდეშე ართ კოჩიქ ქუმორთჷ დო იაიროსის უწუ: „სქან ძღაბიქ დოღურ! ანწ ვაწუხა მოძღვარ“.
50 თენა ქიგეგონუნ, იესოქ უწუ: „ვა გაშქურინას, უბრალოთ რწმენა გიღუდას დო იცოცხლენს“.
51 ჸუდეშა ქიმერთუნ, პეტრეშ, იოანეშ, იაკობიშ დო ბაღანაშ დიდა დო მუმაშ მეტ მითინს ვემეჩ უფლება, მუწკუმა ართო დინახალე გემნურთუმუდესკო.
52 ხალხ ინგარდჷ დო კიდირშა ლიკვის ინჭანდჷ. თიქ უწუ თინეფს: „ვენგარათ, ბაღანა ვა ღურე, უბრალოთ ლურსჷ!“
53 თენა ქიგეგონესინ, გოძიცა ქუდუჭყეს, მუშენდა უჩქუდეს, ნამდა ბაღანა ღურელ რდჷ.
54 იესოქ ხე ქიმეთხჷ ბაღანას დო ხონარმაღალო უწუ: „ჭიჭე ძღაბ, გედირთ!“
55 თის სიცოცხლექ* დართჷ დო თიმწუთის გემწოდირთჷ. იესოქ ზოჯჷ, ბაღანაშა ოჭკუმალ ქუჩამუდესკო.
56 მშობლეფ ხიოლით ცას ონჭუდეს. იესოქ უზოჯ თინეფს, ნამდა მოხვალამირიშ გურშენ მითინშა ვა უთქუალუდესკო.
სქოლიოეფ
^ ჰეროდე ანტიპა, ჰეროდე დიდიშ სქუა.
^ ბერძნ. „პნევმა“. ,ქოძირით „შურ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
