მათე 7:1-29

  • ᲒᲕᲐᲚᲐᲡ ᲥᲐᲓᲐᲒᲔᲑᲐ (1—27)

    • „მიოტეთ შხვეფშა ბრალიშ გედვალა“ (1—6)

    • „ქითხით“, „გორით“, „უხაკეთ“ (7—11)

    • ოქროშ წეს (12)

    • ჭიფე კარმინოლ (13, 14)

    • ჯა მუკნაღელით იჩინებე (15—23)

    • კირდე ადგილს დო ქვიშას გედგუმილ ჸუდეეფ (24—27)

  • ხალხ გაკვირებულ რე იესოშ ქადაგებათ (28, 29)

7  «მიოტეთ შხვეფიშ გასამართლება*, ნამდა თქვა ხოლო ვეგესამართლათ,  მუშენდა მუჭოთ თქვა გასამართლენთ შხვეფს, თქვა ხოლო თეშ გუგასამართლენა დო მუჭოთ თქვა ოქცუთ შხვეფს, აშო ხოლო თეშ მიგექციებუნა.  მუშენ უჯინექ სქან ჯიმაშ თოლს ოდიარეშ ღერიას, მუჟამსით სქან თოლს ჯიკის ვარწყექ?!  ვარდა მუჭო ურაგადუქ სქან ჯიმას, მორთ, თოლშე ოდიარეშ ღერიას გელაიღანქია, მუჟამსით სი ჯიკ ალაიძ თოლშა?!  სი, დუდ წმინდათ მოიღუნ, დიო ჯიკ გეშეღ სქან თოლშე დო უკულ უჯგუშო ქოძირუნქ, მუჭო ჩუთხინუე სქან ჯიმას თოლშე ოდიარეშ ღერია.  ვემეჩათ ჯოღორეფს თინა, მუთ წმინდა რე, დო ვართ ღეჯეფს დურღვათ თქვან მარგალიტეფ, ნამდა ვემნიჩაბახან, უკულ თქვა ვამგკართან დო ვაკორსოფან.  ქითხით დო ქუმგაჩამუნა, გორით დო ქოძირუნთ, უხაკეთ დო გუგანჯამუნა,  მუშენდა მით თხულენს, მიღენს, მით გორუნს, ქოძირუნს, დო მით უხაკუანს, განჯამუ.  ნამ მუმა რე თიცალ, სქუაქ ქობალ თხუას დო ქუა ქუდაკინუას?! 10  ვარდა ჩხომ თხუას დო გვერ ქუდაკინუას?! 11  თაშ ნამდა, სქუალეფს ჯგირ მეჩათინ თინა თქვა, ცოდამეფს, ქოიჩქუნან-და, თქვან ზეციერ მუმა უმოსო ვემეჩანსო ჯგირს თინეფს, მით თხინსჷ?! 12  ათეშენ ირ საქმეს თეშ მექცით შხვეფს, მუჭოთ აშო გოკონა, მიგექცუან; ზუსტას თეს ოგურუანს მთელ კანონ დო წინასწარმეტყველებეფ. 13  გემნორთით ჭიფე კარმინოლით, მუშენდა ფართე რე კარმინოლ დო ფართე რე შარა, ნამუთ ღურაშა მეურს დო ნამდგათ ბრელ გილურს. 14  ჭიფე რე კარმინოლ დო ჭიფე რე შარა, ნამუთ სიცოცხლეშა მეურს დო თე შარათ ბრელ ვეგლურს. 15  დუდ აურიდით ტყურა წინასწარმეტყველეფს, მით თქვანდა შხურიშ ტყებით მოულა, მარა დინახალეშე შქირენულ გერეფ რენა. 16  თინეფს მუნეფიშ საქმეეფით გეგშეჩინენთ. მი მუკოწილუნს ძიგირშე ჸურძენს დო კაკლარშე — ლუღის?! 17  ჯგირ ჯა ჯგირს მიკიღანს, მარა გლახა ჯა — გლახას. 18  ჯგირ ჯას გლახა ვემკაღინე დო ვართ გლახას მიკაღინე ჯგირ. 19  ჯას, ნამდგას ჯგირ ნაყოფ ვამკუღ, კვათუნა დო დაჩხირს მითაჸათანა. 20  თაშ ნამდა, თე კათას მუნეფიშ საქმეეფით გეგშეჩინენთ. 21  მით მირაგად: „უფალ, უფალ“, არძა ვეჸუაფ ზეციერ სამეფოს. თექ ხვალე თინეფ იჸუაფუნა, მით ასრულენა ჩქიმ ზეციერ მუმაშ ნებას. 22  ბრელ მიწინს თიმ დღას: „უფალ, უფალ, სქან სახელით ვა პწინასწარმეტყველენდითო, სქან სახელით ვეგშაბრაჸუნდითო დემონეფს დო სქან სახელით ვა ვორთუდითო სარკო საქმეეფს?!“ 23  თიმწკუმა თინეფს უწინქ: „დღას ვაიჩინენდით! ჩემეთხით, უბადოშ მაკეთებელეფ!“ 24  ათეშენ, მით ჩქიმ თე სიტყვეფს ირჩქილე დო მეჸუნს, აგურუ ჭკვერ კოჩის, ნამდგაქ ჸუდე კირდე ადგილს გედგჷ. 25  ქიგიაშქვჷ ჭვემაქ, ქუმოსოფ წყარქ, დურქუ ბორიაქ; ქახირცქეს ჸუდეს, მარა თინა ვაკოცუმე, მუშენდა კირდე ადგილს რდჷ გეშენებულ. 26  მარა, მით ჩქიმ თე სიტყვეფს ირჩქილე დო ვემეჸუნს, აგურუ უჭკუე კოჩის, ნამდგაქ ჸუდე ქვიშას გედგჷ. 27  ქიგიაშქვჷ ჭვემაქ, ქუმოსოფ წყარქ, დურქუ ბორიაქ; ქახირცქეს ჸუდეს დო თიქ თეშ გაკოცუ, ნამდა ქუა ქუას ვეგესქილადე». 28  იესოქ ჩიება გათუნ, ხალხ მანგარ გაკვირებულ რდჷ თით, მუჭო ოგურუანდჷ, 29  მუშენდა, მუნეფიშ მწიგნობარეფცალო ვარინ, თეშ ოგურუანდჷ, მუჭოთ კოჩ, ნამდგას ძალაუფლება ღორონთშე უღჷ.

სქოლიოეფ

შხვანერო — „გაკრიტიკება; კილიშ გორუა“.