მათე 8:1-34
8 გვალაშე გეგმორთუნ, ქიანაშ ხალხიქ ქეკაჸუნ.
2 ართ კეთროვანქ ქიმერთჷ თიშა, ბირგულ ქუდუშქვჷ დო უწუ: „უფალ, ქუგოკონ-და, შეილებ ჩქიმ სქილიდაფა*“.
3 იესოქ ხე ქიმეთხჷ დო უწუ: „ქო, მოკო, დოსქიდ ლახალაშე!“ თიქ ხოლო თიმწუთის დოსქიდ კეთრშე.
4 თიმწკუმა იესოქ უწუ თის: „გიჩქუდას, მითინს ვა უწუა თენა. მეუ, მღვდელს ქაძირ სქან დუდ დო შეწირ ძღვინ, ნამდგას მოსეშ კანონ ითხინს. თეშნერო თინეფ ქოძირუნა, ნამდა მართალო სქილადირ რექჷ“.
5 კაპერნაუმშა გენორთუნ, ოშიშდუდიქ ქიმერთჷ თიშა დო ოხვეწუდ:
6 „ჩქიმ ბატონ, ჸუდეს მსახურ მიჯან, ნამდგას ხე დო კუჩხ ღალირ აფჷ დო მანგარო იტანჯებ“.
7 თიქ უპასუხ: „ქიმურქინ, დუვოსქილიდუანქ!“
8 ოშიშდუდიქ უწუ: „ჩქიმ ბატონ, ვა ვორექ ღირს, ჩქიმ ჸუდეშა მუნორთე, ხვალე სიტყვა ქოთქვი დო ჩქიმ მსახურ დოსქიდუ.
9 მუშენდა უნჩაშ ქოპჸუნს, მარა მა ხოლო ვორექ ჯარიშკოჩეფიშ უნჩაშ. ართის უწინქ, მეუ-მაქინ, მეურს, მაჟიას — მორთ-მაქინ, მოურს, ჩქიმ მსახურს უწინქ, ათენა გაკეთ-მაქინ, ორთჷ“.
10 იესო მანგარო გაკვირ თე სიტყვეფიშ მორჩქილაფაქ დო ეკოჸუნდუნ თინეფს უწუ: „დამჯერით, მითინ ვამძირ ისრაელს თეცალ დიდ რწმენა უღუნ ფერ,
11 მარა გირაგადუთ: ბრელ ქუმურს ბჟაეიოლშე დო ბჟადინოლშე დო ზეციერ სამეფოს აბრაამ, ისაკ დო იაკობწკუმა ართო სუფრას ქუმკუზოჯუ,
12 მარა სამეფოშ სქუალეფ გალე, უკმელაშა იჸუაფუნა გიმოჸოთამილ. თექ ქიდიჭყანა თინეფ ნგარას დო კიბირიშ ჭკირჭკინს“.
13 უკულ იესოქ ოშიშდუდის უწუ: „მეუ, შისრულას სქან ოთხუალქ, მუშენდა რწმენა გიმირჩქინ“. თიშ მსახურქ ხეთეშე დოსქიდ.
14 პეტრეშ ჸუდეშა გემნორთუნ, იესოქ ქოძირ, ნამდა თიშ დიანთილ სინჩხიან ჯანუდ.
15 ქიმერთჷ, თიშ ხეს ხე ქუმოთხჷ დო ოსურკოჩის სინჩხექ დუკინ. თიქ გემწოდირთჷ დო იესოშო ოჭკუმალიშ კეთება ქიდიჭყჷ.
16 გეკიონჯუნ, ხალხიქ ბრელ თიცალ ქიმუჸუნ, მიდგას დემონეფ მიშუხედ. თიქ სიტყვათ გეგშარაჸ თე უბადო შურეფ დო არძა დალახებურ დასქილიდუ.
17 თეშნერო შისრულ სიტყვეფქ, ნამუთ ღორონთიქ წინასწარმეტყველ ესაიას ორაგადაფუ: „თიქ მუშ დუდშა გეჭოფ ჩქინ ლახალა დო ჭუა“.
18 მუჟამსით იესოქ ქოძირ, ნამდა ბრელ ხალხ გოურდჷ, მუშ მოწაფეეფს უზოჯ, ზღვაშ მელე მიდაბრთათია.
19 ართ მწიგნობარქ ქიმერთჷ თიშა დო უწუ: „მოძღვარ, სოდგა ვედენ, ირდიხაშა გაჸუნუქ!“
20 იესოქ უპასუხ: „მელიეფს ომანეეფ უღუნა დო ჩიტეფს — ბუდეეფ, მარა კოჩიშ სქუას დუდიშ გიოდვალარ ადგილ ხოლო ვაპალუ“.
21 ართ მოწაფექ უწუ: „უფალ, ნება ქომუჩ, დიო მიდაბრთე დო მუაჩქიმ დომნთხორე“.
22 იესოქ უპასუხ: „სი მა ქეკმაჸუნ; ღურელეფქ მუნეფიშ ღურელეფ დონთხორან“.
23 ნავშა ენილუნ, მოწაფეეფქ ხოლო ქეკაჸუნეს.
24 ზღვას თიცალ ქარბორიაქ გელჷ, ნამდა ნავ წყარით იფშაფუდ. თე დროს იესოს ლურდჷ.
25 თინეფქ იესო გაკურცხინუეს დო უწუეს: „უფალ, მირსხით, პჭყორდუთ!“
26 თიქ უწუ: „თაშ მუქ დუგოშქურინეს, ჭიჭე რწმენამეფ?!“ გედირთჷ, ბორია დო ზღვას განჭყორ დო ირფელქ დეწყნარ.
27 მოწაფეეფ გაკვირებულო იჯინედეს დო ართიანს ოკითხუდეს: „თეცალ მი რე, ბორია დო ზღვა ხოლო თეს ურჩქილენ?“
28 მუჟამსით თიქ ზღვაშ მელე, გადარელეფიშ დიხაშა, გეგნორთჷ, დემონეფ მიშუხედუნ ფერ ჟირ კოჩიქ ქეშეხვად, მით სასაფლეფშე გიმიშეს. თე კოჩეფ თიცალ ოშქურანჯეფ რდესჷ, ნამდა თი შარას მიკულას მითინ ვა ბედუდ.
29 თინეფქ ღვარაფ ქიდიჭყეს: „მუ გოკო ჩქინდა, ღორონთიშ სქუა? თაქ თიშა მორთიო, ნამდა ღორონთშე მერჩქინელ დროშ მოულაშახ დაფსაჯათ?“
30 გოხოლუას ქიანაშ ღეჯ იდიარდჷ.
31 ათეშენ დემონეფქ ხვეწება ქუდუჭყეს იესოს: „გეგშაბრაჸუნთ-და, ეთი ღეჯეფშა გენშმაშქვით!“
32 თიქ უწუ: „მეუთ!“ თინეფქ თიმწუთის გიშელეს თე კოჩეფშე დო ღეჯეფშა მიშელეს. არძა ღეჯიქ ქირქეშე ზღვაშა ქოსხაპ დო გოჭყორდჷ.
33 მეღეჯეეფქ ინტეს, ქალაქშა მიშელეს დო ირფელ ქოთქვის, დემონეფ მიშუხედესინ თი კოჩეფიშ ამბე ხოლო.
34 მთელ ქალაქიქ გიშელ იესოშ შეიოხვალამშა დო ქოძირესინ, ოხვეწუდეს, თექიანობა ქუდუტებუდუკო.
სქოლიოეფ
^ შხვანერო — „შეილებ, წმინდათ გინმოშქვე“.
