მარკოზ 2:1-28

  • იესო ოსქილიდუანს დოქანცაფა ვეშულებუნ ფერ კოჩის (1—12)

  • იესო ლევის ურაგად, ქეკაჸუნას (13—17)

  • კითხვა მარხვაშ გურშენ (18—22)

  • იესო „საბატონიშ უფალ“ რე (23—28)

2  მუსხირენ დღაშა იესოქ კინ დირთჷ კაპერნაუმშა. ხალხ შქას ხონარქ გისიმ, ჸუდეს რენია.  თისხი ხალხიქ დიშაყარ, ნამდა ოთახის დანტირუ ვა რდჷ დო ვართ კარწკუმა რდჷ ადგილ. იესოქ ქიდიჭყჷ თინეფშა სახიოლო ამბეშ ქადაგება.  ოთხ კოჩიქ თის ლეხ ქიმუჸუნ, ნამდგას დოქანცაფა ვეშულებუდ,  მარა ბრელ ხალხ რდუნ თიშ გურშენ, იესოშა ვემიაჸუნინეს. ათეშენ იესოშ მანგას ორთვალ გენწყეს დო თევრეშე გიონჯირალით გეგმაშქვეს თი კოჩ.  თინეფიშ რწმენა ქოძირუნ, იესოქ ლეხის უწუ: „სქუა, გეპატუ ცოდეფქ!“  თექ მუსხირენ მწიგნობარ ხედჷ დო გურს ფიქრენდჷ:  „მუშენ იჩიებ თე კოჩ თეს? ღორონთიშ წინააღმდეგ რაგადანს. მის შეულებ კოჩშა ცოდეფიშ პატიება ღორონთიშ მეტის?!“  იესოქ ხეთეშე ქიმეხვად, მუს ფიქრენდეს თინეფ დო უწუ: „მუშენ ფიქრენთ გურს თეცალ მუდგარენს?  ნამ უმოს ეფ ორაგადე რე ვა დაქანცენ ფერ კოჩშა: გეპატუ ცოდეფქ დოვარ გედჷ, გეჭოფ სქან გიონჯირალ დო გილართ? 10  მარა მოკო, გიჩქუდან, ნამდა კოჩიშ სქუას ცოდეფიშ პატიებაშ ძალაუფლება უღჷ დედამიწას…“ უკულ ლეხის უწუ: 11  „გირაგადუქ, გედჷ, გეჭოფ სქან გიონჯირალ დო მეუ ჸუდეშა“. 12  თიქ ხოლო გედირთჷ, გეჭოფ მუშ გიონჯირალ დო არძაშ წოხოლე მუშ კუჩხით გეგმორთჷ თევრეშე. ხალხ მანგარ გაკვირებულ რდჷ, ღორონთის ადიდენდეს დო იჩიებუდეს, თეცალ მუდგარენ დღას ვამძირუნანია. 13  იესოქ კინ ზღვაპიჯის ქელაჸუნ; თიშა ქიანაშ ხალხ მიშჷ დო თინა ხოლო ოგურუანდჷ თინეფს. 14  შარას მიშუნ, თოლ ქუმუკინდუ ლევის*, ალფეშ სქუას, ნამუთ საბაჟოს მილახედ, დო უწუ: „ქეკმაჸუნ!“ თიქ ხოლო გედირთჷ დო ქეკაჸუნ. 15  უმოს გვიანო, იესო დო მუშ მოწაფეეფ ლევიშ ჸუდეს სუფრას მიკუხედესინ*, ბრელ მებაჟე* დო ცოდამ ჭკუმუნდჷ თინეფწკუმა ართო. თინეფშე ბრელქ თიშ მიმაჸუნალო გინირთჷ. 16  მუჟამსით ფარისეველ მწიგნობარეფქ ქოძირეს, ნამდა თინა ცოდამეფ დო მებაჟეეფწკუმა ართო ჭკუმუნდჷ, თიშ მოწაფეეფს კითხეს: „მებაჟეეფ დო ცოდამეფწკუმა ართო ჭკუმუნსო?“ 17  იესოქ თენა ქიგეგონუნ, მიკართჷ დო უწუ: „ექიმ ჯგირო რენან თინეფს ვარინ, ლეხეფს ოსაჭირუნა. მა მართალეფშო ვარინ, ცოდამეფშო მობრთჷ“. 18  იოანეშ მოწაფეეფს დო ფარისეველეფს წესო უღუდეს მარხვა. თინეფქ ქიმერთეს იესოშა დო კითხეს: „იოანეშ მოწაფეეფ დო ფარისეველეფიშ მოწაფეეფ ქომარხულენან, სქან მოწაფეეფ მუშენ ვა მარხულენა?“ 19  იესოქ თინეფს უპასუხ: „კამპანიას, მუჟამსით სინჯა მეგობრეფწკუმა რე, ომარხულებერო მუშენ უღუნა თინეფს საქმე? ონდო სინჯა მუნეფწკუმა რე, ვემარხულენა. 20  მარა ქუმურს დრო, მუჟამსით სინჯას მიდეჸუნანა დო თიშ მეგობრეფ თიმ დროს იმარხულენა. 21  მითინ ვეგიოჭანს ჯვეშ ბარგის ახალ ნოჭკერს. ქიგიოჭუ-და, ნოჭკერ აკიკინანსინ, ჯვეშის გამახორცქუ დო ნასოფა უმოსო გიძინანს. 22  ვართ მითინ ინაბუნს ახალ ღვინს* ჯვეშ ტიკეფს. თაშ გაკეთ-და, ღვინ გოსოფუნს ტიკეფს; შედეგო ქოთ ღვინ ქუდოწენს დო ტიკეფ ხოლო მუთუნშო ვერგუდას იჸი. ახალ ღვინს ახალ ტიკეფს ინაბუნა“. 23  საბატონს იესო ჸვანას მიკიშუნ, მოწაფეეფქ ქობალიშ კაკალიშ გინოწილუა ქიდიჭყეს. 24  ფარისეველეფქ კითხეს: „მუშენ ორთუნა სქან მოწაფეეფ თის, მუთ კანონით საბატონს ვეშილებე?“ 25  იესოქ უპასუხ: „დღას ვაიკითხირუნანო, მუ აკეთ დავითიქ, მუჟამსით თის დო თიშ მაჸალეეფს ოჭკუმალქ ქეშელუეს დო მაშქირენეს?! 26  უნჩაშ მღვდელ აბიათარიშ გურშენ ნაჭარა იჩიებ, მუჭო მინორთჷ დავითიქ ღორონთიშ კარავშა დო მუჭო ჭკუმჷ შესაწირ ქობალ*, ნამდგაშ ჭკუმუა კანონით მღვდელეფიშ მეტ მითინს ვეშულებ. თე ქობალ თიქ მუშ მაჸალეეფს ხოლო ქიმეჩ“. 27  უკულ უწუ: „საბატონქ იჸუ კოჩშო გოჭყაფილქ დო ვართ ხოლო კოჩიქ — საბატონშო. 28  კოჩიშ სქუა საბატონიშ უფალ ხოლო რე!“

სქოლიოეფ

ლევი მათეშ მაჟია სახელ რდჷ.
შხვანერო — „ელანჯირელო მიკუხედესინ“. ბიბლიურ დროს სუფრაწკუმა მიკოხუნაშ თეცალ წეს უღუდეს.
თაშ ჯოხოდ კოჩის, ნამუთ მთავრობაშო ეშაყარანდჷ ფარას.
იგულისხმებ ღვინ, ნამდგას ფუნაფა ვა აფჷ თებულ.