მოციქულეფიშ საქმეეფ 10:1-48

  • კორნელიუსიშ ხილუა (1—8)

  • პეტრე ხილუას ორწყე ცხოველეფს, ნამუთ ღორონთიქ წმინდათ გინაშქვჷ (9—16)

  • პეტრე მეურს კორნელიუსშა (17—33)

  • პეტრე სახიოლო ამბეს უცხადენს შხვა რჯულიშ ხალხის (34—43)

    • „ღორონთ გიშაკერძაფას ვეგმირჩქინანს“ (34, 35)

  • შხვა რჯულიშ ხალხ წმინდა შურს ღებულენს დო ინათუნა (44—48)

10  კესარეას რდჷ ართ კოჩ, კორნელიუს, იტალიურ რაზმიშ* ოშიშდუდ;  თინა დო თიშ ჸუდეშარეფ მორწმუნეეფ დო ღორონთიშ მოშიშეფ რდესჷ; თინა ირიათო ლოცულენდჷ დო გაჭირებულეფს ოხვარუდ.  სოდგარენ დღაშიშ სუმ საათშო* თიქ ხილუას არგამათ ქოძირ ღორონთიშ ანგელოზ, ნამდგაქ ქიმერთჷ თიშა დო დუძახ: „კორნელიუს!“  კორნელიუსიქ შქურნაფილქ ქინაჯინ ანგელოზის დო უპასუხ: „გარჩქილექ, უფალ“. ანგელოზიქ უწუ: „ღორონთ ორწყე, ნამდა ლოცულენქ დო გაჭირებულეფს ოხვარუქ.  ათეშენ გოუტე იოპეშა კოჩეფ დო ქიჭანე სიმონ, ნამდგას პეტრეს ხოლო უძახუნა.  თინა მეტყებე სიმონწკუმა რე სტუმარო, ნამდგაშ ჸუდე ზღვაპიჯის რე“.  მუჟამსით ანგელოზიქ ჩიება გათუ დო მიდართჷ, კორნელიუსიქ ხეთეშე ქუდუძახ მუშ ჟირ მსახურს დო ართ-ართ ჯარიშკოჩის, ნამდგას ღორონთიშ შიშ უღუდ.  ქეჩუ თინეფს ირფელ დო გოუტუ იოპეშა.  მაჟია დღას, მუჟამსით თინეფ დიო ხოლო შარას რდესჷ დო მალას ქალაქშა ოკო მიშართესკო, პეტრექ ჸუდეშა* გეშართჷ ოლოცებშა. თე დროს სოდგარენ დღაშიშ ვითოჟირ საათ* იჸუაფუდ. 10  თის მანგარო მაშქირენ; სოიშახ ოჭკუმალს ორთუდეს, თიქ ხილუა ძირჷ. 11  პეტრე ორწყედ გონწყუმილ ცას, სოვრეშეთ დიხაშა გიმიშ დიდ ნოჭკერცალ მუდგარენ, ნამდგას ოთხხოლო კუნთხუ ეკინელ აფუდ 12  დო სოდეთ დედამიწაშ არძანერ ოთხკუჩხამ ცხოველ, ქვეწარმავალ დო ფრინველ რდჷ. 13  თიქ ხონარ ქიგეგონ: „პეტრე, გედირთჷ, დოჸვილ დო ოჭკუმ!“ 14  პეტრექ უპასუხ: „ვარ, უფალ, დღას ვამჭკუმ თინა, მუთ კანონით ვარიებულ დო უწმინდურ რე“. 15  ხონარქ მაჟიაშა უწუ: „მეტო ვა დუძახა უწმინდურ თის, მუთ ღორონთიქ წმინდათ გინაშქვჷ“. 16  თექ მასმაშა ხოლო ქუმოხვად დო თი ნოჭკერცალ მუდგარენქ უცფას ცაშა გეშართჷ. 17  პეტრეს დიო ხოლო თე ხილუაშ აზრ უღუდ, მუჟამსით კორნელიუსიშ გოტებულ კოჩეფქ გეგთიკითხეს, სო რდჷ სიმონიშ ჸუდე დო კარმინოლს ქიგედირთეს. 18  ქიდიძახეს დო იკითხეს, ქორდჷ დო ვარ თექ სტუმარო სიმონ, ნამდგას პეტრეს ხოლო უძახუდეს. 19  პეტრე კინ ხილუაშენ ფიქრენდჷ, მუჟამსით წმინდა შურქ* უწუ: „სუმ კოჩ რგორუნს. 20  გედირთ, გეგმორთ თუდო დო ქაჸუნ თინეფს. მუთუნქ ვეგეთაკილას, მუშენდა მა მუვაშქვჷ თინეფ“. 21  პეტრექ გიმილ თი კოჩეფშა დო უწუ: „მა ვორექ, მიდგას გორუნთ. მუშა რეთჷ მოულირ?“ 22  თინეფქ უპასუხეს: „ოშიშდუდ კორნელიუსის, მართალ დო ღორონთიშმოშიშ კოჩის, ჯგირ სახელ უღჷ მთელ იუდეველ ხალხ შქას. თინა ღორონთიქ წმინდა ანგელოზიშ საშვალებათ გიოწურუ, სქანდა ქუმუშქუმალუდუკო კოჩეფ, ნამდა ქიმერთე თიშ ჸუდეშა დო ქიმირჩქილუას თინა, მუთ სი გაფჷ ორაგადე“. 23  პეტრექ ჸუდეშა გემნიპატიჟ თინეფ დო თიმ სერს თექ ქუდოსქიდეს. მაჟია დღას გედირთჷ პეტრექ დო მიდაჸუნ თინეფს. თის მუსხირენ ჯიმაქ ხოლო მიდაჸუნ იოპეშე. 24  უკულიან დღას პეტრექ კესარეაშა გენორთჷ. კორნელიუს ელუდ თინეფს, ათეშენ ნათესეეფ დო ხოლოშიან მეგობრეფ აფუდ აკოშაყარელ. 25  პეტრექ გემნორთუნ, კორნელიუსიქ ქაწაზად დო პატიშოცემებელო ბირგულ ქუდუშქვჷ თის. 26  მარა პეტრექ გემწადგინუ დო უწუ: „გედირთ, მა ხოლო ადამიან ვორექ“. 27  თიქ რაგად-რაგადით გემნაჸუნ კორნელიუსის დინახალე, სოდეთ ბრელ ხალხიქ ქუდოხვად. 28  პეტრექ უწუ თინეფს: „თქვა ჯგირო გიჩქუნა, ნამდა იუდეველს კანონით ვეშულებ შხვა რჯულიშ კათაშა მერთას დო ურთიერთობა უღუდას თინეფწკუმა, მარა ღორონთიქ ქუმოძირუ, ნამდა მითინს ოკო ვა დუძახე უწმინდურ. 29  ათეშენ ქუდომძახესინ, ხეთეშე მოლვაჸუნ. ქომწით, მუშა დომძახით“. 30  კორნელიუსიქ უპასუხ: «ოთხ დღაშ წოხოლე, სოდგარენ დღაშიშ სუმ საათშო*, მუჟამსით ჸუდეს ბლოცულენდჷ, ჩქიმ წოხოლე გორჩქინდჷ კოჩიქ, ნამდგას სინთანდუნ ფერ ბარგ მიკაქუნდჷ 31  დო მიწუ: „კორნელიუს, ღორონთიქ ქიმირჩქილუ სქან ლოცვა; თინა ორწყე, მუჭო ოხვარუქ გაჭირებულეფს. 32  გოუტე ხალხ იოპეშა დო ქიჭანე სიმონ, ნამდგას პეტრეს ხოლო უძახუნა. თინა მეტყებე სიმონიშ ჸუდეს რე სტუმარო, ნამუთ ზღვაპიჯის ცხოვრენს“. 33  მა ხოლო გოუტე სქანდა კოჩეფ; მუ ჯგირ ქიმინ, თაქ მორთინ. ასე ღორონთიშ წოხოლე გივორეთ, ნამდა ქიმიბრჩქილუათ ირფელ, მუდგაშ რაგად იეჰოვაქ გიზოჯ». 34  თიმ დროს პეტრექ რაგად ქიდიჭყჷ დო თქუ: „ასე მართალო ვორწყექ, ნამდა ღორონთ გიშაკერძაფას ვეგმირჩქინანს დო 35  იწონუანს არძა ერიშ ხალხის, მიდგას თიშ შიშ უღჷ დო თის ორთჷ, მუთ სწორ რე. 36  თიქ ისრაელეფს სახიოლო ამბე გაუცხად მშვიდობაშ გურშენ, ნამდგაქ იესო ქრისტეშ, არძაშ უფალიშ, საშვალებათ იჸუ შეიოლებერქ. 37  თქვა ჯგირო გიჩქუნა, მუშ გურშენ იჩიებუდეს გალილეაშე მოჸუნაფილ მთელ იუდეას თიშ უკულ, მუთ იოანექ ნათუაშ გურშენ იქადაგ; 38  იჩიებუდეს ნაზარეთელ იესოშ გურშენ, მუჭო გიშეგორ ღორონთიქ თინა წმინდა შურით, მუჭო მეჩჷ ძალა, მუჭო გილეშ ირდიხას, მუჭო ორთუდ ჯგირ საქმეეფს დო მუჭო ოსქილიდუანდჷ ეშმაკშე გაწვალებურ ხალხის; თე ირფელქ თიშენ შეიალებუ, ნამდა ღორონთ რდჷ თიწკუმა. 39  ჩქი ვორეთ თი ირფელიშ მოწმეეფ, მუთ თიქ იუდეველეფიშ ქიანას დო იერუსალიმს აკეთ, მარა თინა ძელს* ქიმკაბუნუეს დო დოჸვილეს. 40  ღორონთიქ თინა მასმა დღას გათელ დო ნება ქიმეჩ, გეგმეცხადუკო ხალხის, 41  მარა არძას ვარინ, ხვალე ღორონთიშ გიშაგორილ მოწმეეფს — ჩქი, მით თიწკუმა ართო პჭკუმუნდით დო ფშუნდით თიშ გათელებაშ უკულ. 42  თიქ მიზოჯეს, უქადაგათ ხალხის დო გურგედვალირო დუმოწმათ, ნამდა ღორონთის თინა აფჷ გერინაფილ ცოცხალეფიშ დო ღურელეფიშ მოსამართლეთ. 43  არძა წინასწარმეტყველ ამოწმენს თიშ გურშენ, ნამდა ირკოჩის, მით თის ირწმუნენს, თიშ სახელით ეპატიებ ცოდეფ“. 44  პეტრე დიო ხოლო იჩიებუდ, მუჟამსით წმინდა შურქ გინილ არძაშა, მით ღორონთიშ სიტყვას ირჩქილედ. 45  წინადაცვეთილ მორწმუნეეფ, მიდგაქ პეტრეწკუმა ართო მერთეს, გაკვირებულეფ რდესჷ, მუშენდა წმინდა შურიშ ძღვინ შხვა რჯულიშ კათაქ ხოლო მიღჷ; 46  არჩქილედეს, მუჭო რაგადანდეს თინეფ შხვა ნინეფშა დო მუჭო განადიდენდეს ღორონთის. პეტრექ თქუ: 47  „მის შეულებ, წყარს ნათუა გინუვარას თენეფს, მიდგაქ ჩქინცალო მიღეს წმინდა შურ?“ 48  უკულ პეტრექ თინეფს უწუ, ნამდა იესო ქრისტეშ სახელით დინათესკო. თინეფქ პეტრეს თხუეს, მუსხირენ დღას თექ ქუდოსქიდუკო.

სქოლიოეფი

შხვანერო — „კოჰორტა“. თე რაზმშა მიშეშ 600 ჯარიშკოჩ.
პირდაპირ თარგმან — „მაჩხორა საათშო“. დროშ კოროცხუა იჭყაფუდ ბჟაშ ეშულაშე.
თი დროს ისრაელს ჸუდეეფიშ უმენტაშის მანგ ორთვალ უღუდ, სოდეთ შხვადოშხვა მუდგარენიშ კეთება შილებედ.
პირდაპირ თარგმან — „მაამშვა საათშო“. დროშ კოროცხუა იჭყაფუდ ბჟაშ ეშულაშე.
პირდაპირ თარგმან — „მაჩხორა საათშო“. დროშ კოროცხუა იჭყაფუდ ბჟაშ ეშულაშე.
ქოძირით „ძელ, წამებაშ ძელ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).