მოციქულეფიშ საქმეეფ 11:1-30
11 თიმ დროს იუდეას მოციქულეფქ დო ჯიმალეფქ ქიგეგეს, ნამდა შხვა რჯულიშ კათაქ ხოლო მიღჷ ღორონთიშ სიტყვა.
2 მუჟამსით პეტრექ იერუსალიმშა გენორთჷ, წინადაცვეთას ხუჯის უკინენდესინ თინეფქ ნირზ ქუდუჭყეს
3 დო უწუეს: „მუჭო მინორთჷ წინადაცვეთილ ვა რდესინ თინეფიშ ჸუდეშა დო მუჭო ჭკუმჷ თინეფწკუმა ართო?!“
4 თიმწკუმა პეტრექ თინეფს ირფელ კილ-კილშა გეუნწყჷ:
5 «ქალაქ იოპეს ვორდჷ დო ბლოცულენდინ, ხილუა ქობძირ. ვორწყედ დიდ ნოჭკერცალ მუდგარენს, ნამდგას ოთხხოლო კუნთხუ ეკინელ აფუდ დო ცაშე გიმიშ. თიქ პირდაპირ ჩქიმ წოხოლე გაჩერდჷ.
6 დინახალე ქინიბჯინ დო ქობძირ დედამიწაშ ოთხკუჩხამ ცხოველეფ, ტყარ ცხოველეფ, ქვეწარმავალეფ დო ფრინველეფ.
7 ხონარ ხოლო ქიგებგონ: „პეტრე, გედირთჷ, დოჸვილ დო ოჭკუმ!“
8 მარა მა უწი: „ვარ, უფალ, დღას ვამჭკუმ თინა, მუთ კანონით ვარიებულ დო უწმინდურ რე“.
9 მაჟიაშა ქიგებგონ ხონარ ცაშე, ნამდგაქ მიწუ: „მეტო ვა დუძახა უწმინდურ თის, მუთ ღორონთიქ წმინდათ გინაშქვჷ“.
10 მასმაშა ხოლო ქიგებგონ ხონარ დო უკულ ირფელქ კინ ცაშა გეშართჷ.
11 ზუსტას თე დროს ჸუდეს, სოდეთ მა ვორდჷ, სუმ კოჩიქ ქადირთჷ. თინეფ კესარეაშე რდესჷ ჩქიმდა მოშქუმალირ.
12 უკულ წმინდა შურქ* მიწუ, ნამდა მიდვაჸუნიკო თინეფს დო მუთუნნერ ეჭვიქ ვა გომრჩქინდუკო. თე ამშვ ჯიმაქ ხოლო მოლმაჸუნ დო გემნობრთით თი კოჩიშ ჸუდეშა.
13 თიქ მეჩუეს, მუჭო ძირჷ მუშ ჸუდეს ანგელოზ, ნამდგაქ უწუ, გოუტე ხალხ იოპეშა დო ქიჭანე სიმონ, ნამდგას პეტრეს ხოლო უძახუნა,
14 თინა ქოიწინს ირფელს, მუთ სი დო სქან ჸუდეშარეფს გირსხენანია.
15 მუჟამსით რაგად ქიდიპჭყჷ, თინეფშა ხოლო გეგნორთჷ წმინდა შურქ, თეშ, მუჭოთ დუდშე ჩქინდა გინორთჷ.
16 თე დროს უფალიშ სიტყვეფქ ქუგმაშინ, ნამუთ იჩიებუდ, იოანე წყარით ნათუნდჷ, მარა თქვა წმინდა შურით დინათუთია.
17 ათეშენ, ღორონთიქ, ჩქინცალო, მიდგაქ უფალ იესო ქრისტე იბრწმუნით, თე ძღვინ თინეფს ხოლო ქიმეჩ-და, მა მი ვორექ, ნამდა ღორონთიშ წინააღმდეგ იბდე?»
18 თე ირფელ მირჩქილუესინ, პეტრეს ნირზ მეუტუეს, ღორონთ განადიდეს დო თქუეს: „ღორონთის შხვა რჯულიშ კათაშა ხოლო ქიმუჩამ საშვალება, დაშებულ ინარღან* დო იცოცხლან“.
19 ნამთინექ, მით სტეფანეშ ჸვილუაშ უკულ დოჭყაფილ თხოზინიშ გურშენ ინტჷ, ფინიკიაშა, კვიპროსშა დო ანტიოქიაშა გენორთჷ; თინეფ ხვალე იუდეველეფს უცხადენდეს ღორონთიშ სიტყვას.
20 მარა ნამთინექ კვიპროსშე დო კირენეშე ანტიოქიაშა გენორთჷ დო ბერძნულო მორაგადე ხალხწკუმა უფალ იესოშ გურშენ სახიოლო ამბეშ ქადაგება ქიდიჭყჷ.
21 იეჰოვა რდჷ თინეფწკუმა, ათეშენ ანაყუ ხალხიქ ირწმუნ დო უფალიშ მიმაჸუნალო გინირთჷ.
22 თე ამბექ იერუსალიმიშ კრებაშა ხოლო ქიმიოჭირინუ დო ჯიმალეფქ ანტიოქიაშა ბარნაბა მიდაშქვეს.
23 ბარნაბაქ თექ გენორთუნ, ქოძირ, მუჭო გიმირჩქინ ღორონთიქ ჭყოლოფა, მუდგაქ მანგარო ახიოლ დო არძას ელუჩანდჷ, ირიათო უფალიშ ართგურეფ ჸოფედესკო.
24 ბარნაბა ჯგირ კოჩ რდჷ, წმინდა შურით ეფშა დო დიდ რწმენაშ მენდულ. უფალიშ მორწმუნეეფს ანაყუ ხალხ აძინუდ.
25 თიქ თევრეშე ტარსოსშა გენორთჷ, ნამდა სავლე დოგორუკო.
26 დოგორუნ, ანტიოქიაშა მიდეჸუნ. მთელ წანას თექიან კრებას იშაყარუდეს დო ანაყუ ხალხის ოგურუანდეს. მოწაფეეფს ღორონთიშ ნებათ პირველო ანტიოქიას გიადვეს ქრისტიანეფქ.
27 თიმ დღალეფს იერუსალიმშე ანტიოქიაშა წინასწარმეტყველეფქ გენორთეს.
28 თინეფშე ართ-ართიქ, აგაბექ, გემწოდირთჷ დო წმინდა შურით იწინასწარმეტყველ, ნამდა ირდიხას მანგარ შქირენა იჸუაფუდ; თე წინასწარმეტყველებაქ ქოთ შისრულ კლავდიუსიშ დროს.
29 ათეშენ მოწაფეეფქ გეგნოჭყვიდეს, მიდგას მუ შეულებუდუნ გეკოშაყარუესკო დო იუდეას მახორუ და დო ჯიმალეფიშ მახვარებელო მიდაჯღონესკო.
30 თინეფქ ქოთ თაშ მიქცუეს დო ირფელ, მუთ შაყარუეს, თექიან უხუცესეფს ბარნაბაშ დო სავლეშ ხეთ ქიმუჯღონეს.
სქოლიოეფი
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ ქოძირით „დაშებულიშ ნარღება“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
