მოციქულეფიშ საქმეეფ 12:1-25

  • იაკობიშ ჸვილუა; პეტრეშ ჭოფუა (1—5)

  • ღორონთ სასწაულით ათავისფალენს პეტრეს (6—19)

  • ჰეროდეს იეჰოვაშ ანგელოზ ჸვილუნს (20—25)

12  თიმ დროს მეფე ჰეროდე* კრებაშ წევრეფს უდუნდებუო თხოზუდ.  თიქ იოანეშ ჯიმა, იაკობ, ყამათ დაჸვილაფუ.  მუჟამსით ქოძირ, ნამდა თეთ იუდეველეფს გურს მოუჰამუ, პეტრე ხოლო აჭოფაფუ (თექ ქობალიშ დღახუშ* პერიოდის მოხვად).  თიქ მუშ ჯარიშკოჩეფს პეტრე ციხეს ქიმთახუნაფუ დო ყარულო ოთხ ჯგუფ ქიგურინუ, ირ ჯგუფის ოთხ ჯარიშკოჩ რდჷ; თე ჯგუფეფ ართიანს თირანდეს. ჰეროდეს ულამუდ, პასექიშ უკულ თინა ხალხიშ წოხოლე გეგშეჸუნკო დო გასამართლუკო.  პეტრე ციხეს ხედჷ დო კრება მთელ შურ დო გურით ლოცულენდჷ თიშო.  ჰეროდეს თიშ გიშაჸუნაფა დო გასამართლება ულამუდ. თიმ სერს პეტრე ჟირ ხაჯალურით რდჷ ბორკილ დო ლურდჷ; ჟირ ჯარიშკოჩ მელე-მოლე ელურდჷ, მაჟია ჟირ კარეფწკუმა გერდჷ დო ყარულენდჷ.  უცფას თექ იეჰოვაშ ანგელოზიქ გორჩქინდჷ დო თი ადგილს, სოდეთ პეტრე ხედჷ, სინთექ ქუმნადირთჷ. თიქ პეტრეს ქიმკუჯიკუ, გაკურცხინუ დო უწუ: „გედირთ, ჩქარას!“  ანგელოზიქ უწუ: „ბარგ ქიმკიქუნ დო სანდალეფ ქიმიდვ“. პეტრექ ხოლო თაშ მიქცუ. უკულ თიქ უწუ: „გინაქუნალ ქიგნიქუნ დო ქეკმაჸუნ!“  თიქ ხოლო გეგმორთჷ დო ქეკაჸუნ, მარა ვა უჩქუდ, ნამდა მუდგას ანგელოზ ორთუდ, სინამდვილე რდჷ; ფიქრენდჷ, ხილუას ვორწყექია. 10  მუჟამსით პირველ დო მაჟია ოყარულებერს გემკაჩირთეს, ქიმიოდირთეს ქალაქშა მინაულარ რკინაშ კარმინოლს, ნამდგაქ მუშით გინჯჷ. გეგმორთეს, ართ ქუჩა ართო მიკილეს დო უკულ უცფას ანგელოზიქ ჩეთხუ თის. 11  თიმწკუმა პეტრექ ქუგოხვად, მუშა რდჷ საქმე დო თქუ: „ასე მართალო მიჩქჷ, ნამდა იეჰოვაქ მუშ ანგელოზ ქუმაშქვჷ დო მირსხჷ ჰეროდეშ ხეშე დო თი ირფელშე, მუდგას იუდეველეფ ელუდეს“. 12  თეშ უკულ თიქ მიდართჷ იოანეშ დიდაშ, მარიამიშ, ჸუდეშა (იოანეს მარკოზის ხოლო უძახუდეს). თე ჸუდეს ბრელ მოწაფე რდჷ შაყარელ დო ლოცულენდეს. 13  პეტრექ ჭიშკარს ქუდუხაკუნ, მოინალე ძღაბიქ, როდექ, გეგმორთჷ. 14  თიქ პეტრეშ ხონარ ქიჩინ დო თეშ ახიოლ, ნამდა ჭიშკარიშ გონჯამაშ მანგიორო ჸუდეშა გემნირულ დო არძას ქუგაგებაფუ, ჭიშკარწკუმა პეტრე გერდუნ. 15  თინეფქ უწუეს: „გეხანგიო, პეტრეს აქ მუ ოკო?!“ მარა თინა უმტკიცენდჷ, ნამდა მართალო თექ რდჷ. თიმწკუმა თქუეს, თიშ ანგელოზ იჸუაფუნია. 16  თე დროს პეტრე გალე გერდჷ დო უხაკუანდჷ. ჭიშკარ განჯეს დო პეტრე ქოძირესინ, ეჸონეს. 17  თიქ ხეთ ქაჩინებაფუ, ნამდა ხონარ ვეკუღალუდესკო დო კილ-კილშა ქეჩუ, მუჭო გიმიჸუნ იეჰოვაქ თინა ციხეშე. ბოლოს უწუ: „თე ირფელ იაკობის დო ჯიმალეფს ქუგაგებაფეთ“. თეშ უკულ შხვადო მიდართჷ. 18  გოთანდუნ, ჯარიშკოჩეფ შქას ერია-მორიაქ გეტირხჷ, მუშენდა პეტრე სოთინ ვა ძირეს. 19  ჰეროდე ირდიხას გორუნდჷ თის, მარა სოთინ ვა ძირჷ. უკულ მცველეფ გეგთოკითხჷ დო ზოჯჷ, ნამდა თინეფ მიდეჸუნესკო დო დასაჯესკო. მუქ იუდეაშე კესარეაშა გენორთჷ დო მუსხირენ ხანს თექ ქუდოსქიდ. 20  ჰეროდე ტვიროსელეფ დო სიდონელეფშე გარისხებულ რდჷ, ათეშენ თინეფქ ქიმერთეს ბლასტეშა, ნამდგას მეფეშ სასახლე ობარუდ, ქუდურაგადუეს დო ქიდიჸუნუეს; თინეფ მეფეწკუმა შერიგას ითხინდეს, მუშენდა ჰეროდეშ სამეფოშე ღებულენდეს ოჭკუმალს. 21  ართ დღას ჰეროდექ სამეფო ბარგ ქიმკიქუნ, სასამართლო ტახტის ქუდოზოჯ დო ხალხიშ წოხოლე სიტყვათ გეგშართჷ. 22  თექ შაყარელ ხალხ ხონარმაღალო იძახუდ: „ღორონთიშ ხონარ რე დო ვართ ხოლო კოჩიშ!“ 23  უცფას თინა იეჰოვაშ ანგელოზიქ დალახუ, მუშენდა ღორონთის ვემუძღვინ დიდება. თის მუნტურქ ქოუცუ დო დოღურ. 24  ღორონთიშ სიტყვა ივრცელებუდ დო მორწმუნეეფიშ რიცხვის აძინუდ. 25  ბარნაბა დო სავლექ იერუსალიმშა გენიღეს თი ირფელ, მუთ და დო ჯიმალეფქ აკოშაყარუეს; თევრეშე ანტიოქიაშა ირთუდესინ, მიდეჸუნეს იოანე, ნამდგას მარკოზის ხოლო უძახუდეს.

სქოლიოეფი

ჰეროდე აგრიპა, ჰეროდე დიდიშ მოთა.