მოციქულეფიშ საქმეეფ 13:1-52

  • ბარნაბას დო სავლეს მისიონერო უტენა (1—3)

  • კვიპროსის მსახურება (4—12)

  • პავლე პისიდიაშ ანტიოქიას სიტყვათ გიშურს (13—41)

  • წინასწარმეტყველება შხვა რჯულიშ ხალხწკუმა ქადაგებაშ გურშენ (42—52)

13  ანტიოქიაშ კრებას რდესჷ წინასწარმეტყველეფ დო მასწავლებერეფ: ბარნაბა, სიმონ, ნამდგას ნიგერს ხოლო უძახუდეს, კირენელ ლუციუს, მანაენ, ნამდგას განათლება გამგებელ ჰეროდეწკუმა* აფუდ მეღებულ, დო სავლე.  მუჟამსით თაყვანს ცენდეს იეჰოვას დო მარხულენდეს, წმინდა შურქ* უწუ თინეფს: „ქიგიორინეთ ბარნაბა დო სავლე თი საქმეშო, ნამდგაშოთ მა გიშებგორ თინეფ“.  თიშ უკულ, მუთ იმარხულეს დო ილოცეს ხელეფ ქიგედვეს ბარნაბას დო სავლეს დო მიდაშქვეს.  თე კოჩეფქ, მით წმინდა შურქ გოუტუ, ქიმერთეს სელევკიაშა დო თევრეშე კვიპროსშა მიდანჩურეს.  სალამინშა გენორთესინ, ღორონთიშ სიტყვაშ გაცხადება ქიდიჭყეს იუდეველეფიშ სინაგოგეფს. თინეფწკუმა ართო იოანე ხოლო რდჷ დო ოხვარუდ.  მთელ კუნძულ მილესინ, პაფოსშა გენორთეს. თექ ქეშეხვადეს ართ იუდეველს, ბარიესოს, ნამუთ ჯადოქარ დო ტყურაწინასწარმეტყველ რდჷ.  თინა ართ ჭკვერ კოჩწკუმა, პროკონსულ სერგიუს პავლუსწკუმა რდჷ. თე პროკონსულქ ბარნაბა დო სავლე ქიჭანუ, მუშენდა მანგარო ოკოდ ღორონთიშ სიტყვაშ მორჩქილაფა.  თე ჯადოქარქ, ნამდგას ელიმას ხოლო უძახუდეს („ელიმა“ ნიშნენს ჯადოქარს), თინეფიშ წინააღმდეგ მიდართჷ დო ოცადუდ, პროკონსულ რწმენაშე გამკაჸათუკო.  თე დროს სავლექ, ნამდგას პავლეს ხოლო უძახუდეს, წმინდა შურით გეიფშჷ, ქინაჯინ თის 10  დო უწუ: „სი ეშმაკიშ სქუა დო ირფელ მართალიშ ნტერ, გურ ეფშა გაფჷ ტყურეფით დო ირნერ უბადობათ, ვემიოტენქო იეჰოვაშ სწორ შარაშ გურშენ ტყურეფიშ რაგადის? 11  იეჰოვაშ ხე რე სქან წინააღმდეგ, თოლსინთე მეიდინუ დო ჩხანაშ სინთეს მუსხირენ ხანს ვა ძირუნქ“. თის თიმწუთის მეუდინ თოლსინთექ, ხეშ ცაცაფით ქიდიჭყჷ გილულა დო ოცადუდ, დოგორუკო მიდგაინ, მით ხეს ქიმეთხუნდ დო მიდეჸუნანდ. 12  მუჟამსით პროკონსულქ ქოძირ მუდგაქ მოხვად, ქირწმუნ; გაკვირებულ რდჷ თი ირფელით, მუთ იეჰოვაშ გურშენ გეგჷ. 13  თეშ უკულ პავლექ დო თიწკუმა ართო რდესინ თინეფქ ზღვათ პაფოსშე დო პერგეშა გენორთეს, ნამუთ პამფილიას რე. მარა იოანექ ქიდიტუ თინეფ დო იერუსალიმშა დირთჷ. 14  თინეფქ პერგეშე მიდართეს დო პისიდიაშ ანტიოქიაშა გენორთეს. საბატონს სინაგოგაშა გემნორთეს დო ქუდოზოჯეს. 15  თიშ უკულ, მუთ სინაგოგაშ წინამძღოლეფქ ხალხის კანონიშ დო წინასწარმეტყველეფიშ წიგნეფ წუკითხეს, პავლეს დო ბარნაბას თხუეს: „ჯიმალეფ, ხალხშა მუთუნ გურიშემაკინალიშ რაგად ქუგოკონან-და, ქოთქვით“. 16  თიმწკუმა პავლექ გამწოდირთჷ, ხალხის ხეთ ქაჩინებაფუ, ნამდა გაჩერდესკო დო თქუ: «ისრაელეფ დო თქვა, მიდგას ღორონთიშ შიშ გიღუნა, ქომრჩქილით! 17  თე ხალხიშ, ისრაელიშ, ღორონთიქ ჩქინ ჯვეშეფ გიშეგორ, ძალიერ ხალხო გინაშქვჷ თინეფ, მუჟამსით უცხო ქიანას, ეგვიპტეს, რდესჷ დო მუშ ძალიერ კილეთ გეგშეჸუნ თევრეშე. 18  ღორონთ 40 წანას უთვინენდჷ თინეფს უდაბნოს. 19  თიშ უკულ მუთ ქანაანიშ დიხას შქვით ერ გეშაჭყვიდ, თინეფიშ დიხეფ ჩქინ ჯვეშეფს გუნაწილ. 20  თე ირფელს სოდგარენ 450 წანაქ დესაჭირ. თეშ უკულ თინეფს მსაჯულეფ ქიგურინუ, მით წინასწარმეტყველ სამუელიშ დროშახ ხელმძღვანელენდეს ხალხის. 21  უკულ თინეფქ მეფე მითხის დო ღორონთიქ ბენიამინიშ ტომშე კიშიშ სქუა, საულ, ქიგურინუ მეფეთ, ნამუთ 40 წანას მეფენდჷ. 22  უკულ ღორონთიქ თიშ მანგიორო მეფეთ დავით ქიგიორინუ, მიდგაშ გურშენ თქუ: „იესეშ სქუა დავით ჩქიმ გურს მოწონსინ ფერ კოჩ რე; ირფელს გაკეთენს, მუთ მა მოკო“. 23  თიშ გამნარყშე ღორონთიქ ისრაელს ქუმუშქვჷ მარსხებელ, იესო, მუჭოთ თეშ პირობა აფუდ დოდვალირ. 24  ონდო თინა მიშუკონ, იოანე ისრაელს არძას უქადაგუდ, დინათესკო თიშ ნიშანო, ნამდა ნარღენდეს დაშებულს*. 25  იოანე მსახურებას ათენდუნ, იჩიებუდ: „თქვან აზრით მი ვორექ? თინა ვა ვორექ, მიდგაშეთ თქვა ფიქრენთ. თინა ჩქიმ უკულ მოურს, მა თიშ ღირს ხოლო ვა ვორექ, სანდალეფ გამვონწყე თის“. 26  ჯიმალეფ, აბრაამიშ გამნარყეფ, დო თქვა, მიდგას ღორონთიშ შიშ გიღუნა, რსხებაშ გურშენ ამბექ ჩქინდა იჸუ გაცხადებულქ. 27  იერუსალიმიშ მახორუეფქ დო თინეფიშ მმართველეფქ ვემიღეს თინა დო გასამართლეს, მუდგათ შეასრულეს წინასწარმეტყველეფიშ ნარაგად სიტყვეფ, ნამდგას ირ საბატონს ხონარმაღალო კითხულენა. 28  თიშ ღურათ დასაჯებაშ მუთუნნერ მიზეზიქ ვა გორეს, მარა იშენით მოთხუეს პილატეს, ღურათ დასაჯუკო თინა. 29  მუჟამსით ირფელქ შისრულ, მუთ თიშ გურშენ რდჷ ჭარილ, ძელშე გამკონწყეს დო სასაფლას ქიმთასვანჯუეს. 30  მარა ღორონთიქ გათელ თინა; 31  იესო ბრელ დღას ეცხადებუდ თი მოწაფეეფს, მიდგაქ თიწკუმა ართო გალილეაშე იერუსალიმშა იდეს. ასე თინეფ უმოწმენა ხალხის თიშ გურშენ. 32  ათეშენ სახიოლო ამბეს გიცხადენთ თი დუნაპირებუშ გურშენ, ნამდგაქ ჩქინ ჯვეშეფშა იჸუ მეჩამილქ. 33  ღორონთიქ ბოლოშახ შემსრულეს თე დუნაპირებ ჩქი, თინეფიშ სქუალეფს, თით, ნამდა გათელ იესო, მუჭოთ მაჟია ფსალმუნს ჭარჷ: „სი ჩქიმ სქუა რექჷ, მა ამდღა გინიბრთჷ სქან მუმათ“. 34  ღორონთიქ გათელ თინა დო ქიმეჩ სხეულ, ნამუთ ვა ჸორდუდ*. თეშნერო დამტკიც მუშ ნარაგად სიტყვეფ: „ართგურ ჸოროფათ ქოიჸოროფუანქ, ნამდგაშ გურშენ დავითშა მაფუდ სანდო დუნაპირებ მეჩამილ“. 35  შხვა ფსალმუნს თინა იჩიებ: „მუთუნით ვაკეთენქ, ნამდა სქან ართგურქ ტვერო გინირთას*“. 36  დავით მთელ მუშ სიცოცხლეს ღორონთიშ სიტყვას ასრულენდჷ. თიქ ღურაშ ლურით ქიდირულუ, მუშ ჯვეშეფწკუმა იჸუ დოსვანჯაფილქ დო ტვერო გინირთჷ*; 37  თეშ გინაწონს, თის, მით ღორონთიქ გათელ, ტვერო ვეგნორთე*. 38  ათეშენ ჯიმალეფ, გიცხადენთ, ნამდა თიშ საშვალებათ გეპატიებუნა ცოდეფ. 39  მოსეშ კანონს ვეშიალებუ, ირფელს გუგამართლესკო, მარა არძას, მით იესოს ირწმუნენს, ღორონთ მართალეფო მირჩქინანს. 40  ათეშენ კურცხას რდათჷ, ნამდა თქვანდა ვეშისრულას წინასწარმეტყველეფიშ ნარაგადიქ: 41  „ქუჯინით დო გიკვირეთ, გიმაძიცებელეფ, მუშენდა თქვან დღალეფს თიცალ მუდგარენს გუვაკეთენქ, კილ-კილშა ქიგეჩუანინ ხოლო, ვედეჯერთ დო მისპუთ“». 42  გალე გიმიშესინ, ხალხიქ ეხვეწ, ნამდა თეშ გურშენ უკულიან საბატონს ხოლო ქუჩიებინუდესკო. 43  თიშ უკულ, მუთ სინაგოგას აკოშაყარელ ხალხიქ აკოცუ, ბრელ იუდეველქ დო ღორონთიშ თაყვანიშმცემელ პროზელიტიქ ქეკაჸუნ პავლეს დო ბარნაბას. თინეფ ხალხის ურაგადუდეს დო ელუჩანდეს, ირიათო თეშ მიქცუესკო, ნამდა ღორონთიქ ჭყოლოფა ვემიარკუკო თინეფს. 44  უკულიან საბატონს, დახე მთელ ქალაქიქ ეკიშაყარ იეჰოვაშ სიტყვაშ მარჩქილაფარო. 45  იუდეველეფქ თესხი ხალხ ქოძირესინ, მანგარო ენჯარეს. ოწინააღმდეგუდეს თის, მუდგას პავლე იჩიებუდ დო თეშნერო ღორონთის ლანძღუნდეს. 46  თიმწკუმა პავლექ დო ბარნაბაქ გაბედულო უწუეს თინეფს: «აუცილებერ რდჷ, ნამდა ღორონთიშ სიტყვა პირველო თქვა მირჩქილეთკო, მარა, რახანს თქვა ვარიას იჩიებუთ თიშე დო თქვან დუდ ულიებ სიცოცხლეშ ღირსო ვემგორჩქუნა, თის შხვა რჯულიშ ხალხის გაუცხადენთ“. 47  იეჰოვაქ მიზოჯეს: „ერეფიშ სინთეთ გიგორინე, ნამდა დედამიწაშ არძა კუნთხუს ირსხე ხალხ“». 48  მუჟამსით თენა შხვა რჯულიშ ხალხიქ ქიმირჩქილუ, მანგარო ახიოლეს; იჩიებუდეს, მუ დიდებულ რენია იეჰოვაშ სიტყვა. არძაქ, მიდგას გურ მზათ რდჷ ულიებ სიცოცხლეშ მიოღებელო, ირწმუნ. 49  იეჰოვაშ სიტყვა მთელ თი ქიანას ივრცელებუდ. 50  მარა იუდეველეფქ გეიახნარეს ღორონთიშ შიშ უღუდუნ ფერ დო პატიგედვალირ ოსურკათა დო ქალაქის გავლენა უღუდუნ ფერ ქომოლკათა. თინეფქ პავლეშ დო ბარნაბაშ თხოზინ ქიდიჭყეს დო ქალაქშე გეგშარაჸეს. 51  პავლექ დო ბარნაბაქ კუჩხეფშე ტვერ დიფართხეს* დო იკონიონშა მიდართეს. 52  მოწაფეეფ ხიოლით დო წმინდა შურით რდესჷ ეფშა.

სქოლიოეფ

ჰეროდე ანტიპა, ჰეროდე დიდიშ სქუა.
ქოძირით „დაშებულიშ ნარღება“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
შხვანერო — „ვეგნირთუდ ტვერო“.
შხვანერო — „დოჸორადას“.
შხვანერო — „დოჸორდჷ“.
შხვანერო — „ვაჸორადე“.
თეთ ოძირანდეს, ნამდა პასუხიშმგებლობას ინწყუნდეს.