მოციქულეფიშ საქმეეფ 14:1-28

  • მოწაფეეფიშ რიცხვიშ რდუალა დო წინააღმდეგობა იკონიონს (1—7)

  • მოციქულეფს ლისტრას ღორონთეფო მირჩქინანა (8—18)

  • პავლეს ქუალეფ მოუნჭეს, მარა გინოსქიდ (19, 20)

  • კრებეფიშ გამანგარება (21—23)

  • სირიაშ ანტიოქიაშა დორთა (24—28)

14  იკონიონს ბარნაბაქ დო პავლექ იუდეველეფიშ სინაგოგაშა გემნორთეს დო თეშ რაგადუეს, ნამდა ბრელ იუდეველქ დო ბერძენქ ირწმუნ.  მარა თი იუდეველეფქ, მიდგაქ ვერწმუნეს, ქათარაგადუეს შხვა რჯულიშ ხალხის დო ჯიმალეფიშ წინააღმდეგ გეიახნარეს.  თე მოციქულეფქ ძალამ ხანს ქუდოსქიდეს თექ დო გაბედულო იჩიებუდეს იეჰოვაშე მეღებულ ძალაუფლებათ, ნამდგაქ თინეფს სასწაულეფ დო სარკო საქმეეფ ოკეთებაფუ დო თეშნერო დამოწმჷ მუშ ჭყოლოფაშ გურშენ.  ქალაქიშ მახორუეფქ ჟირო გირთეს: ნამთინეს იუდეველეფიშ მხარე უკინებუდ, ნამთინეს — მოციქულეფიშ.  შხვა რჯულიშ ხალხის დო იუდეველეფს მუნეფიშ მმართველეფწკუმა ართო ულამუდეს, ქიგენთხაფუდესკო მოციქულეფს დო ქუალეფით დუჸვილუდესკო თინეფ,  მარა მოციქულეფქ თენა ქიგეგესინ, ლიკაონიაშ ქალაქეფშა, ლისტრაშა დო დერბეშა, დო თინეფიშ გოხოლუა სოფელეფშა ინტეს  დო თექ გაგრძელეს სახიოლო ამბეშ ქადაგება.  ლისტრას რდჷ ართ კოჩ, ნამდგას დაბადებაშე კუჩხეფ ვარგუდ დო ვეგლართედ. თინა ხედჷ  დო პავლეს ურჩქილედ. პავლექ ქინაჯინ თის დო ქოძირ, ნამდა თე კოჩის წანდჷ, ლახალაშე დოსქიდუდუნ. 10  ათეშენ ხონარმაღალო უწუ: „კუჩხის ქიგედირთ!“ თიქ ხოლო გემწოსხაპ დო გილულა ქიდიჭყჷ. 11  მუჟამსით ხალხიქ ქოძირ, მუ აკეთ პავლექ, ლიკაონიურ ნინაშა ხონარმაღალო ქიმიოძახ: „ღორონთეფ ადამიანეფო გინორთენა დო ჩქინდა გეგმურთუმუნა!“ 12  თინეფქ ბარნაბას ზევს ქიგიოდვეს დო პავლეს — ჰერმეს, მუშენდა ჩიება თის მეჸუნდჷ. 13  ზევსიშ მღვდელქ (ზევსიშ ტაძარ ქალაქიშ მინაულარწკუმა რდჷ) კარმინოლშა ქუმორაჸ ხოჯეფ დო ქიმიღ ყვავილეფიშ დიდ გვირგვინეფ; ოკოდ, ხალხწკუმა ართო შეწირუკო მსხვერპლ. 14  მარა მოციქულეფქ, ბარნაბაქ დო პავლექ, თენა ქიგეგონესინ, ბარგ ქიგისოფეს, ხალხშა გემშალეს დო ქიმიოღვარუეს: 15  „მუშენ ორთუთ თეს?! ჩქი ხოლო ჩვეულებრივ ადამიანეფ ვორეთ დო თქვანცალ ოწუხებელეფ მიღუნა. ჩქი სახიოლო ამბეს გინორჩანთ, ნამდა დუდ დანებათ თე მუთუნშა ვა ღირუნ ფერ მუდგარენეფს დო ცოცხალ ღორონთჸურე მიკირთათ, ნამდგაქ გაჭყჷ ცა, დედამიწა, ზღვა დო ირფელ, მუთ თინეფს რე. 16  ულირს თინა არძა ხალხის არზენდჷ ნებას, მუნეფიშ შარეფით გილურთუმუდესკო, 17  მარა ჯგირ საქმეეფით მუშ დუდიშ გურშენ იშენით ამოწმენდჷ — გარზენდეს ცაშე ჭვემას დო ხვეიან მოსავალს, ვა გარკენდეს ოჭკუმალს დო გურს ხიოლით ეიფშანდეს“. 18  თე ირფელიშ რაგადიშ უმკუჯინუო, იშენით ონდეთ მიოტებაფუეს მუნეფშა მსხვერპლიშ შეწირუა. 19  ანტიოქიაშე დო იკონიონშე იუდეველეფქ ქუმორთეს დო ხალხ გეიახნარეს; თე ხალხიქ პავლეს ქუალეფ მოუნჭჷ დო უკულ ქალაქიშ გალე გეგშასერგელუ, მუშენდა ღურელო მირჩქინეს. 20  მარა, მუჟამსით მოწაფეეფქ ქუგუდირთეს, გამწოდირთჷ დო ქალაქშა მიშელ. მაჟია დღას ბარნაბაწკუმა ართო დერბეშა მიდართჷ. 21  თიშ უკულ, მუთ თე ქალაქის ხოლო გაცხადეს სახიოლო ამბე დო ბრელს მეხვარეს მოწაფეთ გინორთას, დირთეს ლისტრაშა, ლისტრაშე იკონიონშა მიდართეს დო იკონიონშე — ანტიოქიაშა; 22  ამანგარენდეს მოწაფეეფს, ელუჩანდეს, რწმენა ვადინუესკო დო ურაგადუდეს, ღორონთიშ სამეფოშა მინაულარო ბრელ გაჭირება მაჸინანია გინაღალარ. 23  ხვალე თენა ვარინ, თითოეულ კრებას დანიშნეს უხუცესეფ; ილოცეს, იმარხულეს დო იეჰოვას ჩაბარეს თინეფ, მიდგაქ თინა ირწმუნ. 24  უკულ პისიდია გემკორთეს დო პამფილიაშა გენორთეს. 25  პერგეს ღორონთიშ სიტყვა ქიქადაგესინ, ატალიაშა მიდართეს. 26  თევრეშე ანტიოქიაშა გეგნონჩურეს, სოდეთ თეიშახ ჯიმალეფქ ჭყოლოფა თხუეს ღორონთის პავლე დო ბარნაბაშო, ნამდა გუკეთებუდესკო თი საქმე, ნამუთ თინეფქ ასე ათუეს. 27  გენორთეს დო კრება გაკოშაყარუესინ, ბრელ მუდგარენ ქეჩუეს თიშ გურშენ, მუ აკეთ ღორონთიქ მუნეფიშ საშვალებათ დო მუჭო გოუნჯჷ შხვა რჯულიშ კათას რწმენაშ კარ. 28  თინეფქ გვარიან ხანს გაჩერდეს მოწაფეეფწკუმა.

სქოლიოეფ