მოციქულეფიშ საქმეეფ 19:1-41
19 აპოლოს კორინთის რდუნ თი პერიოდის პავლექ ზღვაშე დაშორებულ მხარეეფ გემკორთჷ დო თაშ გენორთჷ ეფესოშა. თექ მუსხირენ მოწაფეს ქეშეხვად
2 დო კითხჷ: „ირწმუნითინ თიმწკუმა მიღითო წმინდა შურ*?“ თინეფქ უპასუხეს: „წმინდა შურიშ გურშენ დღას მუთუნ ვა გამგებუნა“.
3 თიქ კინ ქოკითხჷ: „აბა, მუ ნათუათ ინათით?“ თინეფქ უპასუხეს: „იოანეშ ნათუათ“.
4 პავლექ უწუ: „იოანე ხალხის დაშებულს ნარღენდესინ* თიშ ნიშანო ნათუნდჷ დო ურაგადუდ, ნამდა ირწმუნესკო თინა, მით მუშ უკულ მიშჷ — იესო“.
5 თენა ქიმირჩქილუესინ, თინეფქ უფალ იესოშ სახელით დინათეს.
6 მუჟამსით პავლექ თინეფს ხელეფ ქიგედვჷ, წმინდა შურ გეგნორთჷ თინეფშა დო შხვადოშხვა ნინაშა რაგად დო წინასწარმეტყველება ქიდიჭყეს.
7 თექ სოდგარენ 12 კოჩ ქიჸუაფუდ.
8 პავლე სუმ თუთას სინაგოგაშა გილეშ, გაბედულო იჩიებუდ, სიტყვათ გიშეშ დო ოცადუდ, ფაქტეფიშ გიმორნაფათ ქუდაჯერუკო თინეფ ღორონთიშ სამეფოშა.
9 მარა, მუჟამსით ნამთინექ იშენით მუშ ეჩემ, ვერწმუნ დო ხალხიშ წოხოლე ლანძღუნდჷ უფალიშ შარას, პავლექ ჩეთხუ თინეფს დო მოწაფეეფ ხოლო მიდეჸუნ. თინა ირდღას სიტყვათ გიშეშ ტირანეშ სკოლას.
10 ჟირ წანას ქორდჷ თაშ დო უფალიშ სიტყვა აზიაშ არძა მახორუქ ქიმირჩქილუ — ქოთ იუდეველეფქ დო ქოთ ბერძენეფქ.
11 ღორონთ პავლეშ ხეთ სარკო საქმეეფს ორთუდ,
12 ხვალე თენა ვარინ, თიშ ფართუკეფ დო ნოჭკერეფ* ხოლო მეუღუდეს ლეხეფშა; თინეფ ლახალაშე სქიდუდეს დო უბადო შურეფშე ითავისფალებუდეს.
13 თი ნამთინე იუდეველ ხოლო, ნამუთ გილეშ დო დემონეფს გიშარაჸუნდჷ, ოცადუდ, თენა უფალ იესოშ სახელით გაკეთუკო; თე იუდეველეფ უბადო შურეფ მიშუხედესინ თინეფს ურაგადუდეს: „იესოშ სახელით გიზოჯუნქ, ნამდგას პავლე ქადაგენს!“
14 თაშ იქციებუდ იუდეველ უნჩაშ მღვდელიშ, სკევაშ, შქვით ქომოლსქუა,
15 მარა უბადო შურქ თინეფს უწუ: „ქოთ იესოს იფჩინენქ დო ქოთ პავლეს, მარა თქვა მი რეთჷ?“
16 თენა ქოთქუნ, უბადო შურ მიშუხედუნ თი კოჩიქ ქაშაკათ თინეფს, შქვითხოლოს მერუ დო გიორჯგინ. თინეფქ ტარკალეეფქ დო ლახირეფქ გეგმოცუეს ჸუდეშე.
17 თე ამბე ეფესოს არძაქ ქიგეგ — ქოთ იუდეველეფქ დო ქოთ ბერძენეფქ. არძას მანგარო აშქურინ დო უფალ იესოშ სახელს ადიდენდეს.
18 ბრელ, მიდგაქ ირწმუნ, მიშჷ დო თინეფ ირკოჩიშ წოხოლე აღიარენდეს მუნეფიშ ნაკეთებ გლახა საქმეეფს.
19 ხვალე თენა ვარინ, ბრელქ, მით ჯადოქრობას მეჸუნდჷ, ქიმიღ მუშ წიგნეფ დო ირკოჩიშ წოხოლე დოჭვჷ. თინეფქ აკოძინეს არძა წიგნიშ ფას დო 50 000 ვარჩხილქ გიშართჷ.
20 თეშნერო, იეჰოვაშ სიტყვა მუშ ძალათ უმოსო ივრცელებუდ დო იმანგარებუდ.
21 თეშ უკულ პავლექ გინოჭყვიდ, დიო მაკედონია დო აქაია გენორთუკო დო უკულ თე შარათ მიდართუკო იერუსალიმშა; იჩიებუდ, თექიან ენულაშ უკულ რომშა ხოლო ოკო მიდაბრთენია.
22 თიქ მუს ოხვარუდუნ თინეფშე ჟირ, ტიმოთე დო ერასტუს, მაკედონიაშა მიდაშქვჷ; მუქ ჭიჭე ხანით აზიას ქუდოსქიდ.
23 თიმწკუმა თექ უფალიშ შარაშ გურშენ დიდ ერია-მორიაქ გეტირხჷ.
24 თექ რდჷ ვარჩხილიშ დუმამუშებელ, დემეტრიოს, ნამუთ არტემიდაშ ჭიჭე ტაძარეფს ორთუდ დო შხვა მოხელეეფშა ხოლო გვარიან მოგება მოუღუდ.
25 თიქ გაკოშაყარუ თინეფ დო შხვეფ ხოლო, მით თე საქმეშე მუშენდჷ, დო უწუ: „თქვა ჯგირო გიჩქუნა, ნამდა თე ხელობაშ ჭყოლოფათ ქიანაშ ფარას ვორთუთ.
26 თის ხოლო გვალო ჯგირო ორწყეთ დო ირჩქილეთ, ნამდა ხვალე ეფესოს ვარინ, მთელ აზიას თე პავლე ქიანაშ ხალხის ეიახნარენს დო აზრის უთირანს; თინა ურაგად, ხეთ ნაკეთებ ღორონთეფ ვა რენანია ნამდვილ ღორონთეფ.
27 თეს გეძინელ, ოშქურანჯ ხვალე თინა ვა რე, ნამდა ჩქინ ხელობას გოუტირხუ სახელ, თინა ხოლო რე, ნამდა დიდებულ დიაღორონთ* არტემიდაშ ტაძარს მეუდინუ ფას დო დიხას გესწორებ თე ღორონთიშ დიდებულება, მიდგას ხვალე აზიას ვარინ, მთელ დედამიწას ცენა თაყვანს“.
28 თენა ქიგეგონესინ, გერისხეს დო ღვარაფ ქიდიჭყეს: „დიდებულ რე ეფესოელეფიშ არტემიდა!“
29 ქალაქის მანგარ ერია-მორიაქ გეტირხჷ. ხალხიქ თეატრშა გემნოცუ; თინეფს მეუსერგელუდეს გაიუს დო არისტარქე, პავლეშ მაკედონელ მაჸალეეფ.
30 პავლეს მიშულა ოკოდ ხალხშა, მარა მოწაფეეფქ თეშ ოკეთებშა ვემიაშქვეს.
31 ზეიმეფს დო ლაჸაფეფს ონწყუნდესინ თინეფშე ნამთინექ ხოლო, მიდგას ჯგირ ურთიერთობა უღუდ პავლეწკუმა, მეუჩინ თის, დუდ საფრთხეშა ვენიჸოთუკო დო მუთუნით ვემნორთუკო თეატრშა.
32 ართ პარტია ართის იძახუდ, მაჟია პარტია — მაჟიას; აკოშაყარელ ხალხ შქას ერია-მორია რდჷ დო უმენტაშის შურო ვა უჩქუდ, მუშენ რდესჷ შაყარელ.
33 იუდეველეფქ ალექსანდრე ჯიკაფ-ჯიკაფით გეგშეჸუნეს ხალხშე. თიქ ხეთ ქაჩინებაფუ ხალხის, გაჩერდესკო, ნამდა შეიალებუკო დუდიშ დაცვებაქ.
34 მარა, მუჟამსით თინეფქ ქიმეხვადეს, ნამდა ალექსანდრე იუდეველ რდჷ, არძაქ ართათ ქიდიჭყჷ ღვარაფ დო სოდგარენ ჟირ საათის ღვარანდეს: „დიდებულ რე ეფესოელეფიშ არტემიდა!“
35 ქალაქიშ გამგებელქ ხალხ ბოლო-ბოლო დაწყნარუნ, უწუ: „ეფესოელეფ, მის ვა უჩქჷ, ნამდა ქალაქ ეფესო თხილანს დიდებულ არტემიდაშ ტაძარს დო ცაშე გიმულირ ქანდაკებას?
36 თეშე მითინს ვანირზებე. თაშ ნამდა, დემშვიდით დო გურუგუჩამუო ვემიქცუათ.
37 თქვა თაქ მიჸუნით კოჩეფ, მით ვართ ტაძარიშ მახირალეფ რენა დო ვართ ჩქინ ღორონთიშ მალანძღარეფ.
38 ათეშენ დემეტრიოსის დო შხვა მოხელეეფს მითინშა ჩიულ ქაკონან-და, თეშო გიშართილ რე სასამართლოშ დღალეფ დო რენა პროკონსულეფ; მიდართან დო თინეფწკუმა ქიჩიულან.
39 მარა, მუთუნ თეშ უმოს ქუგოკონან-და, თექ კრებას ოკო გინოჭყორდას.
40 მართალო ოშქურანჯ სიტუაციას ვორეთ, მუშენდა შილებე ამდღარ ერია-მორიაშ გურშენ ბუნტიშ ეტახუას ქიგებდვან ბრალ დო თე ბუძოლიაშ გამართლებერო მუთუნ ვა მარაგადენა“.
41 სიტყვა გათუნ, ხალხის უწუ, აკოცუესკო.
სქოლიოეფ
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ ქოძირით „დაშებულიშ ნარღება“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
^ შხვანერო — „უფიშ მიკაწიმინდალ ნოჭკერეფ“.
^ ქორთ. „ქალღმერთი“.
