მოციქულეფიშ საქმეეფ 26:1-32
26 აგრიპაქ პავლეს უწუ: „ნებას გარზენქ, დუდ დეცვე“. პავლექ ხეთ ქაჩინებაფუ, ნამდა დუდიშ დაცვებელო რაგადის იჭყანდჷ დო თქუ:
2 «მეფე აგრიპა, იუდეველეფ ბრალს გებდვანა, მარა მოხიოლ, ნამდა ამდღა სქან წოხოლე მაფჷ დუდ დაცვებელ.
3 უმოსო თიშენ მოხიოლ, ნამდა სი წკანტილო გარჩქილე იუდეველეფიშ ადათ-წესეფ დო თი ირფელ, მუდგაშ გურშენ თინეფ ნირზენა, ათეშენ ქორთხინქ, მოთვინებათ ქუმომრჩქილუე.
4 არძა იუდეველს ჯგირო უჩქჷ, მუჭო მიცხოვრებ ახალგაზრდობაშე მოჸუნაფილ ჩქიმ ხალხ შქას დო იერუსალიმს.
5 რახანს იუდეველეფ თევრეშე მოჸუნაფილ მიჩინენა, უჩქუნა, დო, ქიმიკორინუანან-და, შეულებუნა დამმოწმან, ნამდა ფარისეველ ვორდჷ დო თინეფიშ წესეფს მეპჸუნდჷ; მუჭოთ გიჩქუნა, ფარისეველეფს თაყვანიშცემაშ უმოს მკაცრ წესეფ უღუნა ვინემ შხვა იუდეველეფს.
6 მარა ასე სასამართლოშ წოხოლე თიშენ გივორექ, ნამდა თი დუნაპირებუშ იმენდ მიღჷ, ნამუთ ღორონთიქ ჩქინ ჯვეშეფს მეჩჷ.
7 ჩქინ 12 ტომს ხოლო თე დუნაპირებუშ იმენდ უღჷ, ათეშენ დღაშ დო სერით გურგედვალირო უსრულენა ღორონთის წმინდა მსახურებას. ზუსტას თე იმენდიშ გურშენ გებდვანა ბრალს იუდეველეფ, პატიცემულ მეფე!
8 მუშენ ვა რჯერა, ღორონთ ღურელეფს გათელენსინ?
9 მა დარწმუნებულ ვორდჷ, ნამდა იესო ნაზარეთელიშ წინააღმდეგ ირფელ ოკო გამკეთებუდუკო.
10 ზუსტას თეს ვორთუდ იერუსალიმს დო ბრელ წმინდა* ხოლო დუვოხუნე ციხეს, მუდგაშ კეთებაშ უფლება უნჩაშ მღვდელეფშე მიღუდ. თეს გეძინელ, თინეფიშ ღურათ დასაჯებას ხოლო უკინენდჷ ხუჯის.
11 ბრელშა დამსაჯებ თინეფ სინაგოგეფს. ვანძალენდჷ, მუნეფიშ რწმენაშე ვარია ქოთქუესკო. თეშ ვორდჷ გაჸალებურ, ნამდა შხვა ქალაქეფს ხოლო ფთხოზუდ თინეფს.
12 მუჟამსით უნჩაშ მღვდელეფშე მეღებულ უფლებათ დო დავალებათ დამასკოშა მიფშჷ,
13 შქა ონდღეს შარას ჩხანაშე უმოს ბარჩხალია სინთექ ქუგომდირთეს მა დო ჩქიმ მაჸალეეფს, მეფე ბატონ.
14 არძაქ დიხას ქაშვანთხით. უცფას ხონარ ქიგებგონ, ნამუთ ებრაულ ნინაშა მირაგადუდ: „სავლე, სავლე, მუშენ ფთხოზუქ? ჩქიმ წინააღმდეგ ულა* ჯგირს მუთუნს ვა მოიღანს“.
15 მა პკითხჷ: „მი რექჷ, ბატონ?“ თიქ მიპასუხ: „მა იესო ვორექ, მიდგას სი თხოზუქ.
16 გემწოდირთ. თიშენ გიმგეცხად, ნამდა ჩქიმ მსახურო გიშარგორე დო დამოწმე თინა, მუთ ძირჷ დო მუდგას ანწ გოძირანქ ჩქიმიშ გურშენ.
17 მა დაირსხენქ ქოთ თენეფშე დო ქოთ შხვა რჯულიშ ხალხშე, მიდგაშათ გიტენქ,
18 ნამდა თოლ გოუნჯე თინეფს, უკმელაშე სინთეშა გეგშეჸუნე დო სატანაშ მმართველობაშე ღორონთიშ მმართველობაჸურე გემკართინუე, მუშენდა მა მირწმუნენსინ თის, ეპატუას ცოდეფქ დო მიღას მემკვიდრეობა განწმენდილეფწკუმა ართო“.
19 ათეშენ, მეფე აგრიპა, მა ქუდვაჸუნ ხილუას, ნამუთ ზეცაშე მიღუდ.
20 თაშ ნამდა, დიო დამასკოშა მიდაბრთჷ დო თევრეშე — იერუსალიმშა; მიბლჷ იუდეაშ არძა მხარე დო შხვა რჯულიშ ხალხწკუმა ხოლო ვორდჷ. თინეფს უქადაგენდჷ, ნამდა ინარღესკო დაშებულ*, თენა საქმეეფით დამტკიცესკო დო ღორონთჸურე მიკირთესკო.
21 ათეშენ პჭოფეს იუდეველეფქ ტაძარს დო ჩქიმ ჸვილუა მინდომეს,
22 მარა ღორონთიშ მოხვარათ ამდღარშახ უქადაგენქ ქოთ დიდ კათას დო ქოთ უბრალო ხალხის; თიშ უმოსის მუთუნს ვეფჩიებუქ, მუთ მოსექ დო წინასწარმეტყველეფქ თქუეს, ნამდა ოკო მოხვადუკო —
23 ქრისტექ ოკო იტანჯუკო დო გათელებურეფ შქას პირველ ოკო ჸოფედუკო, იქადაგუკო დო გოუსინთუკო მუჭოთ თენეფს, თეშ შხვა რჯულიშ ხალხის».
24 პავლე თე სიტყვეფით დუდის იცვენდუნ, ფესტუსიქ ხონარმაღალო უწუ: „გახანგებექ, პავლე! ბრელ გურაფას ჭკუაშე გეგნუჸუნაფუქ!“
25 პავლექ უპასუხ: „ჭკუაშე ვეგნომრთუმ, პატიცემულ ფესტუს, სიმართლეს ბრაგადანქ დო დონწყილ ჭკუათ იფჩიებუქ.
26 მეფეს, ნამდგას თეცალ თავისფალო შემლებ ვეჩუე, სინამდვილეს ჯგირო უჩქჷ თენა; დარწმუნებულ ვორექ, თის თე ირფელ ვამკაკორდუდ, მუშენდა თენა სოდგარენ მიკოლაფირს ვა მოხვალამე.
27 მეფე აგრიპა, ქორჯერსო წინასწარმეტყველეფიშ? მიჩქჷ, ნამდა რჯერსჷ“.
28 აგრიპაქ უპასუხ: „ხოლო ჭიჭე დო ქრისტიანო გინმოშქვანქ“.
29 პავლექ უწუ: „ღორონთის ვოხვეწუქ, ასე იჸუაფუნ დოვარ უკულ, არძაქ, მით ამდღა მირჩქილე, ჩქიმცალო ქრისტიანო გინირთას, ოღონც ბორკილეფიშ უმშო“.
30 თიმწკუმა გემწოდირთეს მეფექ, გამგებელეფქ, ბერნიკექ დო არძაქ, მით თექ ხედჷ.
31 გალე გიმიშესინ, ართიანს ეჩიებუდეს: „თე კოჩის ვართ ოღურალ დუშებ მუთუნ დო ვართ ციხეს დახუნაფალ“.
32 აგრიპაქ ფესტუსის უწუ: „კეისარწკუმა ვა უჩიულებუდუკონ, შილებედ თიშ გოტება“.
სქოლიოეფი
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ პირდაპირ თარგმან —„ლითონიშ კეტიშ წინააღმდეგ ულა“. იგულისხმებ წვანდამ კეტ, ნამდგას საქონელიშ ორაჸალო ირინუანდეს.
^ ქოძირით „დაშებულიშ ნარღება“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
