მოციქულეფიშ საქმეეფ 6:1-15
6 თიმ დროს, მუჟამსით მოწაფეეფიშ რიცხვის აძინუდ, ბერძნულო მორაგადე იუდეველეფქ ჩიულ ქიდიჭყეს ებრაულო მორაგადე იუდეველეფიშ წინააღმდეგ, მუშენდა თინეფს ოჭკუმალიშ ირდღაშიან განაწილებაშ დროს ბერძნულო მორაგადე ქომონჯღურელ ოსურკათა გიშასქიდუდეს.
2 ათეშენ ვითოჟირ მოციქულქ ქიჭანუ ქიანაშ მოწაფე დო უწუ: „ვა რე სწორ, ხალხის ღორონთიშ სიტყვაშ გურაფა მეუტუათ დო სუფრაშ გონწყუალა დიპჭყათ.
3 ათეშენ, ჯიმალეფ, თქვან შქას გეგშაგორით ჯგირ სახელ გეძუნ ფერ შქვით ქომოლკოჩ, წმინდა შურით* დო სიბრძნეთ ეფშა, ნამდა თინეფ ქიგვორინუათ თე მნიშვნელოვან საქმეშო;
4 ჩქი ლოცვას დო ღორონთიშ სიტყვაშ გურაფას მეუძღვინენთ დუდის“.
5 თინეფიშ ნარაგადიქ არძას მეწონ; თინეფქ გეგშეგორეს სტეფანე, რწმენათ დო წმინდა შურით ეფშა, თეწკუმა ართო ფილიპე, პროქორე, ნიკანორ, ტიმონ, პარმენ დო ანტიოქიელ პროზელიტ ნიკოლაე.
6 თინეფ მოციქულეფს ქიმუჸუნეს, მოციქულეფქ ქილოცეს დო ხელეფ ქიგედვეს თინეფს.
7 შედეგო, ივრცელებუდ ღორონთიშ სიტყვა დო იერუსალიმს მოწაფეეფიშ რიცხვ სარკოთ იძინანდჷ; ბრელ მღვდელქ ხოლო ქირწმუნ.
8 სტეფანე, ნამდგას ღორონთშე უღუდ მოწონა დო ძალა, სასწაულეფს დო სარკო საქმეეფს ორთუდ ხალხ შქას.
9 მარა მუსხირენ კოჩიქ სინაგოგაშე, ნამდგას გათავისფალებურეფიშ სინაგოგას უძახუნა, დო კირენეიშ, ალექსანდრიაშ, კილიკიაშ დო აზიაშ მახორუეფშე ნამთინექ ქიმერთჷ დო სტეფანეს ნირზ ქუდუჭყჷ.
10 მარა მუთუნქ ვეგშურთეს თი სიბრძნეშ დო წმინდა შურიშ წინააღმდეგ, ნამდგათ თინა იჩიებუდ.
11 თიმწკუმა თინეფქ ტყობაშე ქიდიჸუნუეს კოჩეფ, ნამდა ქუთქუალუდესკო: „ჩქინ ჸუჯით მიბრჩქილეთ, მუჭო რაგადანდჷ ოლანძღარ სიტყვეფს მოსეშ დო ღორონთიშ წინააღმდეგ“.
12 უკულ ხალხ, უხუცესეფ დო მწიგნობარეფ გეიახნარეს, უცფას ქიმნადირთეს სტეფანეს დუდის, ძალით ოჭოფეს დო სინედრიონშა მიდეჸუნეს.
13 თინეფქ გეგშეჸუნეს ტყურა მოწმეეფ, მით იჩიებუდეს: „თე კოჩ ირიათო თე წმინდა ადგილიშ დო კანონიშ წინააღმდეგ იჩიებ.
14 მაგალთო, გებგონით, მუჭო იჩიებუდ, ნამდა იესო ნაზარეთელ გეკარღვანსია თე ტაძარს დო დოთირანსია წესეფს, ნამუთ მოსექ გინოფჩეს“.
15 არძა, მით სინედრიონს ხედჷ, უჯინედ თის დო ორწყედ, ნამდა თის სახე ანგელოზიშ სახეშა უგუდ.
სქოლიოეფი
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
