მოციქულეფიშ საქმეეფ 9:1-43

  • სავლე დამასკოშ შარას (1—9)

  • სავლეშ მახვარებშა ანანიაშ გოტება (10—19ა)

  • სავლე დამასკოს იესოშ გურშენ ქადაგენს (19ბ—25)

  • სავლე მეურს იერუსალიმშა (26—31)

  • პეტრე ენეას ოსქილიდუანს (32—35)

  • დორკასიშ გათელება, ნამუთ ხეგოფაჩილობას გიმირჩქინანდჷ (36—43)

9  სავლე ორცქინანდჷ უფალიშ მოწაფეეფს დო თინეფიშ მოსპუალაშ აზრ ვასვანჯუანდჷ, ათეშენ მღვდელმთავარშა მიდართჷ  დო დამასკოშ სინაგოგეფშა წერილეფიშ მეჭარუა ითხუ, ნამდა დობორკუკო დო იერუსალიმშა მიდეჸუნკო არძა, მით უფალიშ შარათ გილეშ, კოჩ იჸუაფუდ დოვარ ოსურ.  დამასკოშა ბრელ ვემუძუდ, მუჟამსით უცფას ცაშე სინთექ ქუმნადირთჷ,  თუდო ქაშანთხჷ დო ხონარ ქიგეგონ: „სავლე, სავლე, მუშენ ფთხოზუქ?“  სავლექ კითხჷ: „მი რექჷ, ბატონ?“ თიქ უპასუხ: „მა იესო ვორექ, მიდგას სი თხოზუქ.  გედჷ დო ქალაქშა მიშელ; თექ ქიგეგენქ, მუ ოკო აკეთე“.  თი კოჩეფ, მით თიწკუმა ართო მიშეს, თეშ რდესჷ გაკვირებულ, ხონარქ ვეკაღინეს, მუშენდა რაგად არჩქილედეს, მარა მითინს ვარწყედეს.  სავლექ გემწოდირთჷ, თოლეფ გონჯამილ აფუდ, მარა მუთუნს ვარწყედ; ათეშენ ხე ქიმეთხეს თის დო დამასკოშა გემშეჸუნეს.  სუმ დღას მუთუნს ვარწყედ, ვართ ჭკუმუნდჷ დო ვართ შუნდჷ. 10  დამასკოს რდჷ ართ მოწაფე, ანანია. თის ხილუას უფალქ დუძახ: „ანანია!“ თიქ უპასუხ: „გირჩქილექ, უფალ“. 11  უფალქ თის უწუ: «გედჷ დო მეუ ქუჩაშა, ნამდგას „მანგის“ უძახუნა, დო იუდაშ ჸუდეს ქიკითხჷ ტარსოსელ კოჩ, ნამდგას სავლე ჯოხო. თინა ლოცულენს. 12  თიქ ხილუას ძირჷ, ნამდა ართ კოჩიქ, ანანიაქ, ქიმერთჷ თიშა დო ხელეფ ქიგედვჷ, ნამდა თოლსინთექ დართუკო». 13  მარა ანანიაქ უპასუხ: „უფალ, ბრელშე გამგებ თე კოჩიშ გურშენ, მუსხი უბადობა აფჷ ნაკეთებ სქან წმინდეფშა* იერუსალიმს. 14  თაქ თიშენ მორთჷ, ნამდა უნჩაშ მღვდელეფშე უღჷ ძალაუფლება, ოჭოფას არძა, მით სქან სახელს შინანს“. 15  მარა უფალქ უწუ: „მეუ! თე კოჩ მა გიშაბგორ, ნამდა ჩქიმ სახელ გაუცხადას შხვა რჯულიშ კათას, მეფეეფს დო ისრაელ ხალხის. 16  ქუვოძირანქ, მუსხი მუდგარენ ოკო გინიღას ჩქიმ სახელიშ გურშენ“. 17  თაშ ნამდა, მიდართჷ ანანიაქ, გემნორთჷ თი ჸუდეშა, ხელეფ ქიგედვჷ თის დო უწუ: „სავლე, ჯიმა, უფალ იესოქ, ნამდგაქ სი შარას გიმგეცხად, მუმაშქვჷ სქანდა, ნამდა თოლსინთექ დუგართას დო წმინდა შურით* გეიფშე“. 18  თის უცფას დართჷ თოლსინთექ, ითამ თოლშე მუდგარენქ ჩეთხუკო, გედირთჷ დო დინათ. 19  უკულ ოჭკუმალ ოჭკუმ დო ჭყანაშა ქუმორთჷ. მუსხირენ დღას მოწაფეეფწკუმა ქუდოსქიდ დამასკოს. 20  თიქ ხეთეშე სინაგოგეფს ქიდიჭყჷ ქადაგება იესოშ გურშენ, ნამდა თინა ღორონთიშ სქუა რდჷ. 21  არძა, მით თის ურჩქილედ, მანგარ გაკვირებულ რდჷ დო იჩიებუდ: „თენა თი კოჩ ვა რენო, მით უდუნდებუო თხოზუდ იერუსალიმს თინეფს, მით თე სახელს შინანდჷ?! თაქ ხოლო თიშა ვა მორთუო, ნამდა ოჭოფუკო თინეფ დო უნჩაშ მღვდელეფს ქიმუჸუნკო?!“ 22  სავლე უმოსო დო უმოსო იმანგარებუდ ქადაგებაშ საქმეს დო დამასკოს მახორუ იუდეველეფს აკვირენდჷ ლოგიკურ ჩიებათ, ნამდა იესო რდჷ ქრისტე. 23  მუსხირენ ხანიშ უკულ იუდეველეფქ ართიან შქას მირაგადუეს, ნამდა დოჸვილესკო თინა. 24  მარა სავლექ ქიგეგ, მუ ულამუდეს. თინეფ კარმინოლეფწკუმა ხოლო გეუხედეს დღაშ დო სერით, ნამდა დოჸვილესკო. 25  ათეშენ სერით თიშ მოწაფეეფქ გალავანიშ ოსინთურშე კალათით თუდო გეგმიჸუნეს თინა. 26  იერუსალიმშა გემშართუნ, ოცადუდ, მოწაფეეფწკუმა ართო რდუკო, მარა არძას ოშქურუდ თიშა, მუშენდა ვა ჯერდეს, ნამდა იესოშ მოწაფეთ გინირთჷ. 27  ათეშენ ბარნაბაქ ქელუდირთჷ თის, მოწაფეეფშა ქიმიჸუნ დო კილ-კილშა ქეჩუ თინეფს, მუჭო ძირჷ სავლექ შარას უფალ, ნამდგაქ დურაგადუ დო მუჭო ქადაგენდჷ თინა დამასკოს გაბედულო იესოშ სახელით. 28  თაშ ნამდა, სავლექ თინეფწკუმა ქუდოსქიდ, თავისფალო გილეშ იერუსალიმს დო გაბედულო ქადაგენდჷ უფალიშ სახელით. 29  თინა ბერძნულო მორაგადე იუდეველეფს ურაგადუდ დო უმტკიცენდჷ თის, მუდგაშ წანდჷ, მარა თინეფ თიშ ჸვილუას ოცადუდეს. 30  მუჟამსით ჯიმალეფქ თე ამბე ქიგეგეს, სავლე კესარეაშა გენიჸუნეს დო თევრეშე ტარსოსშა გოუტუეს. 31  მთელ იუდეას, გალილეას დო სამარიას მშვიდობიან დროქ ქუდუდირთჷ კრებას; თინა იმანგარებუდ დო მოწაფეეფიშ რიცხვის აძინუდ, მუშენდა ცხოვრენდეს იეჰოვაშ შიშით დო წმინდა შურშე უღუდეს გურიშექექაფა. 32  პეტრე მთელ თი მხარეს გილეშ. თიქ ლიდას მახორუ წმინდეფშა* ხოლო გენორთჷ. 33  თექ ქოძირ ართ კოჩ, ენეა, ნამდგას დოქანცაფა ვეშულებუდ დო ბრუო წანას დონჯირელო რდჷ. 34  პეტრექ თის უწუ: „ენეა, იესო ქრისტე გოსქილიდუანს. გედირთ დო ნორჩალ ქუდანწყი“. თიქ ხოლო თიმწუთის გედირთჷ. 35  მუჟამსით ლიდაშ დო შარონიშ მახორუეფქ ენეა ქოძირეს, ირწმუნეს უფალ. 36  იოპეს ცხოვრენდჷ ართ ოსურკოჩ, სახელო ტაბითა, ნამუთ ბერძნულო ითარგმნუ, მუჭოთ „დორკას“*. თინა უღონოეფს ოხვარუდ დო ბრელ ჯგირ საქმეს ორთუდ, 37  მარა თიმ დღალეფს დელახ დო დოღურ. ღურელ გობონეს დო ჟინ ოთახის ქუდასვანჯუეს. 38  მუჟამსით მოწაფეეფქ ქიგეგეს, ნამდა პეტრე იოპეწკუმა ხოლოს, ქალაქ ლიდას რდჷ, ჟირ კოჩ ქიმუშქვეს დო ქიმუჩინეს: „რთხინთჷ, მუთ შილებენ მალას ქუმორთ“. 39  პეტრექ ხოლო გედირთჷ დო მიდაჸუნ თინეფს. თექ ქიმერთუნ, ჟინ ოთახშა გეშეჸუნეს, სოდეთ ქომონჯღურელ ოსურკათაქ ქუდოხვად; თინეფ ინგარდეს დო დორკასიშ ნაჭა ბარგის დო გინაქუნალეფს ოძირანდეს. 40  პეტრექ არძა გალე გოუტუ, ბირგულ ქუდაშქვჷ დო ქილოც, უკულ ღურელჸურე მიკირთჷ დო თქუ: „ტაბითა, გედირთ!“ თიქ ხოლო თოლეფ გელანჯჷ დო პეტრე ქოძირუნ, გამწოზოჯ. 41  პეტრექ ხე ქაწუჭოფუ თის, გამწადგინუ, უკულ წმინდეფს* ქუდუძახ, თინეფ შქას ქომონჯღურელ ოსურკათას, დო არძაქ ქოძირ, ნამდა ტაბითა ცოცხალ რდჷ. 42  თე ამბექ მთელ იოპეს გისიმ დო ბრელქ ირწმუნ უფალ. 43  პეტრექ გვარიან ხანს ქუდოსქიდ იოპეს მეტყებე სიმონიშ ჸუდეს.

სქოლიოეფი

ბერძნულ სახელ „დორკას“ დო არამეულ სახელ „ტაბითა“ ნიშნენს ერსქემს.