ფილიპელეფ 2:1-30
2 ირფელ გაკეთით, ნამდა ქრისტეწკუმა ართობას გამანგარათ შხვეფ, გურშა ეუქექუათ თინეფს, ქელუდირთათ, გიჸორდან დო მიშელათ თინეფიშ მდგომარეობაშა.
2 თეს გაკეთენთ-და, მანგარო გუმახარენთ; რდათჷ გონებათ დო აზრით ართ, გიჸორდან ართიან დო გიღუდან ართობა.
3 მუთუნ ვაკეთათ ართიანიშ ინტერესით ვარდა თქვან დუდიშ ოდიდებელო, თეშ მანგიორო, რდათჷ თანდაბალეფ დო თქვან დუდშე უმოს პატი შხვეფს ქიგედვით.
4 ხვალე თქვან ჯგირობუაშე ვარინ, შხვეფიშ ჯგირობუაშე ხოლო იფიქრით.
5 გიღუდან თიცალ აზროვნება, მუნერით ქრისტე იესოს უღუდ.
6 მართალ რე, თინა ღორონთცალ რდჷ, მარა დღას აზრო ხოლო ვა მორთუმ ღორონთიშ ადგილიშ დაკინება დო თიშა დუდიშ გამანგება.
7 თეშ მანგიორო, თიქ ირფელშე ვარია ქოთქუ, მონათ გინირთჷ დო ადამიანო ქიდებად.
8 ხვალე თენა ვარინ, სარკო თანდაბლობა გიმირჩქინ თით, ნამდა ადამიანო დებად დო მორჩილ რდჷ ღურაშახ, წამებაშ ძელს* ღურაშახ.
9 ათეშენ ღორონთიქ თის უმოს მაღალ ადგილ უძღვინ დო ქიმეჩ სახელ, ნამუთ არძა სახელშე უმოს მაღალას გერე,
10 ნამდა იესოშ სახელს პატი ცუკო არძაქ ზეცას, დიხას დო დიხაშ თუდო*,
11 დო არძა ნინაქ არგამათ გაცხადუკო, ნამდა იესო ქრისტე რე უფალ ღორონთიშ, მუმაშ, ოდიდებელო.
12 ჩქიმ საჸოროფოეფ, თექ ვორდინ, თქვა ირიათო მორჩილეფ რდითჷ დო ასე, თექ ვა ვორექინ, ხოლო უმოს მორჩილეფ რეთჷ, ათეშენ ელაიჩანთ, კინ შიშით დო კანკალით იხანდით თქვან რსხებაშო.
13 ღორონთ გამანგარენა, ნამდა თიშ მოსაწონო აკეთათ ირფელ, მუდგაშო ქოთ სურვილს გარზენა დო ქოთ ძალას.
14 ირფელ ძღირძღინიშ დო ნირზიშ უმშო აკეთით,
15 ნამდა, მუჭოთ ღორონთიშ სქუალეფ, რდათჷ სუფთა გურიშ, ბრალ ვეგიდვინენ ფერ დო წმინდეფ თე კვარჩხ დო უწუნდურ თაობას, სოდეთ სინთეცალო რწკინუნთ
16 დო მანგარო მეითხუნა ხე სიცოცხლეშ სიტყვაშა, ათეშენ გეფხარენქ ქრისტეშ დღას, მუშენდა მარჩქვენუ, ნამდა ტყურელო ვა მომნდომებ დო ხანდა ვაბდინაფ.
17 მართალ რე, შესაწირ ღვინცალო გეპწენქ თქვან წმინდა მსახურებაშ მსხვერპლის, ნამდგაშათ კინ თქვან რწმენაქ მეიჸუნეს, მარა ბედნერ ვორექ დო მოხიოლ თქვანწკუმა ართო.
18 ელაიჩანთ, თქვა ხოლო გეხარათ ჩქიმწკუმა ართო.
19 იმენდ მიღჷ, მალას უფალ იესო საშვალებას ქომუჩანს, თქვანდა გოუტუე ტიმოთე, ნამდა თქვან ამბეშ გაგებაქ გურშა ელამკინას.
20 მითინ ვამწონებ, მით ტიმოთეცალო შურ დო გურით მიგკოჯინენა.
21 შხვა არძა ხვალე მუშ ჯგირობუაშე ფიქრენს დო ვართ ხოლო თიშე, მუთ იესო ქრისტეს ოკო.
22 მუჭოთ გიჩქუნა, ტიმოთექ ქაძირუ, ნამდა თეცალ ვა რე. თინა თეშ ხანდენდჷ ჩქიმწკუმა ართო სახიოლო ამბეშ წიმი ოულარო, მუჭოთ სქუა მუმაწკუმა.
23 ათეშენ ჩქიმ ამბე გეგნოჭყორდუ დო ხეთეშე, თქვანდა მილამ თიშ გოტება.
24 მარა ბჯერსჷ, ნამდა უფალ მალას მა ხოლო ქომუჩანს თქვანდა მოულაშ საშვალებას.
25 ასე თქვანდა ჩქიმ ჯიმა ეპაფროდიტე ოკო გოუტუე, უფალიშ ჯარიშკოჩ, ნამუთ ჩქიმწკუმა ართო ხანდენს დო ნამუთ თქვა მომიშქვით, ნამდა მემსახურუკო.
26 თის მანგარო ოკო თქვან ძირაფა დო წუხენს, ნამდა თიშ ლახალაშ ამბე გეგით.
27 თინა თიცალ გლახათ რდჷ, ნამდა ღურაშ კარს გერდჷ, მარა ღორონთიქ ჟირხოლო ქომჭყოლოფუეს დო ჩქიმ ოწუხებელშა ოწუხებელ ვეგემძინ.
28 მუჭოთ საშვალება ქუმმაჩამუ, თიმწუთის გოუტენქ თქვანდა, ნამდა თიშ ძირაფათ კინ გეხარათ, უკულ მა ხოლო ნაკლებ ონერვიანებელ მაღვენუ.
29 დიდ ხიოლით მიღით თინა, თეშ მუჭოთ ირო ღებულენდით უფალიშ მიმაჸუნალეფს; დაფასით თეცალ კათა,
30 მუშენდა თიქ დახე დოღურ ქრისტეშ საქმეშო დო ღურას ქინაჯინ თოლს, ნამდა მიმემსახურუკო. თქვა თაქ ვა რდითჷ დო ვეშგალებედეს მიმემსახურითკო.
სქოლიოეფ
^ ქოძირით „ძელ, წამებაშ ძელ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
^ იგულისხმებუნა ღურელეფ, ნამუთ გეთელებუნა.
