პირველ თესალონიკელეფ 2:1-20

  • პავლეშ მსახურება თესალონიკეს (1—12)

  • თესალონიკელეფქ მიღეს ღორონთიშ სიტყვა (13—16)

  • პავლეს შურ ოლჷ თესალონიკელეფიშ ძირაფაშა (17—20)

2  ჯიმალეფ, გიჩქუნა, ნამდა თქვანდა ჩქინ მოულა უშედეგო ვა ჸოფე.  თიშ უკულ, მუთ ფილიპეს ოტანჯებელს შეფხვადით დო გლახათ მიმექცუეს, მუთ თქვა ხოლო გვალო ჯგირო გიჩქუნა, ღორონთიქ გაბედულება ქომუჩეს, ნამდა წინააღმდეგობაშ უმკუჯინუო უშქურანჯუო გაიცხადითკო სახიოლო ამბე.  თაშ ნამდა, გლახა გურით დო ღორებულო მუთუნს ველაიჩანთ დო ვართ სწორ ვა რენ ფერს გიწინთ მუთუნს.  ირფელს თეშ გირაგადუთ, მუჭოთ სახიოლო ამბეშ მაქადაგებელეფო ღორონთიშ გიშაგორილეფს ოსქვანა. თაშ ნამდა, ჩქინ ჩიებათ დუდის უწონუანთ ღორონთის, მით ჩქინ გურეფს ირკვიენს დო ვართ ხოლო კოჩის.  თქვა გიჩქუნა, ნამდა აფერისტულო დღას ვამჩიებინუნა, ალალეფ ვორდით თქვანწკუმა დო დღას მუთუნ ვამკეთებუნა ჰარამობათ, ღორონთ რე თეშ მოწმე.  დიდებაშ მეღებას ვა ვოცადუდით კოჩშე — ვართ თქვანდე დო ვართ შხვეფშე, მარა, მუჭოთ ქრისტეშ მოციქულეფს, შემლებუდეს დუდ ეგოჯუმაფეთკო დო მონკა ოღალო გიგანჯირითკო.  თეშ გუგალუაფუდით, მუჭოთ დიდა* გალუაფ მუშ ახალდუნაბად ბაღანას.  მთელ გურით მიჸორთ, ათეშენ გინოპჭყვიდით, თქვანდა ხვალე სახიოლო ამბე ვარინ, ჩქინ დუდეფ ხოლო გეგნომჩამუდესკო, მუშენდა მანგარო ქიმეჸოროფით.  ჯიმალეფ, მუშო ოკო რაგად, რშუნა ჩქინ უშულადუო მუშობა დო ხანდა. სახიოლო ამბეს გიქადაგუდით დო ავრე დღაშ დო სერით ფხანდენდით, მუშენდა ვა მოკოდეს, დუდ ეგოჯუმაფეთკო დო მონკა ოღალო გიგანჯირითკო. 10  მორწმუნეეფ, თქვანწკუმა ართგურობას გიმიფრჩქინანდით, თის ვორთუდით, მუთ სწორ რე დო სუფთეფ ვორდით; თეშ მოწმეეფ ქოთ თქვა რეთჷ დო ქოთ ღორონთ. 11  თქვა ხოლო გვალო ჯგირო გიჩქუნა, ნამდა თითოეულს მუმასქუალურო ირო ჯგირს ელაიჩანდით, გურშა ელაიკინანდით დო გოგურუანდით. 12  თაშ ნამდა, ირიათო თეშ იცხოვრით, მუჭოთ ღორონთიშ ხალხის ოსქვანს, ღორონთიშ, ნამდგაქ დიდებაშო დო მუშ სამეფოშო გიშარგორეს. 13  ირიათო მადლობას ურაგადუთ ღორონთის, მუშენდა, მუჟამსით ჩქინდე თიშ სიტყვა მირჩქილეთ, კოჩიშ სიტყვაცალო ვემეიღებუნან, მიღით, მუჭოთ სინამდვილეს რე — მუჭოთ ღორონთიშ სიტყვა, ნამუთ მოქმედენს თქვანდა, მორწმუნეეფ. 14  ჯიმალეფ, თქვა მეჸუნდით იუდეას რენ თი ქრისტიანულ კრებეფიშ მაგალითის, ნამუთ ღორონთიშ კრებეფ რე, მუშენდა კინ თქვან ხალხიშ ხეშე იტანჯებუდით, მუჭოთ თინეფ იტანჯებუდეს იუდეველეფშე; 15  თე ხალხიქ უფალ იესო ხოლო დოჸვილ, წინასწარმეტყველეფ გოჭყვიდ დო ჩქი ხოლო ფთხოზუდეს. თინეფ ღორონთიშ მოსაწონო ვექციებუნა დო მუნეფიშ საქციელით გლახაშ მეტ მითინშა ჯგირ ვა მოუღუნა, 16  მუშენდა ოცადუნა, მეცილან, უქადაგათ შხვა რჯულიშ ხალხის დო მივეხვარათ გინოსქილადას; თეშნერო მუნეფიშ ცოდას ცოდას გეუძინანა, მარა გვალო მალას ღორონთიშ რისხუა ქიგიოტირხუნა დუდის. 17  ჯიმალეფ, თიმწკუმა შხვა შარა ვამღუდეს, ჭიჭე ხანით ვა დოიტეთკო, ოღონც ფიზიკურო დო ვართ ხოლო გურით, მარა ირნერო ვოცადუდით კინ თქვან ძირაფას, მუშენდა შურ მოლუდეს თეშა. 18  ათეშენ მოკოდეს თქვანდა მოულა. თაშ რე, მა, პავლექ, ხვალე ართშა ვარინ, ჟირშა ვეცად თეს, მარა სატანა შარას გინომკილანდეს. 19  მი იჸუაფ ჩქინ იმენდ, ხიოლ დო გვირგვინ, ნამდგათ უფალ იესოშ წოხოლე იფცქვანდათ იჸი თიშ მოულაშ* დროს? თქვა ვეჸუაფუთო?! 20  მუშო ოკო რაგად, თქვა რეთჷ ჩქინ დიდება დო ხიოლ!

სქოლიოეფი

პირდაპირ თარგმან — „მეძუძურ დიდა“.
ბერძნ. „პარუსია“. ქოძირით „ქრისტეშ მოულა“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).