კორინთელეფშა მეჭარილ პირველ წერილ 9:1-27

  • პავლე — სამაგალითო მოციქულ (1—27)

    • „პიჯ ვეუკირა ხოჯის, მუჟამსით მოსავალს ოჩაჩაფუანქ“ (9)

    • „ჩქიმ ცოდა, სახიოლო ამბეს ვა ვაცხადენქ-და!“ (16)

    • „ირფელ გუვაკეთ, ნამდა არძანერ ადამიანს ქიმვეხვარკო“ (19—23)

    • დუდშეკებაშ გიმორჩქინა სიცოცხლეშ მარათონს (24—27)

9  თავისფალ ვა ვორექო?! მოციქულ ვა ვორექო?! ვამძირუნო ჩქიმ უფალ იესო?! ჩქიმ ხანდაშ შედეგ ვა რეთო უფალიშ საქმეს?!  შხვეფშო მოციქულ ვა ვორდენ ხოლო, თქვანო ნამდვილო ვორექ, მუშენდა თქვა რეთჷ თიშ მტკიცება, ნამდა უფალიშ მოციქულ ვორექ.  თაშ დეფცვენქ დუდის თინეფწკუმა, მით ბრალს გებდვანს:  ვამღუნანო ჭკუმუა დო შუმაშ უფლება?!  ვამღუნანო უფლება, მორწმუნე ოსურ ქიმიპჸუნათ დო თიწკუმა ართო გილაფრთათ, მუჭოთ თეს შხვა მოციქულეფ, უფალიშ ჯიმალეფ დო კეფა ორთუნა?!  დოვარ ხვალე მა დო ბარნაბა ვორეთ ვალდებულ, დუდიშ ეიოჯუმალარო იმუფშუათ?!  ნამ ჯარიშკოჩ მსახურენს მუშ ხარჯეფით?! მი რე ბინეხის დარგუანს დო თიშ მიკნაღელს ვა ჭკუმუნსინ?! მი რე შხურს ჭყიშანს დო თიშ ბჟას ვა შუნსინ?!  კოჩიშ გინაჯინშე ბრაგადანქო თე ირფელს?! კანონ ხოლო თეს ვეჩიებუნო?!  მოსეშ კანონს ჭარილ რე: „პიჯ ვეუკირა ხოჯის, მუჟამსით მოსავალს ოჩაჩაფუანქ“. ხვალე ხოჯეფიშ ამბე აწუხენსო ღორონთის?! 10  თენა კინ ჩქინო ვა თქუო თიქ?! თე კანონქ ნამდვილო ჩქინ საჯგირობუოთ იჭარ, მუშენდა ჟირხოლოქ, ქოთ დიხაშ მახონალქ დო ქოთ მოსავალიშ მაჩაჩალქ, თიშ იმენდით იხანდან, ნამდა მოსავალშე წილს მიღენა. 11  ჩქი თქვან შქას ღორონთიშ სიტყვა დოფთასით-და, მუთუნს დუვაშენთო, მოსაჭირუნან* თინა თქვანდე მიბღათინ? 12  თქვანდე მოხვარას ელუდანინ თიშ უფლება შხვეფს ქოუღუნან-და, ჩქი უმოსო ოკო ვამღუდანიო?! მარა ჩქი ვეგმომრინუაფუნა თე უფლება; თეშ გინაწონს, ირნერ გაჭირებას ურზუთ, ნამდა მითინს ვევეცილათ, ქირწმუნან სახიოლო ამბე ქრისტეშ გურშენ. 13  ხომ ქოიჩქუნა, ნამდა ტაძარს მსახურენან თინეფ თის ჭკუმუნა, მუთ ხალხის მეუღ თექ დო სამსხვერპლოწკუმა მსახურენან თინეფ ხოლო თექ შეწირულ მსხვერპლიშე ეჭოფუნა წილს?! 14  თეშნერო, უფალქ ზოჯჷ, ნამდა თიქ, მით სახიოლო ამბეს ქადაგენს, სახიოლო ამბეთ ეიჯუმუას დუდ. 15  მარა დღას ვეგმომრინუაფ თე უფლება დო მუთუნ ვა მომთხუ თქვანდა. ასე ხოლო თიშ გურშენ ვა რჭარუნთ, ნამდა მუდგარენ მოკო თქვანდე. მისხუნ, დობღურე ვინემ თაშ მიფქცუე. მითინს ვემეფჩანქ უფლებას, მიდამღას ოცქვაფალ მიზეზ, მუშენდა თით იფცქვანქ, ნამდა სახიოლო ამბეთ ვეიბჯუმუანქ დუდის! 16  სახიოლო ამბეს ქუვაცხადენქ-და, ოცქვაფალ მუთუნ ვა მიღჷ, მუშენდა ვალდებულ ვორექ, თენა ვაკეთე. მარა ჩქიმ ცოდა, სახიოლო ამბეს ვა ვაცხადენქ-და! 17  თეს ჩქიმ ნებათ ქუვორთუქ-და, ჯილდო მელჷ, მარა თეშ კეთება ვა მოკოდასინ ხოლო, იშენ ოკო ვაკეთე, მუშენდა თე საქმე ჩქიმდა რე მენდებულ. 18  იმწკუმა, მუ რე ჩქიმ ჯილდო? თინა, ნამდა შემლებ ჩქიმ ნებათ უფასოთ გუვაცხადე სახიოლო ამბე დო თეშნერო, გლახათ ვეგმიბრინუე ჩქიმ, მუჭოთ სახიოლო ამბეშ მაქადაგებელიშ, უფლება. 19  მართალ რე, თავისფალ კოჩ ვორექ, მარა არძაშ მონათ გინიფშქვჷ დუდ, მუშენდა მუთ შილებენ მეტ ქიგვორინეკო ქრისტეშ შარას. 20  იუდეველეფშო იუდეველო გინიბრთჷ, მუშენდა იუდეველეფ ქიგვორინეკო ქრისტეშ შარას; კანონიშ მიმაჸუნალეფშო კანონიშ მიმაჸუნალო გინიბრთჷ, მუშენდა კანონს მეჸუნან თინეფ ქიგვორინეკო ქრისტეშ შარას; 21  კანონ ვა უღუნან თინეფშო კანონ ვამღუდასინ თეშ გინიბრთჷ, მუშენდა კანონ ვა უღუნან თინეფ ქიგვორინეკო ქრისტეშ შარას, ვარინ ღორონთიშ კანონ მიღჷ, მუშენდა ქრისტეშ კანონს მეპჸუნქ; 22  სუსტ რწმენამეფშო თიცალო გინიბრთჷ, ითამ მა ხოლო სუსტ რწმენამ პჸოფედიკო, მუშენდა სუსტ რწმენამეფ ქიგვორინეკო ქრისტეშ შარას; ირფელ გუვაკეთ, ნამდა არძანერ ადამიანს ქიმვეხვარკო დო თეშნერო მუდგათიჸინ იბრსხიკო ნამთინე. 23  ირფელს ვორთუქ სახიოლო ამბეშ გურშენ, ნამდა შხვეფს გაუცხადე თინა. 24  ვაიჩქუნანო, ნამდა მარათონს რულაშ დროს არძა მონაწილე მირულე, მარა ჯილდოს ხვალე ართ ღებულენს?! თეშ ირულით, ნამდა ჯილდო მიღათ. 25  მარულეეფ ირნერო გიმირჩქინანა დუდშეკებას დო თეს გილელებუნ ფერ გვირგვინიშ მიოღებელო ორთუნა, მარა ჩქი — ვეგლელებუნ ფერიშ. 26  მა მიზანიშ უმშო ვემიბრულექ დო ლიკვეფს ჰაერს ვეფრქენქ, 27  ბლახუნქ ჩქიმ დუდის დო ჩქიმ სხეულს მონაცალო გინვოშქვანქ, მუშენდა შხვეფს უქადაგენქინ, მა ვემვოდინუე ღორონთიშ მოწონა.

სქოლიოეფი

იგულისხმებ მატერიალურ მოხვარა.