მაჟია თესალონიკელეფ 3:1-18

  • „ილოცით“ (1—5)

  • გაფრთხილება წესეფს ვა მეჸუნსინ თინეფიშ გურშენ (6—15)

  • ბოლო სიტყვეფ (16—18)

3  ბოლოს, ჯიმალეფ, ილოცით ჩქინო, ნამდა იეჰოვაშ სიტყვაქ მუთ შილებენ მალას იჸუას გაცხადებულქ დო შხვადო ხოლო თეშ იჸუას განდიდებულქ, მუჭოთ თქვანწკუმა რე,  დო ღორონთიქ მირსხან მოცილე დო უბადო კათაშე, მუშენდა არძას ვა უღჷ რწმენა.  უფალ ართგურ რე, თინა გუგამანგარენა დო დორთხილანა უბადოშე.  თეს გეძინელ, ჩქი, მუჭოთ უფალიშ მიმაჸუნალეფს, ბჯერა, ნამდა თქვა მეჸუნთ დო ანწ ხოლო მიაჸუნუთ ჩქინ მითითებეფს.  უფალს ქუმუხვარებუდას, ნამდა ქიჸოროფუათ ღორონთ დო ირფელს ქუგურზათ ქრისტეშ გურშენ.  ჯიმალეფ, ასე მითითებას გარზენთ ჩქინ უფალ იესო ქრისტეშ სახელით, ნამდა დუდ შორს დეკინათ არძა ჯიმაშე, მით ვემეჸუნს წესეფს დო ჩქინდე ნაგურეფუს.  თქვა გიჩქუნა, მუჭო მიაჸუნათ ჩქინ მაგალითის, მუშენდა თქვანწკუმა ვორდითინ, ვართ წესეფშა გინომრთაფუნა  დო ვართ შხვაშ ნახანდით მიჭკუმუნა ოჭკუმალ. თეშ გინაწონს, დღაშ დო სერით მუფშენდით დო ფხანდენდით, მუშენდა ვა მოკოდეს, დუდ ეგოჯუმაფეთკო დო მონკა ოღალო გიგანჯირითკო;  თიშენ ვარ, ნამდა თეშ უფლება ვა მიღუდეს, თიშენ, ნამდა მოკოდეს, მაგალით ქიმემჩამუდესკო თქვანდა. 10  თქვანწკუმა ვორდითინ, თეცალ მითითება მერჩით: „მიდგას მუშობა ვაკო, თიქ ვართ ჭკუმას“. 11  მუჭოთ გებგით, თქვანდე ნამთინე ვემეჸუნს წესის, ვა მუშენს დო მუშ საქმე ვა რენ თის ისაქმუანს. 12  თეცალეფს უფალ იესო ქრისტეშ სახელით ვარზენთ მითითებას დო ელუჩანთ, მითინ ვეშაწუხანინ თეშ იცხოვრან დო მუნეფიშ ხანდათ ეიჯუმუან დუდ. 13  მარა თქვა, ჯიმალეფ, გურქ ვეიოლან ჯგირიშ კეთებაშა. 14  მიკოწონებულ გაფუდან თინა, მით ვემეჸუნს თის, მუთ თე წერილს მორჭარით, დო ვაიღუდან თიწკუმა ურთიერთობა, ნამდა ონჯღორექ დაგურას. 15  მარა ნტერო ვემირჩქინათ, თეშ მანგიორო, მუჭოთ ჯიმას, კინ ქელუჩით, მუშ კეთება რე სწორ. 16  მშვიდობაშ უფალქ ირიათო მერჩან მშვიდობა ირ საქმეს! უფალ ჸოფედას თქვანწკუმა! 17  მა, პავლე, ჩქიმ ხეთ რჭარუნთ მოკითხვას. ირიათო თეშნერო პჭარუნქ, მუდგათ გიშგაჩინებენა ჩქიმ წერილეფ. 18  ნამთინს ვა მორრკებუდან უფალ იესო ქრისტეშ ჭყოლოფა!

სქოლიოეფი