მაჟია კორინთელეფ 10:1-18
10 მართალო მოკო, აკეთათ თი ირფელ, მუდგას გირაგადუთ. თქვანწკუმა ჩიებაშ დროს ქრისტეშ თანდაბლობაშ დო სიკეთეშ მაგალითის მეპჸუნქ, მარა თქვანდე ნამთინე ჩქიმიშ გურშენ იჩიებ, წერილეფს მანგარ რე, მარა ჩქინწკუმა რინაშ დროს თიშ სიტყვას ძალა ვა უღუნია.
2 გოხვეწუთ, ირფელ გაკეთით, ნამდა ჩქიმ მოულაშო თირელეფ რდანჷ თინეფ, მით ფიქრენა, ნამდა თე ქიანას მახორუ ხალხცალ აზროვნება მიღუნა, მუშენდა ქიმურქინ, თინეფშა შხვანერო* ვა მაჸუას დარაგადაფალქ.
3 მართალ რე, თე ქიანას ფცხოვრენთ, მარა თე ქიანას მახორუ ხალხცალო ვა ფჩხუპენთ,
4 მუშენდა ჩქინ იარაღეფ ვა რე თიცალ, ნამდგას თე ქიანას მახორუ ხალხ ირინუანს. ჩქი ღორონთშე მიღუნა ძალიერ იარაღეფ, ნამდგას კოშკცალ მანგარ მუდგარენეფიშ აკორღვაფა შეულებ.
5 თიშ საშვალებათ აკვორღვანთ ირნერ აზრის დო ირფელს, მუთ ღორონთიშ გურშენ რჩქინას აწურე; არძა აზრის გივორჯგინანთ დო ქრისტეს უმორჩილენთ;
6 ჩქი მზათ ვორეთ, დაფსაჯათ არძა უდუჯერებელ, მარა თეს თიშ უკულ გუვაკეთენთ, მუთ თქვა დამტკიცენთ, ნამდა ირფელს მორჩილეფ რეთჷ.
7 თქვა ირფელს მეჯინათ აფასენთ. ქრისტეს ოკუთვნუნ თენა, მითინს მტკიცას ქოჯერს-და, თეცალ კოჩის ვა გაჭყორდას, ნამდა მუჭოთ მუ ოკუთვნ ქრისტეს, თეშ ვოკუთვნუთ ჩქი ხოლო.
8 უფალქ ძალაუფლება თქვან გამანგარებელო მუჩეს დო ვართ ხოლო აკარღვაფალო, დო თეშ გურშენ ჭიჭე მეტ ქიფცქვე-და, ონჯღორეს ვა ბძირუნქ.
9 ვა მოკო, თეშ გიშამირთას, ითამ ჩქიმ წერილეფით თქვან შქურინაფას ვოცადუდე.
10 ნამთინე იჩიებ, თიშ წერილეფს წონა დო ძალა უღჷ, მარა თაქ რენ თიმწკუმა თეცალ კოჩო ვეძირე დო თიცალს მუთუნს ვეჩიებ, მუთ მორჩქილაფაშა ღირუნია.
11 თეცალ კათას უჩქუდას, ნამდა, მუჟამსით თქვანწკუმა იპჸუაფუთ, თის გუვაკეთენთ, მუდგას წერილეფს პჭარუნთ.
12 მუჭო გუვაბედუთ, გევემანგათ ვარდა დუდ ელუჸუნუათ თინეფს, მიდგას მუნეფიშ დუდ მანგარეფო მიორჩქუნა. თინეფ მუნეფიშ დუდის კინ მუნეფიშ გინაჯინშე აფასენა დო კინ მუნეფიშ დუდის უდარენა, თეშნერო ოძირანა, ნამდა მუთუნ ვაგინუნა.
13 ჩქი იფცქვანდათ იჸი, მარა საჭირო რენ თიშ მეტის ვეფცქვანთ; ხვალე თით ქიფცქვანთ, მუდგაშ მეჭირინაფა შემლებუნა ჩქინ ტერიტორიას, ნამუთ ღორონთიქ ოქადაგებელო მუჩეს დო ნამდგაშა თქვა ხოლო მიშურთ.
14 თქვანდა მოურთინ, ჩქინ ტერიტორიას ვეგნოფჩირთუთ, მუშენდა თქვანდა პირველო ჩქი მეფრთით დო ქრისტეშ გურშენ სახიოლო ამბე პირველო ჩქი გაიცხადით.
15 ჩქი შხვაშ ნახანდით ვეფცქვანთ, ხვალე თით იფცქვანთ, მუდგას თი ტერიტორიას ვორთუთ, ნამუთ ღორონთიქ ოქადაგებელო მუჩეს. იმენდ მიღუნა, ნამდა მუთ უმოსო გეგემანგარებუნა რწმენა, თით უმოსო მიძინანს ჩქინ კეთებულ საქმეშ შედეგეფ ჩქინ ტერიტორიას; უკულ უმოსიშ კეთება ხოლო შემალებენა
16 დო თქვან ტერიტორიაშ იშო ხოლო გუვაცხადენთ სახიოლო ამბეს, შედეგო ვეფცქვანდათ იჸი შხვეფიშ ნახანდით, მუთ მუნეფიშ ტერიტორიას აკეთეს,
17 მუჭოთ ჭარილ რე: „მით იცქვანს, იეჰოვათ იცქუას“,
18 მუშენდა იეჰოვა თის იწონუანს, მიდგას მუ ოცქვანს დო ვართ ხოლო თის, მით დუდშა იცქვანს.
სქოლიოეფი
^ შხვანერო — „გენჭირელო“.
