მაჟია ტიმოთე 1:1-18

  • დაჭყაფ სიტყვეფ (1, 2)

  • პავლე უმარდ ღორონთის ტიმოთეშ რწმენაშ გურშენ (3—5)

  • ბორბონჩია დაჩხირცალ ღორონთიშ ძღვინ (6—11)

  • „ირიათო მიაჸუნ სიმართლეშ სიტყვეფს“ (12—14)

  • პავლეშ ნტერეფ დო მეგობრეფ (15—18)

1  პავლე, ღორონთიშ ნებათ ქრისტე იესოშ მოციქულო გერინაფილ თი დუნაპირებ სიცოცხლეშ გაცხადებელო, ნამუთ ქრისტე იესოშ ჭყოლოფათ რე შეიოლებერ,  ტიმოთეს, ჩქიმ საჸოროფო სქუას: ვა მორრკებუდას ჭყოლოფა დო მშვიდობა ღორონთშე, ჩქინ მუმაშე დო ჩქინ უფალ იესო ქრისტეშე.  მარდულ ვაფუქ ღორონთის, ნამდგას ჩქინ ჯვეშეფცალო სუფთა სინდისით ვომსახურუქ. ათეშენ ირიათო გიშინანქ ჩქიმ შურ დო გურით რაგადებულ ლოცვეფს.  გუმაშინე სქან ჩილამურეფ დო მივანატრუქ სქან ძირაფას, ნამდა გურქ ხიოლით ემაფშას.  იფშინანქ სქან ნამდვილ რწმენას, მუნერით სქანშახ სქან ბებ ლოისის დო დიასქან ევნიკეს უღუდეს, დო ბჯერსჷ, კინ თიცალ რწმენა გიღჷ.  ათეშენ გუგოშინანქ, ნამდა მთელ მონდომათ გეგმირინუე დო ბორბონჩია დაჩხირცალო გინაშქვე ღორონთიშ ძღვინ, ნამდგაქ თიმწკუმა მუგაჩ, მუჟამსით ხელეფ გერდვჷ.  ღორონთის მუშ წმინდა შურით* ჩქინდა ჩიჩიე გურ ვა მუჩამუნ, მუჩეს ძალა, ჸოროფა დო სწორ აზროვნება.  ათეშენ ჩქინ უფალიშ გურშენ ქადაგებაშა ონჯღორექ ვადგაგურას, ვართ თიშა დუგაგურას ონჯღორექ, ნამდა უფალიშ გურშენ ჭოფილ ვორექ. რჯერდას, ღორონთ ქიმერჩანს ძალას, ქუგურზე გაჭირებას, ნამუთ სახიოლო ამბეშ გურშენ გიღჷ.  თიქ მირსხეს დო გიშაბგორეს, ნამდა წმინდეფ პჸოფედითკო. თექ ღორონთიშ ნებათ დო ჭყოლოფათ მოხვად დო ვართ ხოლო ჩქინ საქმეეფიშ გურშენ. ღორონთიქ ბრელ ხანიშ წოხოლე გინოჭყვიდ, ნამდა ქრისტე იესოშ საშვალებათ თე ჭყოლოფა გეგმირჩქინუკო. 10  ასე თე ჭყოლოფაქ თით გეგმიარგამ, ნამდა გემკორჩქინდჷ ჩქინ მარსხებელქ, ქრისტე იესოქ, ნამდგაქ მოსპჷ ღურა დო სახიოლო ამბეშ საშვალებათ გამცხადეს, მუჭო მიბღათ სიცოცხლე დო თიცალ სხეულ, ნამუთ ტვერს ვართუ. 11  თე სახიოლო ამბეშ მაქადაგებელო, მოციქულო დო მასწავლებერო მა ვორექ გერინაფილ. 12  ზუსტას ათეშენ იპტანჯებუქ, მარა ვა მოონჯღორ, მუშენდა მიჩქჷ, მი იბრწმუნ, დო ბჯერსჷ, ნამდა თის შეულებ, გასამართლებაშ დღაშახ დოთხილუას თინა, მუთ მივაბარ*. 13  ირიათო მიაჸუნ სიმართლეშ სიტყვეფს, ნამუთ ჩქიმდე მირჩქილე, ვემიოტუა რწმენაშ დო ჸოროფაშ გიმორჩქინა, ნამუთ ქრისტე იესოწკუმა ართობათ გიღჷ. 14  წმინდა შურიშ მოხვარათ, ნამუთ ჩქი მიღუნა, დოთხილე ირფელ ძვირფას, მუთ სქანდა რე მენდებულ. 15  სი გიჩქჷ, ნამდა აზიას არძაქ ოჭიშ ქომრთინუ, თინეფ შქას ფიგელექ დო ჰერმოგენექ. 16  უფალქ ჭყოლოფა ვემიარკას ონისიფორეშ ჸუდეშარეფს, მუშენდა თიქ ბრელშა ელამკინ გურშა დო ჭოფილ ვორექინ თიშა ონჯღორე ვა დოგურაფ. 17  ხვალე თენა ვარინ, რომშა მორთუნ, შურ დო გურით ბგორუნდჷ დო ქოთ ქობძირჷ. 18  უფალ იეჰოვაქ* ქიჭყოლოფუას თინა გასამართლებაშ დღას. სი ხოლო გვალო ჯგირო გიჩქჷ ირფელ, მუთ თიქ ჩქიმ გურშენ აკეთ ეფესოს.

სქოლიოეფი

მუჭოთ იძირენ, პავლე გულისხმენდჷ მუშ სიცოცხლეს.