სოლომონქ სიბრძნე თხუ იეჰოვას (1 მეფ. 3:7—9; w11 12/15 8 ¶4—6).

იეჰოვაქ მიწონუ სოლომონიშ ოთხუალ (1 მეფ. 3:10—13).

სოლომონ აფასენდჷ თი სიბრძნეს, ნამდგას ღორონთშე ღებულენდჷ, ათეშენ თიშ მეფობაშ დროს ხალხ თხილერ რდჷ (1 მეფ. 4:25).

ბრძენ კოჩ რჩქინას დო გაგებაშ უნარს სწორ გადაწყვეტილებაშ მიოღებელო ირინუანს. სიბრძნე ოქროშე ბრელით უმოს ძვირფას რე (იგავ. 16:16). სიბრძნე მიბღათინ, იეჰოვას ოკო ფთხუათ, ქომჩან თინა. თეს გეძინელ, ოკო მოშქურდან ღორონთიშ, ვორდათ მოკრძალებურეფ, გიმიფრჩქინათ თანდაბლობა დო გიმიბრკუათ თიშ სიტყვა.