ხონუაშ დროს მახონალქ სწორ ნაკვალუ გაკეთასინ, ოკო ვამოჩირთას ყურადღებაშ თიშა გინოღალათ, მუთ უკახალე დიტუ. თეგვარო, ქრისტიანქ ხოლო ოკო ვამოჩირთას ყურადღებაშ თიშა გინოღალათ, მუთ უკახალე, ქვეყნიერებას დიტუ (ფილ. 3:13).
მუჟამსით სირთულეეფს შეფხვადუთ, შილებე „ჯვეშ დრო“ იბნატრათ, მუშენდა მიმორჩქნა, ნამდა უჯგუშო ვორდით; შილებე თე დრო ჭეშმარიტებაშ გაგებაშახ რდუ. თეცელ დროს, ხშირაშო ვაზვიადენთ ხიოლს დო ვაჭიჭარენთ პრობლემეფს, ნამუთ ადრე მიღუდეს. თაშ მიქცუეს ისრაელეფქ ეგვიპტეშე გიშულაშ უკულ (რიცხ. 11:5, 6). ჩქი ხოლო ირიათო თაშ ქოფიფქრენთ-და, შილებე მეფჩირთათ დო ჯვეშ ცხოვრებაშ წესის დუვართათ. უჯგუშ რე, იფიფქრათ ამდღარ კურთხევეფშე დო თი ხიოლშე, ნამუსით ღორონთიშ სამეფო მომავალს მომღანა! (2 კორ. 4:16—18).
