განსაცდელეფიშ დროს იობიქ მუშ ცხოვრება მონობას შეადარ (იობ. 7:1; w06 3/15 14 ¶10).

თის გაჭირება ორაგადაფუანდჷ დო მუშ გრძნობეფს გიმოხანტუნდჷ (იობ. 7:11).

თიქ ღურა ინატრჷ (იობ. 7:16; w20.12 16 ¶1).

მუჟამსით თეშ გინაფლენთ დუდის, ნამდა მეტიშ გარზება ვეშეილებნა, გურ გეგნუფაჩით იეჰოვას ლოცვათ დო სულიერო მოწიფულ მეგობარს ქეჩით თქვან გრძნობეფშენ. თენა რე ართ-ართ, მუთ მიგეხვარებნა დუდ უჯგუშო იგინათ (g 1/12 16, 17).