ხომ ვაიღუნა სურვილ მიღათ კრებას თიცალ პასუხიშმგებლობა, ნამუშ კეთება თქვა ვეშქალებენა დო თის შხვა ასრულენს? ვარდა შილებე ართ დროს სპეციალურ სრულ დროთ მსახურებას რდით, მარა ასე ასაკიშ, გლახა ჯამრთელობაშ, მატერიალურ სირთულეეფიშ ვარდა ოჯახურ პასუხიშმგებლობეფიშ გურშენ ვეშქალებენა თეშ კეთება. შილებე ორგანიზაციას მოხვალამირ ცვლილებეფიშ გურშენ, ასე ვასრულენთ თი პასუხიშმგებლობას, ნამუთ წანეფიშ დინახალე გიღდეს. თე მიზეზეფიშ უმკუჯინუო, შილებე ფიქრენდათ, ნამდა თისხის ვართუთ იეჰოვაშ მსახურებას, მუსხიშ კეთება გოკონა. თეცალ სიტუაციეფიშ დროს შილებე გურგოტახილო გინაფლენდათ დუც. თე ირფელიშ უმკუჯინუო, მუ მიგეხვარებნა გიორჯგინათ გურიშგოტახუას ვარდა გურიშ მოულას? მუ ოკო აკეთათ, ნამდა ვადინუათ ხიოლ?

იოანე ნათლიშმცემელიშ მაგალით მიმეხვარებნა, ვა ვოდინუათ ხიოლ. თინა განსაკუთრებულ დავალებეფს ასრულენდჷ, მარა ალბათ შურო ვეფიქრენდჷ, მუშ ცხოვრება თაშ დითირუდ დო ციხეს უმოს მეტ ხანს იჸუაფუდ, ვინემ ღორონთიშ მსახურებას. თეშ უმკუჯინუო, იოანეს ვა უდინუაფ ხიოლ დო თინა ირიათო გიმირჩქინანდჷ თე თვისებას მსახურებას. მუქ მეხვარ თის თე თვისებაშ გიმორჩქინას? მუჭო შემლებნა მივაჸუნათ თიშ მაგალითის დო ვა ვოდინუათ ხიოლ, მუჟამსით გურგოტახილეფ ვორეთ?

სოდგარენ ახ. წ. 29 წანაშ აპრილიშ თუთას იოანექ მუშ მსახურება ქიდიჭყჷ. თინა ხალხის მესიაშ მოულაშო ამზადენდჷ დო ურაგადუდ: „მინანით, მუშენდა მონჭაფილ რე ზეციერ სამეფო!“ (მათ. 3:2; ლუკ. 1:12—17). შედეგო, ბრელ ხალხ შორ ადგილეფშე მიშჷ, ნამდა ქიმირჩქილუკო თიშ ცნობა. ბრელქ მინანუ დო დინათ. თეს გეძინელ, რელიგიურ წინამძღოლეფს, ნამდგას დუდ მართალეფო მიორჩქუდეს, იოანე გაბედულო აფრთხილენდჷ, ნამდა ვემინანიენდეს-და, სასჯელ ვეიოჩირთუდეს (მათ. 3:5—12). იოანექ, მუშ მსახურებას არძაშ უმოს მნიშვნელოვან საქმე აკეთ, მუჟამსით ახ. წ. 29 წანას, სოდგარენ ოქტომბერიშ თუთას იესო დონათ. თეშ უკულ, თინა შხვეფს ელუჩანდჷ, დუნაპირებ მესიაშა, იესოშა ქეკუჸუნალდესკო (იოან. 1:32—37).

იოანე განსაკუთრებულ დავალებას ასრულენდჷ, ათეშენ იესოს შეულებუდ თქუკო: „ოსურკოჩიშ ენარჩქინა კათაშ შკას, მითინ ვა ჸოფე იოანე ნათლიშმცემელშე უმოს დიდ“ (მათ. 11:11). მუშო ოკო რაგად, იოანე აფასენდჷ თი ირფელს, მუდგაშ კეთება  შეულებუდ იეჰოვაშ მსახურებას დო თიშო ხიოლ მოუღუდ თი კურთხევეფს, ნამუთ თე დავალებეფიშ კეთებას მოჸუნდჷ. იოანეცალო, ქრისტიანეფ ხოლო, მით ამდღა მთელ გურით ომსახურნა იეჰოვას, ბრელ კურთხევეფს ღებულენა. მორთ, ქიფჩუათ ართ ჯიმა, ტერიშ მაგალითშე. თინა მუშ ოსურ, სანდრაწკუმა ართო 50 წანაშე მეტ ხანს მსახურენდ სრულ დროთ. ტერი იჩიებ: „ბრელ სასიამოვნო უპირატესობეფ მიღუდ. ვმსახურენდჷ პიონერო, ბეთელელო, სპეციალურ პიონერო, რაიონულ ზედამხედველო, საოლქო ზედამხედველო დო ასე კინ სპეციალურ პიონერ ვორექ“. თეცალ დავალებეფს ჩქინდა ხიოლ მოუღ. მართალ რე, თეოკრატიულ დანიშნულებეფიშ მეღებას ხიოლ მოუღ, მარა იოანეშ მაგალითშე ბგურაფლენთ, ნამდა ვა ვოდინუათ ხიოლ თიმწკუმა ხოლო, მუჟამსით ჩქინ მდგომარეობა ითირუ.

იოანე აფასენდჷ თი უპირატესობეფს, ნამუთ უღუდ დო თენა ოხვარუდ ვა უდინუაფუდკო ხიოლ. მორთ, ქობძირათ თეშ მაგალით. იესოშ ნათუაშ უკულ, თის უმოს მეტ მოწაფე ეკოჸუნდჷ, ვინემ იოანეს. იოანეშ მოწაფეეფს აწუხენდეს თე საკითხ დო უწის თის: „რაბი, თინა, მით იორდანეშ მელე სქანწკუმა რდუნ . . . ხალხის ნათუნს დო არძა თიშა მეურს“ (იოან. 3:26). იოანექ უპასუხ: „მიდგას ხათეც ჸუნს, თინა ნეფე რე, ნეფეშ მეგობარს ხოლო, მუჟამსით გერე დო ირჩქილე ნეფეშ ხონარს, განსაკუთრებულო ოხიოლ. ათეშენ, მა ხოლო მოხიოლ თაშ“ (იოან. 3:29). იოანე დუც ვა უდარენდჷ იესოს, ვართ თის ფიქრენდჷ, ნამდა იესოშ მსახურებაშ გინაწონს, მუშ მსახურებას მუთუნ ფას ვა უღუდ. იოანეს ვა უდინუაფ ხიოლ, მუშენდა აფასენდჷ მუშ მდგომარეობას, რდუკო „ნეფეშ მეგობარ“.

იოანეს თეცალ დამოკიდებულებაქ მეხვარ, ვა უდინუაფუდკო ხიოლ თიშ უმკუჯინუო, ნამდა მუშ დავალება ვა რდუ ადვილ ოკეთებელ. მაგალთო, თინა დაბადებაშე ნაზირ რდუ დო აკრძალულ აფუდ ღვინიშ შუმა (ლუკ. 1:15). მუჟამსით იოანეშ ცხოვრებაშენ იჩიებუდ, იესოქ თქუ: „[იოანე] ვართ ჭკუმუნს, ვართ შუნს“. მარა იესო დო თიშ მოციქულეფს ვავალუდეს თე კანონეფიშ დაცვა დო შხვა კათაცალო ცხოვრენდეს (მათ. 11:18, 19). მართალ რე, იოანეს ვა უღუდ სასწაულეფიშ კეთებაშ ძალა, მარა თის უჩქუდ, ნამდა იესოშ მოწაფეეფს, ნამდგაშ შკას ნამთინე მუშ მოწაფე ხოლო რდუ, შეულებდეს თეშ კეთება (მათ. 10:1; იოან. 10:41). თიშ მანგიორო, ნამდა თი განსხვავებაშე უფიქრებუდკო, ნამუთ მუშ მოწაფეეფ დო იესოშ მოწაფეეფ შკას რდუნ, იოანეს მთელ ყურადღება იეჰოვაშე მოჩამილ დავალებაშ შესრულებაშა აფუდ გინოღალირ.

ჩქი ხოლო შემალებენა ვა ვოდინუათ ხიოლ, მუჟამსით დუვაფასენთ თი დავალებეფს, ნამუთ იეჰოვაშ მსახურებას მიღნა. ჟიშე მოშინაფილ ტერი რაგადანს: „ყურადღება თითოულ თი დავალებეფშა გინომღუდ, ნამდგას მარზენდეს“. მუჟამსით სრულ დროთ მსახურებაშ წანეფს იშინანსინ, თინა იჩიებ: „მუთუნს ვა ბნარღენქ დო ხვალე ჯგირ მუდგარენეფ გუმაშინე“.

ჩქი შემლებნა მიღდან უმოს ხიოლ, მუჟამსით ფიფქრენთ თიშე, სინამდვილეს მუ მიზეზიშ გურშენ რე არძანერ თეოკრატიულ დავალება ვარდა პასუხიშმგებლობა განსაკუთრებულ. მართალო დიდ პატი რე, ვორდათ „ღორონთიშ თანამსახურეფ“ (1 კორ. 3:9). ვეგლელასინ თიშენ, არძანერ ძვირფას ნივთის მიკოლუაფა ოსაჭირ. ათეშნერო, ხიოლ თიმწკუმა მაღვენუნა, მუჟამსით გუვაგრძელენთ თიშე ფიქრის, მუშმადიდა პატი რე იეჰოვაწკუმა ართო თანამშრომლობა. ჩქინ კეთებულ მსხვერპლის დო შხვაშ კეთებულ მსხვერპლის ართიანს ველუზიმუანთ. ვართ თის ფიფქრენთ, ნამდა შხვეფიშ დავალება უმოს დასაფასებელ რე, ვინემ ჩქინ (გალ. 6:4).

შილებე იოანეს უჩქუდ, ნამდა თიშ მსახურება ბრელ ხანს ვეგეგრძელებუდ, მარა ალბათ ვეფიქრენდჷ, მუშმამალას ითებუდ თინა (იოან. 3:30). ახ. წ. 30 წანას იესოშ ნათუაშე ამშვ თუთაშ უკულ, იოანე მეფე ჰეროდექ ციხეს ქუდახუნუ. თეშ უმკუჯინუო, თინა მუთ შეულებუდუნ ირფელს ორთუდ, ნამდა გაგრძელკო დამოწმება (მარ. 6:17—20). მუქ მეხვარ თის, ვა უდინუაფუდკო ხიოლ თე სირთულეეფიშ უმკუჯინუო? იოანეს ყურადღება გინოღალირ აფუდ სულიერ საკითხეფშა.

მუჟამსით იოანე ციხეს ხედ, თიქ იესოშ მსახურებაშ გურშენ გურიშ ემაკინალ ამბეეფ მირჩქილუ (მათ. 11:2; ლუკ. 7:18). თის ჯერდჷ, ნამდა იესო მესია რდუ, მარა ოინტერესუდ, მუჭო შეასრულენდჷ იესო არძა წინასწარმეტყველებას, ნამუთ მესიაშ გურშენ რდუ ჭარილ. რახან მესიაქ მეფექ ოკო იჸუკონ, ხომ ვედიჭყანდჷ იესო მართველობას ხეთეშე? ხომ ვა მაჸუნუდ თეს შედეგო იოანეშ ციხეშე გათავისუფლება? იოანეს ოკოდ უმოს გეგუკო თიშ  გურშენ, მუშ კეთებას აპირენდჷ იესო დო მუშ მოწაფეეფ ქიმუშკვჷ თის თეცალ კითხვათ: „სი რექო თინა, მით მოურს, დოვარ შხვას ოკო ველდათ?“ (ლუკ. 7:19). დორთელს, იოანე ალბათ შურდოგურით ქუმურჩქილუანდჷ თინეფს, მუჟამსით ქუწინდეს, ნამდა იესო სასწაულებრივო ოსკილიდუანდჷ ხალხის დო გეგნოჩანდეს თიშ სიტყვეფს: „თოლსინთე ვაუღნან თინეფ, თოლს ორწყენა, ქულანან თინეფ გილულა, კეთროვანეფ წმინდად გინმირთუნა, ჸუც ორკუნ თინეფს არქჩილენა, ღურელეფ ითელებნა დო ღარიბეფ სახიოლო ამბეს გებულენა“ (ლუკ. 7:20—22).

მუშო ოკო რაგად, იოანეს გურშა ელუკინანდჷ თეცალ ამბეშ მორჩქილაფა. თე ირფელ ამტკიცენდჷ, ნამდა იესო ასრულენდჷ მესიაშ გურშენ ჭარილ წინასწარმეტყველებეფს. მართალ რე, იესოშ მოულა იოანეს ციხეშე ვა განთავისუფლენდ, მარა იოანეს უჩქუდ, ნამდა მუშ მსახურება უმნიშვნელო ვარდჷ. თე სიტუაციეფიშ უმკუჯინუო, თის უღუდ თიშ მიზეზ, ბედნერ ჸოფედკო.

იოანეცალო, ჩქი ხოლო ყურადღებას სულიერ საკითხეფშა გეგნიბღანთ-და, შემალებენა ვა ვოდინუათ ხიოლ დო გეგმიფრჩქინათ მოთვინება (კოლ. 1:9—11). თეშ კეთება ბიბლიაშ კითხირით დო ნაკითხერშე დაფიქრებათ შემალებენა; თე ირფელ ქუგმოშინანა, ნამდა, მუდგას ღორონთშო ვორთუთ, დაფასებულ რე (1 კორ. 15:58). სანდრა იჩიებ: „ბიბლიაშე ირდღას ართ დუდიშ კითხირ მოხვარ იეჰოვაწკუმა უმოს ხოლოს ვორდე. თეშ ჭყოლოფათ ყურადღება იეჰოვაშა გინმომიღ დო ვართ ხოლო ჩქიმ დუდშა“. თეს გეძინელ, შემლებნა ყურადღება გეგნიბღათ თი ახალ ამბეეფშა, ნამდგას ჩქინ და დო ჯიმალეფ იეჰოვაშ მსახურებას ორთნა. თენა მიმეხვარებნა ხვალე ჩქინ დუდშა ვეფიფქრათ დო თი საქმეეფს მივაქცუათ ყურადღება, მუდგას იეჰოვა ასრულენს. სანდრა აგრძელენს: „JW მაუწყებლობაშ ირთუთიან პროგრამეფიშ საშვალებათ, უმოს ხოლოს ბგინაფლენთ დუც ორგანიზაციაწკუმა დო თენა მოხვარნა, ვა ვოდინუათ ხიოლ ჩქინ დანიშნულებას“.

მართალ რე, იოანე ნათლიშმცემელ ჭიჭე ხანს მსახურენდჷ, მარა თინა ელიაცალ „შურით დო ძალათ“ ქადაგენდჷ დო თინა ხოლო ელიაცალო, „ჩქინცალ გრძნობეფ უღუდუნ ფერ კოჩ რდუ“ (ლუკ. 1:17; იაკ. 5:17). მუჟამსით იოანეცალო ჩქი ხოლო დუვაფასენთ ღორონთიშ მსახურებას დო ყურადღებას სულიერ საკითხეფშა გეგნიბღანთ, ჩქინ ცხოვრებას მუდგაქ ვა მოხვადასინ, შემალებენა ვა ვოდინუათ ხიოლ.