ჩქი ცოდეფ გიშაჸიდირალიშ ჭყოლოფათ მეპატიებუნა, ნამუთ ქრისტექ მუშ ზისხირით გინიგ (ეფეს. 1:7). მარა ბიბლია იჩიებ: „[ღორონთ] ჯვეშო მახორუ ხალხის უთვინენდჷ დო მუნეფიშ ცოდეფს პატიენდჷ“ (რომ. 3:25). თე სიტყვეფ თი დროშ გურშენ რე რაგადებულ, მუჟამსით გიშაჸიდირალ დიო ხოლო ვა რდჷ გინოგაფილ. ქიმურდუო იეჰოვაშ სამართლიანობას ცოდეფიშ პატიება გიშაჸიდირალიშ უმშო?

იეჰოვაშო გიშაჸიდირალ უკვე გინოგაფილცალ რდჷ, მუჟამსით გინოჭყვიდ, ნამდა ქიმიშ „გამნარყ“, ნამუთ ირსხენდ თი ადამიანეფს, მით რწმენას გიმირჩქინანდეს ღორონთიშ მიმართ (დაბ. 3:15; 22:18). ღორონთ დარწმუნებულ რდჷ, ნამდა მუშ საჸოროფო სქუა დანიშნულ დროს მზათ იჸუაფუდ, ქუდაბუკო მუშ ზისხირ გიშაჸიდირალო (გალ. 4:4; ებრ. 10:​7—10). დედამიწას ცხოვრებაშ დროს იესოს ხოლო, მუჭოთ ღორონთიშ წარმომადგენელს, უღუდ უფლება, აპატუკო ცოდეფ თიშ უმკუჯინუო, ნამდა გიშაჸიდირალ დიო ვა რდჷ გაფილ. იესოს შეულებუდ თეშ კეთება, მუშენდა დარწმუნებულ რდჷ, ნამდა მუშ გიშაჸიდირალ დოფორუნდ თი ადამიანეფიშ ცოდეფს, მით რწმენას გიმირჩქინანდეს (მათ. 9:​2—6).