გიშაგორილ მასალაშა გინულა

სარჩევშა გინულა

კითხვა დო პასუხი

კითხვა დო პასუხი

იგავეფიშ 24:16 იჩიებ: „მართალქ შქვითშა ქუდანთხასინ ხოლო, გემწოდირთუ“. თაქ თიცალ ადამიან იგულისხმებნო, მით ცოდვას ირიათო იმეორენს, მარა ღორონთ იშენით პატიენს?

სინამდვილეს თენა ვა რე თე მუხლიშ აზრ. თე მუხლის ჩიება მეურს ადამიანშე, მით თი გაგებათ ანთხუ, ნამდა ირიათო ხვადუ პრობლემეფს ვარდა სირთულეეფს დო თი გაგებათ წიმოდირთუ, ნამდა გიორჯგინანს თინეფს.

ქობძირათ თე მუხლიშ კონტექსტ: „ვეგუდოხოდა მართალს ჸუდეწკუმა; ვაკარღვა თიშ მასვანჯებელ ადგილ. მართალქ შქვითშა ქუდანთხასინ ხოლო, გემწოდირთუ, დო უბადოს, უბადობა ქიგიოტირხუნ, ვემწადგინე. სქან ნტერიშ დონთხაფაქ ვა გახიოლას დო თიშ ეკოხაბარკუა ნუმ გაიხარენს გურს“ (იგავ. 24:15—17).

ნამთინე ფიქრენს, ნამდა მა-16 მუხლის ჩიება მეურს პიროვნებაშე, მით ცოდენს, მარა იშენით ჯგირ ურთიერთობა უღჷ ღორონთწკუმა. ჟირ ბრიტანელ რელიგიურ ლიდერქ ჭარჷ: „თე მუხლ თეშნერო ჯვეშ დო ასეიან მაქადაგებელეფქ ენწყეს“. თე რელიგიურ ლიდერეფქ უკულ გეუძინეს: „თეშნერ გაგება ნიშნენს, ნამდა ჯგირ კოჩიქ შილებე ქუდანთხას . . . სერიოზულო შეცოდას, მარა თინა ვადინუანს ღორონთიშ ჸოროფას დო ირ თეცალ შემთხვევაშ დროს ღორონთ მიღენს თის, მუშენდა ნარღენს“. პიროვნებას, მიდგას ვაკო გლახაშ კეთება მიოტუას, შილებე მოწონდას თე მუხლიშ თეშნერ ენწყუმა დო ფიქრენდას, ნამდა ირიათო შეცოდასინ ხოლო, ღორონთ იშენით აპატიენს.

მარა მა-16 მუხლის თენა ვეგულისხმებ.

მა-16 დო მა-17 მუხლეფს ინოჭარილ ებრაულ სიტყვა „დონთხაფა“ შილებე შხვადოშხვანერო რდას გიმორნაფილ. თე სიტყვა შილებე პირდაპირ მნიშვნელობათ დონთხაფას ნიშნენდას. მაგალთო, შარას ხოჯიშ გილანთხაფა, ორთვალშე კოჩიშ გითონთხაფა ვარდა დიხას კენჭიშ გელაფა (კან. 22:4, 8; ამოს. 9:9). თის შილებე გადატანით მნიშვნელობა ხოლო უღდას, მუჭოთ თენა ათე მუხლშე იძირე: „იეჰოვა უხემძღვანელენს კოჩიშ ნაბიჯეფს, თიშ შარას ქიწონუანს-და. ეკირთასინ ხოლო, პიჯგიმე ვა დანთხუ, მუშენდა იეჰოვას უკინებ თიშ ხე“ (ფსალმ. 37:23, 24; იგავ. 11:5; 13:17).

მარა ქიდეკვირით, პროფესორ ედუარდ პლამპტრეშ სიტყვეფს: „თე ებრაულ სიტყვა [დონთხაფა] დღას ვეგმირნუაფუდ ცოდვაწკუმა დაკავშირებით“. ხოლო შხვა მკვლევარ, ჰენსი, მა-16 მუხლწკუმა დაკავშირებით თეცალ დასკვნას ორთჷ: „უაზრო იჸუაფუდ ღორონთიშ ხალხშა გლახათ მოქციება თიშ გურშენ, ნამდა თინეფ იშენით ირიათო წარმატებულეფ იჸინა, დო უბადო ხალხი — პირიქით!“.

თე ირფელ ოძირანს, ნამდა იგავეფიშ 24:16-ის ვემურს ჩიება ცოდვაშენ, თინა გულისხმენს პრობლემეფს დო სირთულეეფს, ნამდგას ხშირას შეფხვადუთ. ამდღარ უბადო ქიანას მართალეფქ შილებე ჯამრთელობაშ ვარდა შხვა პრობლემეფს შეხვადან. თინეფს შილებე რწმენაშ გურშენ ხელისუფლება თხოზუდას. მარა შეულებნა ჯერდან, ნამდა იეჰოვა ალურე დო ქიმეხვარებ, გიორჯგინან პრობლემეფს. დეფიქრით, მუსხიშა გიძირნა, ნამდა ღორონთიშ ხალხის საქმე ჯგირო გიშალენა. მუშენ რე თენა თაშ? ჩქი ბჯერა, ნამდა „იეჰოვა ალურე არძას, მით ანთხუ, დო კუჩხის ქიგიორინუანს დამდაბლებურს“ (ფსალმ. 41:1—3; 145:14—19).

„მართალს“ შხვეფს ხოლო უღნა პრობლემეფინ, თინა ვამშვიდენს. თეშ მანგიორო თის გურშა ელუკინანს თიშ რჩქინა, ნამდა „ღორონთიშ მოშიშეფ წარმატებულეფ იჸინა, მუშენდა თიშ შიშ უღნა“ (ეკლ. 8:11—13; იობ. 31:3—6; ფსალმ. 27:5, 6).