ვარ! დავითიშ თე სიტყვეფ მართალ დო რეალურ რე.

დეფიფქრათ, მუ ჭარჷ თიქ თე დო შხვა თეცალ მუხლეფს: „მარადიულო უბირქ ოდიდებელეფს სქან სახელს დო ირ დღას შევასრულენქ ჩქიმ სიტყვას“. „მთელ გურით გადიდენქ, იეჰოვა, ჩქიმ ღორონთ, დო მარადიულო განვადიდენქ სქან სახელს“. „განვადიდენქ სქან სახელს სადღამუშოთ, მარადიულო“ (ფსალმ. 61:8; 86:12; 145:1, 2).

თე სიტყვეფიშ ჭარუაშ დროს დავით ვა ფიქრენდჷ, ნამდა დღას ვა ღურუდ. თის უჩქუდ იეჰოვაშ გადაწყვეტილება, ადამიან შეცოდენდ-და, დოღურუდ დო არჩქილედ, ცოდვილ რდუნ (დაბ. 3:3, 17—19; ფსალმ. 51:4, 5). თის თინა ხოლო ჯგირო უჩქუდ, ნამდა თიცალ პიროვნებეფქ, მიდგაქ ღორონთიშ მოწონა მიღეს, მუნერით რდეს აბრაამ, ისაკ დო იაკობ, დოღურეს. თის ჯგირო არჩქილედკონ იჸიდ, ნამდა ართ დღას მუ ხოლო დოღურუდ (ფსალმ. 37:25; 39:4). მარა ფსალმუნიშ 61:8-ს მოჩამილ რე, მუ ოკოდ თის დო მუ აფუდ გინოჭყვიდილ — მარადიულო, ონდო ცოცხალ რდჷ, განადიდკო ღორონთ (2 სამ. 7:12).

დავითიშ ნამთინე ნაჭარა ოხუ თიშ თიმწკუმაიან ცხოვრებას, მუჭოთ თეს მა-18, 51-ა დო 52-ა ფსალმუნშე ვორწყეთ. 23-ა ფსალმუნს დავით ეჭარუნს იეჰოვას, მუჭოთ ჭყიშის, ნამუთ ხემძღვანელენს, გიშაცოცხალენს დო თხილანს შხურს. დავით თეცალ ჭყიშ რდჷ. ათეშენ ოკოდ, ემსახურკო იეჰოვას მთელ მუშ სიცოცხლე (ფსალმ. 23:6).

თიქ ხოლო ვაგმოჭყორდან, ნამდა დავითის იეჰოვა ოჭარაფუანდჷ. თიშ ნაჭარეფშა მიშეშ წინასწარმეტყველებეფ, ნამდგაქ ბრელ ხანიშ უკულ ოკო მოხვადკო. მაგალთო 110-ა ფსალმუნს დავით ჭარუნდჷ თი დროშ გურშენ, მუჟამსით თიშ უფალ ქუდოზოჯუდ ზეცას ღორონთიშ მარძგვანშე დო მიღენდჷ დიდ ძალაუფლებას, ნამდა შეასრულკო ერეფშა გიშაღალირ ღორონთიშ განაჩენ. თენა რდჷ იესო, მესია. თიქ დავითიშ საგვარეულო ხაზის დებად. თიქ ოკო იმართველკო ზეცაშე დო ჸოფედკო „მღვდელ მარადიულო“ (ფსალმ. 110:1—6). იესოქ თქუ, ნამდა 110-ა ფსალმუნს მოჩამილ წინასწარმეტყველება მუს ოხუდ დო თინა მომავალს შისრულებუდ (მათ. 22:41—45).

იეჰოვაქ დავითის ოჭარაფუ ქოთ მუშ დროშ დო ქოთ მომავალიშ გურშენ, მუჟამსით გეთელებ დო შეიალებე მარადიულო განადიდას ღორონთ. თენა მოხვარნა თიშ გაგებას, ნამდა ფსალმუნიშ 37:10, 11, 29-ს ინოჭარილ სიტყვეფ ოხუდ, მუჭოთ ჯვეშ დროს, თეშ მომავალს ხოლო. თიქ ჯვეშო ისრაელეფშა შისრულ დო მომავალს ხოლო მთელ მსოფლიოშა შისრულებ, მუჟამსით ღორონთ გაკეთენს თი ირფელს, მუთ თქუ (ქოძირით თე ჟურნალს მოჩამილ სტატია „ჩქიმწკუმა ართო იჸუაფუქ სამოთხეს“, აბზაც 8).

ფსალმუნიშ 61:8-შე დო შხვა თეცალ მუხლეფშე იძირე, ნამდა დავითის ოკოდ, ღურაშახ განადიდკო იეჰოვა. თეს გეძინელ, თე მუხლეფშე თინა ხოლო იძირე, მუს გაკეთენს დავით მომავალს, მუჟამსით იეჰოვა სიცოცხლეს დურთინუანს.