ბრელს უჩქჷ, ნამდა იესო ჟირ ყაჩაღწკუმა ართო ძელს მიკაჭკადეს (მათ. 27:35—38). მარა ნამთინეს ვა ჯერს იესოშ სამარხის დოსვანჯაფაწკუმა დაკავშირებით ბიბლიას მოჩამილ ინფორმაციაშ (მარ. 15:42—46).

ნამთინე კრიტიკოს ეჭვიშ თუდო გიორინუანს სახარებეფს მოჩამილ ინფორმაციას, ნამდა შილებედ ღურათ დასაჯებულ პიროვნება სამარხის ნორმალურო ქუდასვანჯესკო. თინეფიშ აზრით თეცალ კოჩიშ სხეულს შხვანერო მექციებდეს. ჟურნალისტ არიელ საბარი ჭარუნს, მუშენ არსებენს თეცალ აზრ: „ჯვარს მიკოჭკადუა უბადო ხალხიშ დასაჯებაშ ფორმა რდჷ. ნამთინე ექსპერტიშ აზრით, წარმოუდგენელ რე, რომაელეფს თეცალ კოჩიშ ნორმალურო დასაფლებაშ უფლება მითინშა ქიმუჩამდესკო“ (Smithsonian). რომაელეფს ოკოდეს, უბადოშ მაკეთებელ მუთ შილებენ დამცირესკო, ათეშენ უმენტაშო თინეფიშ სხეულს ძელს მიკიტენდეს, ნამდა ტყარ ცხოველეფ დო ფრინველეფს აკუსოფდესკო დო მუთ თე სხეულშე დოსქიდუდ, საერთო სამარხის მითაჸათანდეს.

მარა არქეოლოგეფქ მუსხირენ იუდეველიშ სამარხ ძირეს, მუთ შხვა მუდგარენს ამტკიცენს. 1968 წანას იერუსალიმიშ გოხოლუას ჩვეულებრივ იუდეველ ოჯახიშ სამარხის ძირაფილქ იჸუ სპეციალურ ყუთიქ, ოსუარიუმქ, სოდეთ ღურელ კოჩიშ ჩონჩხის ინოდვანდეს. თე ყუთის პირველ საუკუნეს ღურათ დასაჯებულ კოჩიშ ჩონჩხ ქენახვილუეს, ნამდგას ქურიშ ნაწილ ხოლო ოკათუდ. თინა 11,5 სანტიან ლისმარით ჯაშ ფიცარშა ჸოფე მიკოჭკადილ. საბარი იჩიებ: „თე ქურიშ ძვალიშ ძირაფაქ, ნამუთ ოკუთვნუდ კოჩის, სახელო იეჰოხანანს, ართ დო სამუდამოთ გეგნოჭყვიდ, ნამდა სახარებეფს მოჩამილ ინფორმაცია, იესოშ სამარხის მითოსვანჯაფაწკუმა დაკავშირებით, სიმართლე რდჷ. იეჰოხანანიშ ქურ თის ოძირანს, ნამდა რომაელეფ მინშა ჯვარს მიკოჭკადილ კოჩიშ სამარხის მითოსვანჯაფაშ უფლებას ირზენდეს“.

თე აღმოჩენაქ შილებე შხვადოშხვა აზრ გარჩქინკო თიწკუმა დაკავშირებით, მუჭო მიკოჭკადუდ იესო ძელს. მარა ფაქტ რე, ნამდა ნამთინე თეშნერო დასაჯებულს უბრალოთ საერთო სამარხის ვემთაჸათანდესინ, ნორმალურო დასვანჯუანდეს. არგამა რე, მუდგას ბიბლია მირაგადნა იესოშ სამარხის მითოსვანჯაფაშენ, მართალ რე. თეს არქეოლოგიურ აღმოჩენეფ ამტკიცენს.

მუთ უმოს მნიშვნელოვან რე, იეჰოვას წინასწარ აფუდ ნარაგად, ნამდა იესო მდიდარეფიშ სამარხის იჸუაფუდ დოსვანჯაფილ, დო ღორონთიშ სიტყვაშ შესრულებაშა მითინს ვეწარინე (ეს. 53:9; 55:11).