„ბუნებათ მორდებუან ვორექ“, იჩიებ სარა, * „დუდიშ რწმენა მორკჷ. ათეშენ უხერხულო ვორექ თიცალ ხალხწკუმა, მით მუშ დუდშა დაჯერებულ რე დო მუშ აზრის მტკიცას გიმოხანტუნს. მარა, დუდის თავისფალო ბგინაფლენქ თინეფწკუმა, მიდგას ლიბ ხასიათ უღჷ დო თანდაბალ რე. შემლებ თინეფს გურ გეგნუფაჩე დო ჩქიმ გრძნობეფ დო პრობლემეფშე ქივეჩუე. ჩქიმ მეგობრეფ ზუსტას თეცალეფ რენა“.

სარაშ სიტყვეფ ოძირანს, ნამდა ლიბ ხასიათ ქუმაღვენუნა-და, შხვეფს ჩქინწკუმა მეგობრობაშ სურვილ გურჩქინდუნა. იეჰოვა აფასენს ლიბ ხასიათის. თიშ სიტყვა მომწოდენა: „გეგმირჩქინით . . . ლიბ ხასიათ“ (კოლ. 3:12). მუ რე ლიბ ხასიათ? მუჭო გიმირჩქინანდჷ იესო თე თვისებას? მუჭო შეულებ თე თვისებას უმოს ბედნერეფო გინმოშქვან?

ლიბ ხასიათ თინეფს უღნა, მით მშვიდობას უნწყუნს ხეს. მიდგას ლიბ ხასიათ უღჷ შხვეფს ჯგირო ოქცუ დო რთულ სიტუაციეფიშ დროს სიმშვიდეს დო დუდშეკებას ვადინუანს.

ლიბ ხასიათ შინაგან სიძლიერეს ოძირანს. ბერძნულ სიტყვა, ნამუთ ნათარგმნა რე, მუჭოთ ლიბ ხასიათ, გიმირინუაფუდ გოხენდილ, ტყარ ცხენიშ ეიოჭარალო. ხენდუაშ დროს თინა სიძლიერეს ვადინუანს; ცხენს თიშენ ხენდუნა, ნამდა თიშ ძალა გაკონტროლან. თეშნერო, მუჟამსით ლიბ ხასიათის გიმიფრჩქინანთ, ვაკონტროლენთ ჩქინ არასრულყოფილ მიდრეკილებეფს დო შხვეფწკუმა მშვიდობიან ურთიერთობას ვუნწყუნთ ხეს.

შილებე იფიფქრათ, ნამდა ბუნებათ ლიბ ხასიათიშ ვა ვორეთ. ჩქი თიცალ ქვეყნიერებას ფცხოვრენთ, სოდეთ ადამიანეფ აგრესიულეფ რენა დო მოთვინებას ვეგმირჩქინანა. ათეშენ, შილებე გამჭირდან ლიბ ხასიათიშ გიმორჩქინაქ (რომ. 7:19). თაშ ნამდა, მონდომა რე საჭირო თე თვისებაშ გავითარებელო. მარა, თე მიზანიშ მეჭირნაფას იეჰოვაშ წმინდა შურ მიმეხვარებნა (გალ. 5:22, 23). მუშენ ღირჷ თე თვისებაშ გავითარება?

ლიბ ხასიათ არძას მოწონს. ჟიშე მოშინაფილ სარაცალო, ჩქი ხოლო თავისფალო ბგინაფლენთ დუდის თინეფწკუმა, მიდგას ლიბ ხასიათ უღჷ. იესოქ ლიბ ხასიათიშ დო სიჯგირაშ გიმორჩქინაშ ჯგირ მაგალით დომტუეს (2 კორ. 10:1). იესოწკუმა ხოლოშიან ურთიერთობა ბაღანეფს ხოლო ოკოდეს, თიშ უმკუჯინუო, ნამდა ჯგირო ვეჩინენდეს თის (მარ. 10:13—16).

ლიბ ხასიათის ქოთ ჩქინო მოუღ ჯგირობუა დო ქოთ შხვეფშო. ლიბ ხასიათიშ ქუვორეთ-და, ხეთეშე ვამმალენა გურ დო ვა გებრისხებუთ (იგავ.  16:32). თეშნერო დუდის აურიდანთ დანაშაულიშ გრძნობას, მუთ შხვეფშა გურიშ წყუნაფას მოჸუნს, განსაკუთრებით თიწკუმა, მუჟამსით მანგარო მიჸორან ფერ ადამიანს ვოწყინებაფუანთ. ჩქინ ლიბ ხასიათის შხვეფშო ჯგირობუა მოუღ, მუშენდა ვაკონტროლენთ ჩქინ გრძნობეფს დო მოქმედებეფს.

მართალ რე, იესოს სერიოზულ პასუხიშმგებლობეფ უღუდ დო მანგარ დაკავებულ რდუ, მარა თინა არძაწკუმა ლიბ ხასიათის გიმირჩქინანდჷ. იესოშ დროს ხალხის მონკა ოღალ გილუღუდ დო ბრელ ოწუხებელ უღუდ, ათეშენ თინეფს ჭყანაშა მოჸუნაფა ოსაჭირდეს. ალბათ თინეფს მანგარო ელუკინანდჷ გურშა იესოშ სიტყვეფ: „ქუმორთით ჩქიმდა, . . . მუშენდა ლიბ ხასიათიშ დო გურით თანდაბალ ვორექ“ (მათ. 11:28, 29).

მუჭო შემლებნა თიცალ ლიბ ხასიათიშ გავითარება, მუნერით იესოს უღუდ? თეშ კეთებას ღორონთიშ სიტყვაშ გიმორკვიება მოხვარნა. ბიბლიაშე ვორწყეთ, მუჭო ოქცუდ იესო ხალხის დო მუჭო იქციებუდ რთულ სიტუაციეფიშ დროს. მუჟამსით რთულ სიტუაციეფს ჩქინ ლიბ ხასიათ გეგმიცადებ, ვეცადებუთ იესოცალო მიფქცუათ (1 პეტ. 2:21). გუვარჩუათ სუმ მუდგარენ, მუთ ოხვარუდ იესოს ჸოფედკო ლიბ ხასიათიშ.

იესო გურით თანდაბალ რდუ. იესოქ თქუ, ნამდა „ლიბ დო გურით თანდაბალ“ რდუ (მათ. 11:29). ბიბლია თე ჟირ თვისებას ართო თიშენ მიშინუანს, ნამდა ლიბ ხასიათის დო თანდაბლობას ბრელ საერთო უღჷ ართიანწკუმა (ეფეს. 4:1—3). მუშენ იფჩიებუთ თეს?

თანდაბლობა მოხვარნა დიდ წარმოდგენა ვა მიღდან ჩქინ დუდშე ვარდა გურქ ხეთეშე ვა მომრთან. მუჭო ოქცუდ იესო თინეფს, მით უსამართლოთ აკრიტიკენდჷ თის დო იჩიებუდ, ნამდა თინა „ურძღაფელა“ დო „შუმას გინოჸუნელ“ რდუ? თიქ მუშ ცხოვრებათ დამტკიც, ნამდა თე ირფელ ტყურა რდუ დო ლიბას თქუ „სიბრძნეშ სიმართლეს თიშ საქმეეფ ოძირანს“ (მათ. 11:19).

მითინ თქვან ეროვნებაშ, სქესიშ ვარდა წარსულიშ გურშენ გურუგუჩამუო გლახას ქორაგადანს-და, ჯგირ იჸუაფ თეცალ პიროვნებას ლიბას მექცუათ. პიტერ, ნამუთ სამხრეთ აფრიკას უხუცესო მსახურენს, იჩიებ: „მუჟამსით ბგებულენქ, ნამდა მიდგარენ ჩქიმდე გლახას რაგადანს, ჩქიმ დუდის ვოკითხუქ: მუჭო მიქციებუდ იესო?“. თინა გეუძინანს: „ქიდიბგურე, ნამდა ჩქიმ დუდშე ზედმეტო ვეფიფქრე“.

იესო ითვალისწინენდჷ ადამიანურ სისუსტეეფს. იესოშ მოწაფეეფს ჯგირ მოტივეფ უღდეს, მარა მინშა არასრულყოფილებაშ გურშენ ირო ვეგშალედეს ჯგირიშ კეთება. მაგალთო, იესოშ ღურაშ წოხლენ სერს, მუჟამსით თიქ ელარნა თხუ მოწაფეეფს, პეტრექ, იაკობიქ დო იოანექ კურცხას ვა დოსქიდეს. იესოს უჩქუდ, ნამდა „შურ მონდომებულ რე, მარა ხორც — სუსტ“ (მათ. 26:40, 41). იესოს არჩქილედ, ნამდა ადამიანეფ არასრულყოფილეფ რენა, ათეშენ მუშ მოწაფეეფშე გურქ ვა მურთჷ.

ართ და, მანდი, ნამუთ აიშახ მანგარ კრიტიკულ რდუ, ასე ოცად, მიაჸუნას იესოშ ლიბ ხასიათიშ მაგალითის. თინა იჩიებ: „მოკო, ირიათო ფშუდას, ნამდა არძა არასრულყოფილეფ ვორეთ დო ვოცადუქ, ქობძირე შხვეფიშ ჯგირ თვისებეფ — თინა, მუდგას იეჰოვა ორწყე“. შეილებნანო მიაჸუნათ იესოშ მაგალითის თით, ნამდა გეთვალისწინათ ადამიანურ სისუსტეეფ დო ლიბას მექცუათ შხვეფს?

იესო ონდუდ ღორონთის. მუჟამსით დედამიწას რდუ, იესოს უსამართლოთ ოქცუდეს. ადამიანეფს თიშ ვარჩქილედეს, სასტიკო ოქცუდეს დო წამებათ დოჸვილეს. მარა, იესო იშენით ლიბ ხასიათის გიმირჩქინანდჷ, მუშენდა „დუდ ჩაბარ თის, მით სიმართლეთ ასამართლენს“ (1 პეტ. 2:23). იესოს უჩქუდ, ნამდა მუშ ზეციერ მუმა იზრუნენდჷ თიშო დო დასაჯენდჷ თინეფს, მით უსამართლოთ ოქცუდ თის.

უსამართლოთ მოქცუნან თიმწკუმა გებრისხებუთ-და, შილებე სიტუაცია ხოლო უმოსო გუვაუფრაშათ. ათეშენ ბიბლია გუმოშინანა: „კოჩიშ რისხუა ხეს ვა უნწყუნს ღორონთიშ სიმართლეს“ (იაკ. 1:20). თიმწკუმა ხოლო, მუჟამსით გარისხებაშ მიზეზ მიღნა, არასრულყოფილებაშ გურშენ შილებე არასწორო მიფქცუათ.

ართ და, კატი, ნამუთ გერმანიას ცხოვრენს, თაშ ფიქრენდჷ: „სქან დუდის სი ვედეცვენქ-და, თეს შხვა მითინ ვაკეთენს“. მარა, მუჟამსით იეჰოვაშა მენდება ქიდიგურუ, თიქ აზროვნება დითირუ. თინა იჩიებ: „ასე ირო ჩქიმ დუდიშ დაცვებაშე ვა ფიფქრენქ. ასე შემლებ ლიბ ხასიათ გიმიფრჩქინე, მუშენდა  მიჩქჷ, ნამდა იეჰოვა ირფელს ორწყე“. უსამართლობაშ მსხვერპლ ქოჸოფეთ-და, იესოშ მაგალითიშ მეჸუნა მიგეხვარებნა, მიენდათ იეჰოვას დო გეგმირჩქინათ ლიბ ხასიათ.

იესოქ თქუ, ნამდა ქუმოკონა, ბედნერეფ ვორდათ-და, ლიბ ხასიათ ოკო მიღდან. თიქ თქუ: „ბედნერეფ რენა ლიბ ხასიათიშ კათა“ (მათ. 5:5). ქობძირათ, მუჭო მოხვარნა ლიბ ხასიათ თუდო მოჩამილ სიტუაციეფს.

ლიბ ხასიათ ოხვარ ჩილ დო ქომონჯის უთანხმოებაშ დროს. ართ ჯიმა, რობერტ, ნამუთ ავსტრალიას ცხოვრენს, იჩიებ: „ჩქიმ ოსურს თიცალ მუდგარენეფ ვუწი, მუთ სინამდვილეს გურს ვა მიღუდ. მარა, უდუფიქრებუო ნარაგად სიტყვეფ უკახალე ვადგართინე. მუჟამსით ქობძირ, მუჭო ქელვოჭვე თის გურ, დუდ მანგარ გლახათ იბგინ“.

„ჩქი არძა ხშირას ფჩირთუთ“ რაგადიშ დროს. ათეშენ, უდუფიქრებუო ნარაგად სიტყვეფქ შილებე პრობლემეფ გარჩქინას ქორწინებას (იაკ. 3:2). თეცალ სიტუაციეფიშ დროს ლიბ ხასიათ მოხვარნა, ვა ვოდინუათ სიმშვიდე დო ჩქინ ნინა გუვაკონტროლათ (იგავ. 17:27).

რობერტიქ ირფელ გაკეთ, ნამდა უმოს მშვიდ ჸოფედკო დო დუდიშ კონტროლ ქიდიგურუკო. მუქ მაჸუნ თეს შედეგო? თინა იჩიებ: „ასე, მუჟამსით პრობლემა წიმიჭკირუ, ირნერო ვოცადუქ, ჩქიმ ოსურს ყურადღებათ ქუმურჩქილუე, გემუანო დურაგადუე დო ვა გებრისხე. ასე უჯგუშ ურთიერთობა მიღნა ართიანწკუმა“.

ლიბ ხასიათ მოხვარნა უჯგუშო გავუგათ შხვეფს. თინეფს, მიდგას ხეთეშე მალენა გურ, ნაკლებ მეგობარ ჸუნა. მარა, ლიბ ხასიათ მოხვარნა, ვა ვოდინუათ „მშვიდობაშ გუმაართებელ“ კავშირ (ეფეს. 4:2, 3). ჟიშე მოშინაფილ კატი იჩიებ: „ლიბ ხასიათ მარზენს ძალას, ნამუთ მოხვარ, ნამდა თითოულ პიროვნებაწკუმა ურთიერთობა უმოს სასიამოვნო რდას, თიმწკუმა ხოლო, მუჟამსით ნამთინეს მიოხუჯაფალ ხასიათ უღჷ“.

ლიბ ხასიათ შინაგან სიმშვიდეს მარზენა. ბიბლიას „ჟიშე მოურსინ ფერ სიბრძნე“ დაკავშირებულ რე ლიბ ხასიათ დო მშვიდობაწკუმა (იაკ. 3:13, 17). ლიბ ხასიათიშ პიროვნებას „მშვიდ გურ“ უღჷ (იგავ. 14:30). მარტინ, ნამუთ ირნერო ოცადუდ, გევითარკო ლიბ ხასიათ, იჩიებ: „ასე ნაკლებო ვოცადუქ ჩქიმ აზრიშ გოჸონაფას. შედეგო შინაგან სიმშვიდეს ბგინაფლენქ დო ბედნერ ვორექ“.

შილებე ჩქინო რთულ რდას ლიბ ხასიათიშ გავითარება. ართ ჯიმა იჩიებ: „მართალ ქოფთქუენ, ამდღა ხოლო მიჭირს დუდშეკება ნამთინე სიტუაციას, ნამდა ვა გებრისხე“. მარა იეჰოვა, ნამუთ ლიბ ხასიათიშ გიმორჩქინაშა მომწოდენა, მიმეხვარებნა თე მიზანიშ მეჭირნაფას (ეს. 41:10; 1 ტიმ. 6:11). თის შეულებ მუმამზადან დო გუმამანგარან (1 პეტ. 5:10). დრო-ხანიშ უკულ, მოციქულ პავლეცალო, ჩქი ხოლო შემალებენა გეგმიფრჩქინათ „ქრისტეშ ლიბ ხასიათ დო სიჯგირა“ (2 კორ. 10:1).