შესაწირეფს ირიათო მნიშვნელოვან ადგილ უკებუდ ჭეშმარიტ თაყვანიშმცემლობას. ისრაელეფს ოჸვილურ მოჸუნდეს შესაწირო, მარა ქრისტიანეფ მუნეფიშ ქადაქებათ წირენდეს ღორონც მსხვერპლის. იეჰოვაშა ხიოლ შხვანერ შესაწირიშ კეთებას ხოლო მოუღ (ებრ. 13:15, 16). თაქ მოჸუნაფილ მაგალითეფშე იძირე, ნამდა თინეფს ხიოლ დო კურთხევეფ ჩქინო ხოლო მოუღ.

ღორონთიშ ართგურ მსახურ ხანას, მანგარო ოკოდ ქომოლსქუაქ ქაშუკონ. ლოცვას თიქ აღთქმა მეჩ ღორონც, ნამდა ქომოლსქუა ქეშეძინებუდ-და, თის იეჰოვას მეუძღვინენდ (1 სამ. 1:10, 11). ჭიჭე ხანშა ხანაქ დეორსულ დო სქუაქ ქაშუ, ნამუსით სამუელი ქიგიოდვუ. მუჟამსით ბაღანაქ გემწირდუნ, დიამუშიქ დოდვალირ პირობა შეასრულ დო სქუა იეჰოვაშ კარავშა მიდეჸონ. იეჰოვაქ დოხვამ ხანა თეცალ დუდგინოდვალირ საქციელიშ გურშენ დო თეშ უკულ ხოლო ხუთ სქუაქ ქეშეძინ. თეს გეძინელ, სამუელქ წინასწარმეტყველო გინირთ დო ბიბლიაშ მუსხირენ წიგნ დოჭარ (1 სამ. 2:21).

ამდღა ქრისტიანეფს ხოლო უღნა თიშ პატი, დუდ მეუძღვინან ღორონთიშ მსახურებას. იესოქ თქუ, ნამდა იეჰოვა კურთხევეფით ემოფშანა ჩქინ შეწირულ არძა მსხვერპლიშ გურშენ (მარ. 10:28—30).

პირველ საუკუნეს ცხოვრენდ ართ ქრისტიან და, სახელო ქურციკი. თის იჩინენდეს, მუჭოთ პიროვნებას, ნამუთ „ბრელ ჯგირ საქმეს ორთუდ დო ჭყოლოფათ რდუ ეფშა“, შხვანერო ქოფთქუათინ, შხვეფიშ გურშენ თინა ბრელ მსხვერპლშა მიშ. მარა სანარღოთ, „თიქ დელახ დო დოღურ“. თექ მთელ კრებას დოჭყვად გური. მუჟამსით მოციქულეფქ ქიგეგეს, ნამდა პეტრე თი მხარეს რდუნ, ქეშეხვეწეს, ქუმურთუმუდკონ. წერმედგინით, მუჭო ახიოლედეს თინეფს, მუჟამსით ქოძირუნდეს, პეტრექ ქურციკ გათელუნ! თენა პირველ შემთხვევა რდუ, მუჟამსით იესოშ მოწაფექ ღურელ გათელ (საქ. 9:36—41). ღორონც ვა გოჭყოლად ქურციკიშ მსხვერპლი (ებრ. 6:10). თე ხეგოფაჩილ პიროვნებაშ მაგალით ბიბლიას რე მოშინაფილ დო შემლებნა მივაჸუნათ თის.

მსხვერპლიშ შეწირუაშ ჯგირ მაგალით დომტუეს მოციქულ პავლექ ხოლო, ნამუთ მუშ დროს დო ყურადღებას ვარკენდ შხვეფს. თიქ კორინთელ ქრისტიანეფს მეჭარ: „მა დიდ ხიოლით დაფთმენქ ირფელს დო თქვან გურშენ დუც გეგნობდვანქ“ (2 კორ. 12:15). შხვეფიშ გურშენ დუდიშ გინოდვალას ხიოლ დო კმაყოფილება მოუღ. მუთ არძაშ უმოს მნიშვნელოვან რენ, თეშნერ საქციელს იეჰოვა იწონუანს დო კურთხევეფს ვამმარკენა. პავლექ თენა მუშ დუდშა გეგმოცად (საქ. 20:24, 35).

მუშო ოკო რაგად, იეჰოვას ოხიოლ, მუჟამსით ჩქინ დროს დო ენერგიას გიმიბრინუანთ და დო ჯიმალეფიშ საჯგირობუოთ დო ქადაქებაშ საქმეშო. მარა შხვანერო ხოლო შემლებნა ხუჯ ქუდუკინათ სამეფო საქმეშ წიმი ულას, თეს ნებაყოფლობით შესაწირიშ კეთებათ ხოლო ვორთუთ. თე შესაწირით ხეს ვუნწყუნთ ქადაქებაშ საქმეს, მუდგაშა მიშურს მისიონერეფიშ დო შხვა სპეციალურ სრულ დროთ მსახურეფიშ მოხვარა. თეს გეძინელ, ნებაყოფლობით შესაწირს გიმირინუანა, ნამდა გეგშაშკვან ბიბლიურ ლიტერატურა დო ვიდეოეფი, აშენან სამეფო დარბაზეფ დო ქელუდირთან სტიქიურ უბედრობეფიშ დროს დეზარალუნ თი და დო ჯიმალეფს. შემლებნა ბჯერდან, ნამდა „ხეგოფაჩილ კოჩ კურთხეულ იჸუაფ“. თეს გეძინელ, მსხვერპლიშ შეწირუათ იეჰოვას განვადიდენთ (იგავ. 3:9; 22:9).