ხალხის ნდობა უდინუ, მუჟამსით თინეფ, მით წესით სანდოეფ ოკო რდანჷ, გურს უტახუნა. ბრელქ მიოდინუ თეცალ პიროვნებეფიშ ნდობა, მუნერეფით რენა . . .

•   პოლიტიკოსეფ, მით შხვეფშე ვარინ, მუნეფიშ დუდშო ფიქრენა.

•   მედიასაშვალებეფ, ნამუთ ახალ ამბეეფს პატიოსნურო დო ზუსტაშე ვეგნოჩანა.

•   მეცნიერეფ, მით ხალხიშ საჯგირობუოთ ვექციებუნა.

•   რელიგიურ ლიდერეფ, მიდგას პოლიტიკოსეფშა ხუჯიშ დაკინება უმოსო ქაინტერეს, ვინემ ღორონთიშ გურშენ შხვეფშა გურაფა.

 ხალხ მართალ რე, მუჟამსით უცბას ვეგმირჩქინანს მიდგაინიშ ნდობას, მუშენდა ბიბლია მაფრთხილენა:

•    „იმენდ ვეგიორსხუათ მმართველეფშა, ვართ შხვა ადამიანეფშა, ნამდგას ვეშულებ რსხება“ (ფსალმუნი 146:3).

  ბიბლია მირაგადუნა, ნამდა შემლებუნა ვენდათ იესო ქრისტეს. თინა ხვალე ჯგირ კოჩ ვარდჷ, მით საუკუნეეფიშ წოხოლე ცხოვრენდჷ. ღორონთიქ იესო დანიშნჷ მეფეთ დო „თიშ სამეფო სადღამუშოთ ქუდოსქიდუ“ (ლუკა 1:32, 33). იესო ღორონთიშ სამეფოშ მეფე რე. თე სამეფო ზეცაშე მმართველენს (მათე 6:10).

•   თიშ გაგებელო, მუშენ შეილებუნა ენდათ იესოს, წეკითხით სტატიეფ: „მი რე ღორონთიშ სამეფოშ მეფე?“ [ქორთ.] დო „მუს გაკეთენს ღორონთიშ სამეფო?“ [ქორთ.].