იეჰოვაშ მოწმეეფიშ რწმენაშ საფუძველ ირიათო ბიბლია რე. თაშ ნამდა, ნამთინე გურაფა თიშენ ფთირეთ, ნამდა უმოს უჯგუშო ქინვანჭით წმინდა წერილეფს. a

 თეცალ ცვლილებეფ თანხმობას რე იგავეფიშ 4:18-ს მოჩამილ ბიბლიურ პრინციპწკუმა: „მართალეფიშ შარა ოჭმარეშ სინთენს გუ, ნამუთ უმოსო დო უმოსო სინთანს ნაონდღერიშ მოულაშახ“. მუჭოთ ოჭმარეშ ჩხანა ჭიე-ჭეით სინთანს ირფელს თეშ, ღორონთ ხოლო მუშ დროს აარგამენს ჭეშმარიტებას (1 პეტრე 1:10—12). მუჭოთ ბიბლიას რდუ ნაწინასრამეტყველებ ჭეშმარიტებაშ გაარგამება ბოლო დღალეფს მოხვადუდ (დანიელი 12:4).

 თეცალ ცვლილებეფქ ვართ ოკო გუმაკვირან დო ვართ ოკო დუმოშკურნუან. ჯვეშ დროს ხოლო ღორონთიშ ნამთინე ართგურ მსახურს არასწორო არჩქილედ საკითხეფ დო უღუდ არასწორ მოლოდინ, ათეშენ საჭირო რდუ, დოთირუკო მუშ შეხედულებეფ.

•   მოსე მზათ რდუ, დერსხუკო ისრაელეფ, მარა ღორონთიშ განზრახვათ თექ 40 წანაშ უკულ მოხვად (საქმეები 7:23—25, 30, 35).

•   მოციქულეფს არასწორო არჩქილედეს წინასწარმეტყველება მესიაშ ღურა დო გათელებაშ გურშენ (ესაია 53:8—12; მათე 16:21—23).

•   პირველ საუკუნეს მახორუ ნამთინე ქრისტიანს მიორჩქუდ, ნამდა უკვე მოულირ რდუ „იეჰოვაშ დღა“ (2 თესალონიკელები 2:1, 2).

 უმოს გვიანო ღორონთიქ გეგშუსწორ თინეფს არასწორ შეხედულებეფ დო ჩქი ხოლო ბლოცულენთ, ნამდა ჩქინ შემთხვევას ხოლო თაშ მიქციებ (იაკობი 1:5).