NƏĞMƏ 117
Ruhun bəhrəsi — yaxşılıq
-
1. Ey Yehova, şükr edirik,
Nə böyükdür kərəmin!
Sən ucasan, taxtından hey
Yaxşılıq çağlar Sənin.
Ey Rəhman, rəhm göstərənsən,
Əfv edirsən qulunu.
Səcdəyə tək Sən layiqsən,
Vəsf eylərik hüsnünü.
-
2. Nə gözəl xəlq eyləmisən,
Ey Xaliq, Sən insanı.
Yaxşılıqla, düz əməllə
Əks edirik şanını.
Hikmətli, saf təlimlərlə
Qardaşlar öyüd verir.
Müqəddəs ruh köməyilə
Biz qalırıq həmfikir.
-
3. Biz doğma bacı-qardaştək
Birləşdik bir imanda.
Onların öz yerləri var
Bu sevən qəlbimizdə.
Gəlin hara yollansaq da,
Yaxşılıqla tanınaq.
Sevgidə zəngin olmaqla
Allaha biz bənzəyək.
(Həmçinin baxın: Zəb. 103:10; Mark 10:18; Qal. 5:22; Efes. 5:9.)