१. म-ना-चे र-क्षण क-रू या,

आ-हे चं-च-ल हे,

ह-री-णा-प-री बा-ग-डे

स-र्व-त्र पा-हा ते.

हिर-वळ ज-गा-ची पा-हू-न

बे-भा-न ते हो-ते,

रा-ह-ण्या या-हा-च्या घ-री

त्या शिक-वा-वे ला-गे.

२. म-ना-ची वृ-त्ती स-र्व-दा

ठे-वा न-म्र अ-शी,

कुं-भा-रा-च्या हा-ती ओ-ली

म-ऊ मा-ती ज-शी.

या-हा-ची व-च-ने दे-ती

आ-का-र या म-ना,

ती पा-ळ-ता मि-ळे ख-रे

सौं-द-र्यं जी-व-ना.

३. रो-ज बो-लू या या-हा-शी

म-ना-त-ले सा-रे,

वच-ना-तून सा-ठ-वू क-ण

त्या-च्या वि-चा-रां-चे.

हो-तील उ-त्प-न्‍न मग मो-ती,

अन-मो-ल ज्ञा-ना-चे.

ये-ऊन ज-वळ त्या-च्या हो-ऊ

प्रि-य मि-त्र त्या-चे.